Славутасць
Мінскі дзяржаўны палац дзяцей і моладзі
53°55′29″ пн. ш. 27°32′38″ у. д.
Краіна
Месцазнаходжанне
Архітэктар Віталь Сцяпанавіч Бялянкін, Тамара Фёдараўна Розава, Л. Я. Селівончык[d], I. Новік[d] і Віктар Іванавіч Чарназёмаў
Дата заснавання 10 мая 1965
Дата пабудовы 1986 год
Сайт mgddm.by
Map

Мінскі дзяржаўны палац дзяцей і моладзі (МДПДіМ) — будынак у Мінску, размешчаны на беразе Камсамольскага возера ў парку Перамогі[2], па адрасе Старавіленскі тракт, 41. Адна з найбуйнейшых сацыяльна-культурных і адукацыйных пазашкольных устаноў сталіцы[3].

Папярэднікам палаца з’яўляецца Гарадскі дом піянераў, адкрыты ў 1965 годзе на вуліцы Астроўскага. Дом піянераў размяшчаўся ў двухпавярховым будынку, у якім да гэтага знаходзіўся кінатэатр «Беларусь», а яшчэ раней — сінагога[4].

Мінскі палац піянераў і школьнікаў пабудаваны ў 1986 годзе (архітэктары В. Бялянкін, Т. Розава, Л. Селівончык, I. Новік, В. Чарназёмаў; першая чарга — клубны комплекс)[2].

Архітэктура

Інтэр'ер

Сіметрычны кампактны будынак, у плане ўпісваецца ў круг[2]. Ступеньчатае рашэнне фасадаў сфарміравана рытмам глухіх вертыкальных сценак, абліцаваных белым даламітам, і размешчаных паміж імі вітражоў[5] з залацістым шклом, у якіх адлюстроўваецца навакольны пейзаж[2]. У кампазіцыю сімвалічнага партала, які падтрымлівае навісаючы аб’ём залы, уваходзяць лесвіцы-трыбуны, якія вядуць да ўнутранага дворыка[5].

Цэнтр кампазіцыі — вялікая фае-зала для правядзення масавых мерапрыемстваў; прасторава аб’яднана з Ленінскай залай (для правядзення ўрачыстых рытуалаў і сустрэч) і Зімовым садам — часцінкай жывой прыроды з возерам, востравам, дрэвамі, птушкамі, залацістым вітражом, звернутым да возера. Да фае вядзе ўваходны вестыбюль з фантанам, асветлены верхнім святлом праз ліхтар авальнай формы. Па баках ад цэнтральнага фае на 4 паверхах размешчаны памяшканні для работы гурткоў тэхничнай і мастацкай творчасці, эстэтычнага выхавання. Да цэнтральнага фае прымыкаюць 3 залы: універсальная кіна-канцэртная на 900 месцаў, лекцыйная на 300 месцаў і піянерскага тэатра. Усе яны маюць сцэны і пакоі для рэпетыцый аркестра, заняткаў харэаграфіяй, спевамі і інш. Над галоўным уваходам размешчана зала касманаўтыкі. Для аздаблення інтэр’ераў буйных памяшканняў выкарыстаны белы мармур, граніт і інш. прыродныя матэрыялы, падвесная столь з акміграна, пафарбаванага алюмінію. Галоўнае фае аздабляюць ажурныя люстры, вестыбюль — дэкаратыўны басейн з фантанам, кантрастнае спалучэнне белай падлогі з інтэнсіўным чырвоным колерам столі[2].

Аформлены пляцоўкі для спорту і масавых гульняў, прадугледжвалася стварэнне плошчы парадаў, дэкаратыўнага басейна, алеі піянераў-герояў[2].

Зноскі

  1. ↑ GeoNames — 2005. Праверана 7 красавіка 2015.
  2. 1 2 3 4 5 6 В. І. Анікін. Мінскі палац піянераў і школьнікаў // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.
  3. ↑ Дзяржаўная ўстанова адукацыі Мінскі дзяржаўны палац дзяцей і моладзі(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 1 лістапада 2016. Праверана 31 кастрычніка 2016.
  4. ↑ Минскому Дворцу детей и молодежи исполнилось 40 лет. БЕЛОРУССКИЕ НОВОСТИ. naviny.by. Праверана 2014-1-21.
  5. 1 2 Шамрук, А. С. Архитектура Беларуси ХХ — начала ХХІ в.: эволюция стилей и художественных концепций. — Минск: Белорусская наука, 2007. — 335 с.: илл. ISBN 978-985-08-0868-4

Літаратура

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.