Міжнародная федэрацыя тэніса
Від спорту тэніс
Заснаванне 1 сакавіка 1912
Афіцыйны сайт
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Міжнародная федэрацыя тэніса (англ.: International Tennis Federation, ITF) — кіруючая структура сусветнага тэніса. На сённяшні дзень аб’ядноўвае 205 нацыянальных арганізацый. Упаўнаважаная выпрацоўваць і змяняць правілы гульні, прадстаўляе тэніс у МАК, праводзіць шэраг спаборніцтваў, а таксама займаецца развіццём і папулярызацыяй тэніса ў свеце.

Гісторыя

Неабходнасць стварэння міжнароднай арганізацыі, якая б спрыяла супрацоўніцтву нацыянальных федэрацый тэніса і стандартызацыі правіл гульні, наспела ў пачатку дваццатага стагоддзя, у перыяд хуткага росту папулярнасці гульні і павелічэння колькасці міжнародных спаборніцтваў[1]. 1 сакавіка 1913 года прадстаўнікі 12 нацыянальных тэнісных арганізацый, сабраўшыся на ўстаноўчым сходзе ў Парыжы, прынялі рашэнне аб заснаванні Міжнароднай Федэрацыі лаўн-тэніса (англ.: International Lawn Tennis Federation). Краінамі-заснавальнікамі былі:

Праз паўтары гады ILTF была змушана прыпыніць сваю работу з-за пачатку Першай сусветнай вайны.

Дзейнасць была адноўлена ў 1919 годзе. У 1922 годзе засноўваецца Савет па Правілах, у задачу якога ўваходзіла распрацоўка ўніфікаваных правіл гульні, і барацьба за міжнароднае прызнанне ILTF арганізацыяй, адказнай за правілы тэніса.

Шэраг важных падзей адбываецца ў 1923 годзе:

  • 16 сакавіка Генеральная Канферэнцыя арганізацыі прымае першы збор правілаў тэніса
  • Амерыканская тэнісная асацыяцыя USTA уступае ў федэрацыю ў якасці асацыяванага члена
  • Засноўваюцца Афіцыйныя чэмпіянаты Аўстраліі, Вялікабрытаніі, Францыі і ЗША — правобразы турніраў Вялікага Шлема

У 1924 годзе МАК афіцыйна прызнаў ILTF кіруючай арганізацыяй сусветнага тэніса.

З моманту стварэння федэрацыя выступала як інстытут аматарскага спорту, але ўжо да 30-х гадоў XX стагоддзя пытанне ўдзелу прафесійных спартсменаў у спаборніцтвах і крытэрыі падзелу на прафесіяналаў і аматараў стала вельмі актуальным і ў 1934 годзе арганізацыя ўпершыню афіцыйна абмяркоўвае гэтую праблему і ўстанаўлівае «правіла васьмі тыдняў», якое дазваляе аматарам атрымліваць кампенсацыю выдаткаў за ўдзел у турнірах, але не больш за восем тыдняў у годзе.

Да 1939 года, перад пачаткам Другой сусветнай вайны, ILTF налічвае 59 членаў. Падчас вайны дзейнасць арганізацыі зноў была прыпынена, а штаб-кватэра перанесена ў Лондан, дзе яна знаходзіцца дагэтуль. Першая пасляваенная канферэнцыя адбылася 5 ліпеня 1946 года.

У 1948 годзе ўпершыню прымаюцца стандарты на тэнісныя мячы.

З пачатку 50-х гадоў адбываецца імклівая прафесіяналізацыя сусветнага тэніса, у 1951 годзе «восем тыдняў» былі пашыраны да 210 дзён у годзе.

У 1963 годзе да 50-годдзя арганізацыі засноўваецца Кубак Федэрацыі —жаночы камандны чэмпіянат, падобны на той, які праводзіўся тады незалежнай арганізацыяй, Кубак Дэвіса.

Гістарычнае для тэніса рашэнне прымаецца 30 сакавіка 1968 года на надзвычайнай сесіі ў Парыжы — прафесійным гульцам дазволены доступ на ўсе турніры ILTF, у тэнісе пачынаецца адкрытая эра. ILTF арганізуе серыю турніраў Гран-пры, упершыню ў спаборніцтвах гэтай арганізацыі тэнісістам дадзена магчымасць атрымліваць грошы за свае выступленні.

«Правілы паводзін» (англ.: Code of Conduct), якія рэгулююць нормы спартыўных паводзін падчас спаборніцтваў, зацвярджаюцца ў 1975 годзе.

У 1977 годзе з назвы федэрацыі знікае слова «Lawn» і літара L з абрэвіятуры — своеоасаблівае прызнанне факту, што большасць тэнісных турніраў больш не праводзіцца на траве.

Кубак Дэвіса — галоўнае каманднае спаборніцтва ў мужчынскім тэнісе — пераходзіць пад эгіду ITF у 1979 годзе па просьбе арганізацыйнага камітэта.

На Алімпіядзе ў Сеуле 1988 года, у год 75-годдзя ITF, тэніс пасля 64-гадовага перапынку вяртаецца ў якасці алімпійскага віду спорту.

Структура і кіруючыя органы

ITF аб’ядноўвае 205 нацыянальных тэнісных арганізацый, 145 маюць статус паўнапраўных членаў і 60 асацыяваных. Акрамя таго, на правах асацыіраваных членаў у ITF уваходзіць 6 рэгіянальных аб’яднанняў.

Федэрацыя дзейнічае на падставе Канстытуцыі ITF[2]. Вышэйшымі паўнамоцтвамі надзелены Генеральны Сход, які праводзіцца штогод. Генеральны сход зацвярджае бюджэт, разглядае заяўкі прэтэндэнтаў на членства ў федэрацыі, а таксама абірае Прэзідэнта і Савет Дырэктараў ITF. Тэрмін паўнамоцтваў прэзідэнта — 4, дырэктараў — 2 гады, у савет уваходзяць 12 дырэктараў. Толькі паўнапраўныя члены маюць права голасу на Генеральным Сходзе.

У цяперашні час Прэзідэнтам ITF з’яўляецца Дэвід Хагерці.

Турніры ITF

Міжнародная федэрацыя тэніса штогод арганізуе шэраг турніраў, а таксама прымае непасрэдны ўдзел у арганізацыі і правядзенні спаборніцтваў па тэнісе на Алімпійскіх гульнях і турніраў Вялікага Шлема. Пры правядзенні спаборніцтваў федэрацыя цесна супрацоўнічае з арганізацыямі прафесійных спартсменаў ATP і WTA.

Спаборніцтвы, якія праводзяцца пад эгідай ці з удзелам ITF:

  • Tennis Masters Cup (сумесна з ATP) — заключны турнір мужчынскага прафесійнага сезона, у якім удзельнічаюць 8 тэнісістаў і 8 пар, якія паказалі найлепшыя вынікі ў «Гонцы ATP»
  • Кубак Дэвіса — найбуйнейшыя міжнародныя камандныя спаборніцтвы ў мужчынскім тэнісе сярод нацыянальных зборных
  • Кубак Федэрацыі па тэнісе — камандныя спаборніцтвы жаночых зборных, аналаг Кубка Дэвіса
  • Кубак Хопмана — спаборніцтвы нацыянальных зборных для змешаных пар
  • ITF — саўладальнік і суарганізатар Адкрытага чэмпіянату Японіі, які ўваходзіць у ATP-тур, і Міжнароднага Чэмпіянату Іспаніі, які з’яўляецца этапам WTA-тура
  • Федэрацыя таксама праводзіць наступныя штогадовыя серыі турніраў:
    • Мужчынскі тур ITF (англ.: ITF Men's Circuit)
    • Жаночы тур ITF (англ.: ITF Women’s Circuit)
    • Юніёрскі тур ITF (англ.: ITF Junior Circuit)
    • Тур па гульні ў тэніс на інвалідных калясках (англ.: Wheelchair Tennis Tour)
    • Турніры ветэранаў ITF (англ.: ITF Seniors Events)

Мужчынскі і жаночы тур ITF, якія складаюцца з турніраў Satellite tournament і Futures Tournaments, служаць пачатковымі прыступкамі ў свеце прафесійнага тэніса і іх вынікі ўлічваюцца ў рэйтынгах ATP і WTA.

Чэмпіянат свету па версіі ITF

Пачынаючы з 1978 года (для пар з 1996) федэрацыя вызначае чэмпіёнаў свету па версіі ITF. У цяперашні час для дарослых спартсменаў улічваюцца вынікі выступаў у турнірах Вялікага шлема, выніковым турніры года і турнірах ATP і WTA, якія праводзяцца сумесна з ITF.

Чэмпіёны свету па версіі ITF

Адзіночны разрад

ГодДарослыяЮніёры[3]
Мужчыны[4]Жанчыны[5]ЮнакіДзяўчаты
1978Сцяг Швецыі Б’ёрн БоргСцяг ЗША Крыс ЭвертСцяг Чэхіі Іван ЛендлСцяг Чэхіі Гана Мандлікава
1979Сцяг Швецыі Б’ёрн БоргСцяг Чэхіі Марціна НаўрацілаваСцяг Эквадора Рауль ВіверСцяг ЗША Мэры-Лу Піятэк
1980Сцяг Швецыі Б’ёрн БоргСцяг ЗША Крыс ЭвертСцяг Францыі Цьеры ТуланСцяг ЗША Сьюзан Маскарын
1981Сцяг ЗША Джон МакінройСцяг ЗША Крыс ЭвертСцяг Аўстраліі Пат КэшСцяг ЗША Зіна Гарысан
1982Сцяг ЗША Джымі КонарсСцяг ЗША Марціна НаўрацілаваСцяг Францыі Гі ФаржэСцяг ЗША Грэтхен Раш
1983Сцяг ЗША Джон МакінройСцяг ЗША Марціна НаўрацілаваСцяг Швецыі Стэфан ЭдбергСцяг Францыі Паскаль Парадзі
1984Сцяг ЗША Джон МакінройСцяг ЗША Марціна НаўрацілаваСцяг Аўстраліі Марк КрацманСцяг Аргенціны (1812—1985) Габрыэла Сабаціні
1985Сцяг Чэхіі Іван ЛендлСцяг ЗША Марціна НаўрацілаваСцяг Італіі Клаўдыя ПісталезіСцяг Італіі Лаура Гаронэ
1986Сцяг Чэхіі Іван ЛендлСцяг ЗША Марціна НаўрацілаваСцяг Іспаніі Хаўер СанчэсСцяг Аргенціны Патрысія Тарабіні
1987Сцяг Чэхіі Іван ЛендлСцяг Германіі Штэфі ГрафСцяг Аўстраліі Джэйсан СтолтэнбергСцяг СССР Наталля Зверава
1988Сцяг Швецыі Матс ВіландэрСцяг Германіі Штэфі ГрафСцяг Венесуэлы (1930-2006) Нікалас ПерэйраСцяг Аргенціны Крысціна Тэсі
1989Сцяг Германіі Барыс БекерСцяг Германіі Штэфі ГрафСцяг Швецыі Ніклас КулціСцяг Аргенціны Фларэнсія Лабат
1990Сцяг Чэхіі Іван ЛендлСцяг Германіі Штэфі ГрафСцяг Італіі Андрэа ГаудэнціСцяг Чэхіі Карына Габшудава
1991Сцяг Швецыі Стэфан ЭдбергСцяг Югаславіі Моніка СелешСцяг Швецыі Томас ЭнквістСцяг Чэхіі Здэнка Малкава
1992Сцяг ЗША Джым Кур’еСцяг Югаславіі Моніка СелешСцяг ЗША Браян ДанСцяг Парагвая Расана Дэ Лас Рыяс
1993Сцяг ЗША Піт СампрасСцяг Германіі Штэфі ГрафСцяг Чылі Марсела РыясСцяг Грузіі (1990-2004) Ніно Луарсабішвілі
1994Сцяг ЗША Піт СампрасСцяг Іспаніі Аранча Санчэс ВікарыяСцяг Аргенціны Федерыка БраунСцяг Швейцарыі Марціна Хінгіс
1995Сцяг ЗША Піт СампрасСцяг Германіі Штэфі ГрафСцяг Аргенціны Марыяна СабалетаСцяг Расіі Ганна Курнікава
1996Сцяг ЗША Піт СампрасСцяг Германіі Штэфі ГрафСцяг Францыі Себасцьян ГрожанСцяг Францыі Амелі Марэсмо
1997Сцяг ЗША Піт СампрасСцяг Швейцарыі Марціна ХінгісСцяг Францыі Арно Дзі ПаскуалеСцяг Зімбабве Кара Блэк
1998Сцяг ЗША Піт СампрасСцяг ЗША Ліндсей ДэвенпортСцяг Швейцарыі Роджэр ФедэрэрСцяг Аўстраліі Алена Докіч
1999Сцяг ЗША Андрэ АгасіСцяг Швейцарыі Марціна ХінгісСцяг Даніі Крысціян ПлесСцяг Расіі Ліна Краснаруцкая
2000Сцяг Бразіліі Густава КуэртэнСцяг Швейцарыі Марціна ХінгісСцяг ЗША Эндзі РодыкСцяг Аргенціны Марыя-Эмілія Салерні
2001Сцяг Аўстраліі Лейтан Х’юітСцяг ЗША Джэніфер КапрыяціСцяг Люксембурга Жыль МюлерСцяг Расіі Святлана Кузнецова
2002Сцяг Аўстраліі Лейтан Х’юітСцяг ЗША Серэна УільямсСцяг Францыі Рышар ГаскэСцяг Чэхіі Барбара Стрыцава
2003Сцяг ЗША Эндзі РодыкСцяг Бельгіі Жусцін Энэн-АрдэнСцяг Кіпра Маркас БагдацісСцяг Бельгіі Кірстэн Фліпкенс
2004Сцяг Швейцарыі Роджэр ФедэрэрСцяг Расіі Анастасія МыскінаСцяг Францыі Гаэль МанфісСцяг Нідэрландаў Міхаэла Крайчак
2005Сцяг Швейцарыі Роджэр ФедэрэрСцяг Бельгіі Кім КлейстэрсСцяг ЗША Дональд ЯнгСцяг Беларусі (1995-2012) Вікторыя Азаранка
2006Сцяг Швейцарыі Роджэр ФедэрэрСцяг Бельгіі Жусцін Энэн-АрдэнСцяг Нідэрландаў Ціма дэ БакерСцяг Расіі Анастасія Паўлючэнкава
2007Сцяг Швейцарыі Роджэр ФедэрэрСцяг Бельгіі Жусцін Энэн-АрдэнСцяг Літвы Рычардас БеранкісСцяг Польшчы Урсула Радваньская
2008Сцяг Іспаніі Рафаэль НадальСцяг Сербіі Алена ЯнкавічСцяг Тайваня Ян ЦунхуаСцяг Тайланда Напаван Летчывакан
2009Сцяг Швейцарыі Роджэр ФедэрэрСцяг ЗША Серэна УільямсСцяг Швецыі Даніэль БертаСцяг Францыі Крысціна Младэнавіч
2010Сцяг Іспаніі Рафаэль НадальСцяг Даніі Каралін ВазняцкіСцяг Калумбіі Хуан Себасцьян ГомесСцяг Расіі Дар’я Гаўрылава
2011Сцяг Сербіі Новак ДжокавічСцяг Чэхіі Петра КвітаваСцяг Чэхіі Іржы ВеселыСцяг Расіі Ірына Храмачова
2012Сцяг Сербіі Новак ДжокавічСцяг ЗША Серэна УільямсСцяг Канады Філіп ПеліваСцяг ЗША Тэйлар Таунсенд
2013Сцяг Сербіі Новак ДжокавічСцяг ЗША Серэна УільямсСцяг Германіі Аляксандр ЗвераўСцяг Швейцарыі Белінда Бенчыч
2014Сцяг Сербіі Новак ДжокавічСцяг ЗША Серэна УільямсРасія Андрэй РублёўСцяг ЗША Кэтрын Беліс
2015Сцяг Сербіі Новак ДжокавічСцяг ЗША Серэна УільямсСцяг ЗША Тэйлар ФрыцСцяг Венгрыі Далма Галфі
2016Сцяг Вялікабрытаніі Эндзі МарэйСцяг Германіі Анжаліка КерберСцяг Сербіі Міямір КецмановічСцяг Расіі Анастасія Патапава
2017Сцяг Іспаніі Рафаэль НадальСцяг Іспаніі Гарбінье МугурусаСцяг Аргенціны Аксель ГелерСцяг ЗША Уітні Осігу
2018Сцяг Сербіі Новак ДжокавічСцяг Румыніі Сімона ХалепСцяг Тайваня Чунь Сінь ЦенСцяг Францыі Клара Бюрэль

Парны разрад

ГодМужчыныЖанчыны
1996Сцяг Аўстраліі Тод Вудбрыдж
Сцяг Аўстраліі Марк Вудфард		Сцяг ЗША Ліндсей Дэвенпорт
Сцяг ЗША Мэры-Джо Фернандэс
1997Сцяг Аўстраліі Тод Вудбрыдж
Сцяг Аўстраліі Марк Вудфард		Сцяг ЗША Ліндсей Дэвенпорт
Сцяг Чэхіі Яна Новатна
1998Сцяг Нідэрландаў Яка Элтынг
Сцяг Нідэрландаў Пол Хаархус		Сцяг ЗША Ліндсей Дэвенпорт
Сцяг Беларусі (1995-2012) Наталля Зверава
1999Сцяг Індыі Махеш Бхупаці
Сцяг Індыі Леандэр Паес		Сцяг Швейцарыі Марціна Хінгіс
Сцяг Расіі Ганна Курнікава
2000Сцяг Аўстраліі Тод Вудбрыдж
Сцяг Аўстраліі Марк Вудфард		Сцяг Францыі Жулі Алар-Дэкюжы
Сцяг Японіі Ай Сугіяма
2001Сцяг Швецыі Ёнас Б’ёркман
Сцяг Аўстраліі Тод Вудбрыдж		Сцяг ЗША Лайза Рэйманд
Сцяг Аўстраліі Рэнэ Стабс
2002Сцяг Канады Даніэль Нестар
Сцяг Багам Марк Ноулс		Сцяг Іспаніі Вірхінія Руана Паскуаль
Сцяг Аргенціны Паола Суарэс
2003Сцяг ЗША Боб Браян
Сцяг ЗША Майк Браян		Сцяг Іспаніі Вірхінія Руана Паскуаль
Сцяг Аргенціны Паола Суарэс
2004Сцяг ЗША Боб Браян
Сцяг ЗША Майк Браян		Сцяг Іспаніі Вірхінія Руана Паскуаль
Сцяг Аргенціны Паола Суарэс
2005Сцяг ЗША Боб Браян
Сцяг ЗША Майк Браян		Сцяг ЗША Лайза Рэйманд
Сцяг Аўстраліі Саманта Стосур
2006Сцяг ЗША Боб Браян
Сцяг ЗША Майк Браян		Сцяг ЗША Лайза Рэйманд
Сцяг Аўстраліі Саманта Стосур
2007Сцяг ЗША Боб Браян
Сцяг ЗША Майк Браян		Сцяг Зімбабве Кара Блэк
Сцяг ЗША Лізель Хубер
2008Сцяг Сербіі Ненад Зіманіч
Сцяг Канады Даніэль Нестар		Сцяг Зімбабве Кара Блэк
Сцяг ЗША Лізель Хубер
2009Сцяг ЗША Боб Браян
Сцяг ЗША Майк Браян		Сцяг ЗША Серэна Уільямс
Сцяг ЗША Вінус Уільямс
2010Сцяг ЗША Боб Браян
Сцяг ЗША Майк Браян		Сцяг Аргенціны Жысела Дулка
Сцяг Італіі Флавія Пенета
2011Сцяг ЗША Боб Браян
Сцяг ЗША Майк Браян		Сцяг Чэхіі Квета Пешкэ
Сцяг Славеніі Катарына Сработнік
2012Сцяг ЗША Боб Браян
Сцяг ЗША Майк Браян		Сцяг Італіі Сара Эрані
Сцяг Італіі Раберта Вінчы
2013Сцяг ЗША Боб Браян
Сцяг ЗША Майк Браян		Сцяг Італіі Сара Эрані
Сцяг Італіі Раберта Вінчы
2014Сцяг ЗША Боб Браян
Сцяг ЗША Майк Браян		Сцяг Італіі Сара Эрані
Сцяг Італіі Раберта Вінчы
2015Сцяг Нідэрландаў Жан-Жульен Роер
Сцяг Румыніі Харыя Тэкэу		Сцяг Індыі Саня Мірза
Сцяг Швейцарыі Марціна Хінгіс
2016Сцяг Вялікабрытаніі Джэймі Марэй
Сцяг Бразіліі Бруно Саарэс		Сцяг Францыі Каралін Гарсія
Сцяг Францыі Крысціна Младэнавіч
2017Сцяг Польшчы Лукаш Кубат
Сцяг Бразіліі Марсела Мела		Сцяг Швейцарыі Марціна Хінгіс
Сцяг Тайваня Чжань Юнжань

Зноскі

  1. ↑ Тут і далей у раздзеле выкарыстаны даныя афіцыйнай старонкі гісторыі ІТФ: ITF History (англ.). ITF. Архівавана з першакрыніцы 20 лютага 2012. Праверана 5 лістапада 2011.
  2. ↑ Афіцыйны тэкст канстытуцыі Архівавана 23 жніўня 2007. (англ.), (фр.)
  3. ↑ Чемпионы ITF. Юниоры. Архівавана з першакрыніцы 29 красавіка 2015. Праверана 14 сакавіка 2013.
  4. ↑ Чемпионы ITF. Мужчины. Архівавана з першакрыніцы 2 мая 2015. Праверана 14 сакавіка 2013.
  5. ↑ Чемпионы ITF. Женщины. Архівавана з першакрыніцы 30 мая 2017. Праверана 14 сакавіка 2013.

Гл. таксама

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.