Мытва
Характарыстыка
Даўжыня 47 км
Басейн 430 км²
Расход вады 1,9 м³/с (у вусці)
Вадацёк
Выток Мазырскі раён
 • Месцазнаходжанне за 1,5 км на поўнач ад вёскі Бярозаўка
 • Каардынаты 51°58′13,50″ пн. ш. 29°09′52″ у. д.
Вусце Прыпяць
 • Месцазнаходжанне каля вёскі Канатоп
 • Каардынаты 51°45′57″ пн. ш. 29°34′20,50″ у. д.
Ухіл ракі 0,9 м/км
Размяшчэнне
Водная сістэма Прыпяць → Дняпро → Чорнае мора
Краіна
Рэгіён Гомельская вобласць
Раёны Мазырскі раён, Ельскі раён, Нараўлянскі раён
physical
Мытва
Мытва
physical
выток
выток
вусце
вусце
— выток, — вусце
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мытва, Мотва, Мутва — рака ў Мазырскім, Ельскім і Нараўлянскім раёна Гомельскай вобласці Беларусі, правы прыток ракі Прыпяць (басейн Дняпра).

Назва

Назва Мытвы балцкага паходжання. Пярвейшая форма *Мітва з балцкага *Mituva. Форму «Мытва» гідронім набыў пазней пад уплывам народнага вытлумачэння ў сувязі з «мыць»[1]. Корань Mit- звязваюць з этымалагічна роднаснымі лат. mitrs «вільготны» і літ. mitrus «шпаркі, увішны», якія аб’ядноўвае значэнне «умяты, падатлівы; скручаны»[2]. Таксама балцкага паходжання назва ракі Нароўля зусім побач з Мытвай[3].

Гідраграфія

Даўжыня ракі 47 км. Плошча вадазбору 430 км². Сярэднегадавы расход вады ў вусці 1,7 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,9 м/км.

Пачынаецца за 1,5 км на поўнач ад вёскі Бярозаўка Мазырскага раёна, цячэ ў межах Мазырскага і Гомельскага Палесся. Вусце каля вёскі Канатоп Нараўлянскага раёна. Даліна ў верхнім цячэнні трапецападобная (шырыня 1—2 км), у сярэднім і ніжнім цячэнні невыразная, зліваецца з прылеглай мясцовасцю. Абалона двухбаковая (шырыня ад 0,3 км да 1,3 км), месцамі чаргуецца па берагах. Рэчышча каналізаванае. На рацэ створана Бабруйкаўскае вадасховішча. У басейне ракі вадасховішчы Княжабор’еўскае і вадасховішча паміж аграгарадкамі Галоўчыцкая Буда і Галоўчыцы. Асноўны прыток — рака Млынок (справа).

Каля ракі населеныя пункты Бярозаўка, Антонаўка, Малы Бокаў, Рудня (Мазырскі раён), Мазуры, Санюкі, Бабруйкі (Ельскі раён), Лінаў, Галоўчыцкая Буда, Вербавічы, Грыдні, Канатоп (Нараўлянскі раён).

Зноскі

  1. ↑ В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 197.
  2. ↑ A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. Vilnius, 1981. С. 218—219.
  3. ↑ В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 197.

Літаратура

  • Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.
  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — С. 52. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).
  • Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Гомельская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2011. — С. 24, 33, 34. — 68 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-107-5. (руск.)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.