Вялікія курганы Упсалы

Могільнік — група старажытных пахаванняў у адным месцы.

Рэшткі дзвюх дзяўчын у могільніку алеманаў у раёне Засбах (Ортэнау). VI — VII стагоддзе.

Адасобленыя ад паселішчаў могільнікі з'явіліся ў мезаліце. Падзяляюцца на курганныя і бескурганныя, або грунтавыя без насыпаў. Паводле пахавальнага абраду адрозніваюць могільнікі з трупаспаленнем і трупапалажэннем. Даследаванне могільнікаў дае каштоўны матэрыял для вызначэння арэала этнічнай груп, археалагічных культур, храналогіі, палеантрапалогіі, сямейных і сацыяльных адносін; пахавальны інвентар, убранне нябожчыка дапаўняюць уяўленне аб матэрыяльнай культуры розных плямён.

Антычны могільнікі звычайна называюць некропалем, хрысціянскія — могілкамі, мусульманскі — мізар.

Беларусь

Курганны могільнік Маскоўскія горы каля в. Пачаевічы
Бескурганны могільнік у Драгічыне

На Беларусі самыя старажытныя могільнікі адносяцца да бронзавага веку (Рудня-Шлягіна, Ходасавічы). Найбольш даследаваны бескурганныя могільнікі ранняга жалезнага веку Чаплін, курганныя часоў Полацкай дзяржавы Ізбішча, Заслаўскія курганныя могільнікі.

Літаратура

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.