Матэя Матэўскі

Матэя Матэўскі
Матэя Матэўскі
	макед.: Матеја Матевски
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	13 сакавіка 1929
Месца нараджэння	Стамбул, Правінцыя Стамбул, Турцыя;
Дата смерці	6 чэрвеня 2018 (89 гадоў)
Месца смерці	Скоп’е, Скоп’е, Скопскі рэгіён[d], Паўночная Македонія;
Грамадзянства	Паўночная Македонія;
Альма-матар	Універсітэт Святых Кірыла і Мяфодзія ў Скоп'і;
Месца працы	Універсітэт Святых Кірыла і Мяфодзія ў Скоп'і;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	мовазнавец, паэт, журналіст, літаратурны крытык, пісьменнік, тэатральны крытык
Грамадская дзейнасць
Член у	Еўрапейская акадэмія навук і мастацтваў[d]; North American Academy of the Spanish Language[d];
Прэміі	Залаты вянок[d] (2011)
Узнагароды	Ордэн Ганаровага легіёна

Матэя Матэўскі (па-македонску Матеjа Матевски; 13 сакавіка 1929, Стамбул) — македонскі паэт , журналіст, тэатразнавец і перакладчык, акадэмік Македонскай акадэміі навук і мастацтваў.

Скончыў філасофскі факультэт універсітэта ў Скоп’е, працаваў рэдактарам на радыё, з 1967 года быў дырэктарам радыё і тэлевізіі ў Скоп'е.

Творчасць

Сваім першым паэтычным зборнікам «Дажджы» Матэя Матэўскі запачаткаваў новую эпоху ў македонскай лірыцы, якая да гэтага часу намагалася вызваліцца ад правінцыйнай закамплексаванасці, фальклорнага эпігонства і вычарпанага набору паэтычных сродкаў.

Галоўным чынам у зборніку «Ліпа» адчуваецца ўплыў Ф. Г. Лоркі, творы якога Матэўскі перакладаў. Адным з асноўных сімвалаў у творчасці Матэўскага з'яўляецца вада як стыхія жыцця, трава як стыхія непаддайнасці і дрэва, камень і корань як сімвалы трывалай лучнасці з роднай зямлёй. Адной з асноўных тэмаў яго творчасці з'яўляецца тэма вяртання ў свет дзяцінства, на радзіму, да прыроды. У вершах пераплятаецца рэфлексыйнасць з медытатыўнасцю, сюррэалістычныя метады і рамантыка.

Матэя Матэўскі займаецца таксама тэатральнай крытыкай.

Бібліяграфія

Дождови (1956, «Дажджы»)
Рамноденица (1963, «Раўнадзенства»)
Перуника (1976, «Касач»)
Круг (1977, «Кола»)
Липа (1980, «Ліпа»)
Раѓање на трагедиjата (1985, «Нараджэнне трагедыі»)
Внатрешен предел (2000, «Унутраны краявід»)

Зноскі

↑ Mateja Matevski // https://pantheon.world/profile/person/Mateja_Matevski Праверана 9 кастрычніка 2017.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[_464763dd85c8b3e1-1] Mateja Matevski // https://pantheon.world/profile/person/Mateja_Matevski Праверана 9 кастрычніка 2017.

[1]

Лаўрэаты прэміі «Залаты вянок»
1966—1975	Роберт Раждзественскі (1966) • Булат Акуджава (1967) • Ласла Надзь (1968) • Мак Дзіздар (1969) • Міадраг Паўлавіч (1970) • Уістан Хью Одзен (1971) • Пабла Неруда (1972) • Эўджэніа Мантале (1973) • Фазыл Хюсню Дагларджа (1974) • Леапольд Седар Сенгор (1975)
1976—1985	Эжэн Гільвік (1976) • Артур Лундквіст (1977) • Рафаэль Альберці (1978) • Міраслаў Крлежа (1979) • Ганс Магнус Энцэнсбергер (1980) • Блажэ Конескі (1981) • Нікіта Стэнеску (1982) • Агея (1983) • Андрэй Вазнясенскі (1984) • Яніс Рыцас (1985)
1986—1995	Ален Гінзберг (1986) • Тадэвуш Ружэвіч (1987) • Дзесанка Максімовіч (1988) • Томас Шапкот (1989) • Хуста Хорхе Падрон (1990) • Іосіф Бродскі (1991) • Ферэнц Юхас (1992) • Генадзій Айгі (1993) • Тэд Х'юз (1994) • Егуда Аміхай (1995)
1996—2005	Макота Аока (1996) • Адоніс (1997) • Лу Хуан (1998) • Іў Банфуа (1999) • Эдаарда Сангвінецці (2000) • Шэймас Хіні (2001) • Слаўка Міхаліч (2002) • Тумас Транстромер (2003) • Васка Граса Моўра (2004) • Уільям Стэнлі Мёрвін (2005)
2006—2015	Нэнсі Марэхон (2006) • Махмуд Дарвіш (2007) • Фатас Арапі (2008) • Томаж Шаламун (2009) • Любамір Леўчаў (2010) • Матэя Матэўскі (2011)