Масквіч-408
Агульныя даныя
Вытворца: МЗМА / АЗЛК
Выпуск: 1964—1976
Зборка:  СССР,  Бельгія
Клас: малы II групы
Тып(ы) кузавы: 4‑дзв. седан (5‑месн.)
МЗМА-408
4-хуткасная ручная
Характарыстыкі
Масава-габарытныя
Даўжыня: 4090 мм
Шырыня: 1550 мм
Вышыня: 1480 мм
Колавая база: 2400 мм
Маса: 990 кг
На рынку
Папярэднік
Папярэднік
Масквіч-407
Пераемнік
Пераемнік
Іншае
Аб'ём бака: 46 л

Масквіч-408 — савецкі заднепрывадны аўтамабіль II групы малога класа з кузавам тыпу «чатырохдзверны седан». Існавалі звязаныя мадэлі з кузавамі «пяцідзверны ўніверсал» — «Масквіч-426», і фургон — «Масквіч-433», а таксама шматлікія мадыфікацыі.

Выпускаўся ў Маскве на заводзе МЗМА (пазней АЗЛК) са жніўня-верасня 1964 года па снежань 1975 года. З 1964 па 1967 год ён быў асноўнай мадэллю завода, пасля чаго яго змяніў у гэтай ролі «Масквіч-412», хоць і пасля гэтага яны яшчэ доўга выпускаліся паралельна. Таксама ён выпускаўся ў Іжэўску з 1966 па 1967 год, там было сабрана толькі каля 4000 аўтамабіляў гэтай мадэлі, пасля чаго Іжэўскі завод, у адрозненне ад МЗМА-АЗЛК, цалкам перайшоў на выпуск мадэрнізаванай мадэлі «Масквіч-412».

Мадыфікацыі

Базавай мадэлі

Універсал Масквіч-426
  • Масквіч-408 — базавы седан (1964—1976)
  • Масквіч-408Э — экспартны седан з двухфарным абліцоўваннем радыятара, які адпавядаў еўрапейскім нормам бяспекі
  • Масквіч-408И — экспартны седан с чатырохфарным абліцоўваннем радыятара, які адпавядаў еўрапейскім нормам бяспекі
  • Масквіч-408ИЭ — экспартны седан, позні М-408 у кузаве М-412, які адпавядаў еўрапейскім нормам бяспекі
  • Масквіч-408П — экспартны седан з правабаковым размяшчэннем руля, які адпавядаў еўрапейскім нормам бяспекі
  • Масквіч-408Ю — экспартны седан для краін са спякотным кліматам
  • Масквіч-408К — экспартны машынакамплекта для буйнавузлавой зборкі седана
  • Масквіч-408М — седан медслужбы
  • Масквіч-408Т — седан таксі
  • Масквіч-408Б — седан з ручным кіраваннем
  • Масквіч-408У — вучэбны седан з дадатковымі педалямі і рулём

Акрамя таго, да 1969 года існавалі два варыянты афармлення перадка аўтамабіля: з двума круглымі фарамі вялікага дыяметра або з чатырма меншага. Апошні часцей сустракаўся на аўтамабілях, якія пастаўляліся на экспарт, але выкарыстоўваўся не толькі на іх.

Пасля 1969 года таксама існавалі два варыянты афармлення перадка - з рашоткай у дробную і ў буйную клетку, прычым другі таксама часцей сустракаўся на экспартных аўтамабілях, чым на выпушчаных для ўнутранага рынку.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.