Марцін Бубер
ням.: Martin Buber
Дата нараджэння	8 лютага 1878(1878-02-08)[1][2][…]
Месца нараджэння	Вена, Аўстра-Венгрыя[3]
Дата смерці	13 чэрвеня 1965(1965-06-13)[4][1][…] (87 гадоў)
Месца смерці	Іерусалім, Ізраіль[3]
Месца пахавання	Гар а-Менухот[d]
Грамадзянства	Аўстра-Венгрыя  Веймарская рэспубліка  Ізраіль
Жонка	Paula Buber[d]
Дзеці	Rafael Buber[d]
Род дзейнасці	філосаф, экзістэцыяліст, перакладчык, педагог, пісьменнік, літаратурны рэдактар, выкладчык універсітэта, перакладчык Бібліі, выхавацель, zionist
Навуковая сфера	анталогія, іўдаізм, філасофія[5], літаратура[5], пераклад[5] і сістэма адукацыі[d][5]
Месца працы	Франкфурцкі ўніверсітэт імя Ёгана Вольфганга Гётэ Яўрэйскі ўніверсітэт у Іерусаліме Die Welt
Навуковая ступень	доктар філасофіі
Альма-матар	Венскі ўніверсітэт HU Berlin Цюрыхскі ўніверсітэт Лейпцыгскі ўніверсітэт
Школа/традыцыя	Экзістэнцыялізм
Кірунак	Заходняя Філасофія
Перыяд	Філасофія XX стагоддзя
Асноўныя інтарэсы	Анталогія, Іўдаізм
Аказалі ўплыў	Кант, Ніцшэ, Бааль Шэм Тоў
Член у	Ізраільская акадэмія прыродазнаўнаўчых і гуманітарных навук[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Баварская акадэмія прыгожых мастацтваў[d] Der Kraal[d] Brit Shalom[d]
Прэміі	літаратурная прэмія імя Бяліка[d] (1961)
Узнагароды	прэмія Эразма[d] (1963) Прэмія міру кнігагандляроў Германіі (27 верасня 1953) медаль Гётэ горада Франкфурта-на-Майне[d] (1958) ганаровы доктар Яўрэйскага ўніверсітэта ў Іерусаліме[d] (1953) honorary doctor of the University of Münster[d] (1962) Honorary doctor of the Heidelberg University[d] (1964) ганаровы грамадзянін Іерусаліма[d]
Сайт	buber.de
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марцін Бубер (ням.: Martin Buber, 8 лютага 1878, Вена — 13 чэрвеня 1965, Іерусалім) — нямецка-яўрэйскі экзістэнцыяльны філосаф, тэарэтык сіянізму.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Вене. Юнацтва правёў у Лембергу (цяпер Львоў).

Атрымаў адукацыю ў універсітэтах Вены, Берліна, Цюрыха і Лейпцыга. У 1911 годзе выступаў з лекцыямі ў Берліне, у экспрэсіянісцкім «Новым клубе». У 1924—1933 гг. — прафесар філасофіі іудаізму і этыкі ва універсітэце Франкфурта-на-Майне . У 1933 годзе эміграваў з Германіі ў Швейцарыю, а затым (1938) у Палестыну, дзе да 1951 года быў прафесарам сацыялогіі Іерусалімскага ўніверсітэта, у 1960—1962 гг. першым прэзідэнтам Акадэміі навук Ізраіля.

Зноскі