Марк Анатолевіч Захараў
руск.: Марк Анатольевич Захаров
Дата нараджэння	13 кастрычніка 1933(1933-10-13)[1]
Месца нараджэння	Масква, РСФСР, СССР[2]
Дата смерці	28 верасня 2019(2019-09-28)[3] (85 гадоў)
Месца смерці	Масква, Расія
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	СССР  Расія
Дзеці	Аляксандра Маркаўна Захарава[d]
Адукацыя	Расійскі інстытут тэатральнага мастацтва[d] (1955)
Прафесія	акцёр , тэатральны рэжысёр , кінарэжысёр, сцэнарыст, тэатральны педагог, празаік , драматург , публіцыст
Гады актыўнасці	1955 — 2019
Тэатр	Маскоўскі акадэмічны тэатр сатыры[d] Пермскі дзяржаўны ўніверсітэт
Член у	Саюз кінематаграфістаў СССР
Прэміі
Узнагароды
IMDb	ID 0952272
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марк Анатолевіч Захараў (руск.: Марк Анатольевич Захаров; 13 кастрычніка 1933, Масква — 28 верасня 2019, Масква) — савецкі і расійскі рэжысёр театра і кіно, акцёр, сцэнарыст, педагог, літаратар, грамадскі дзеяч. Мастацкі кіраўнік і галоўны рэжысёр Маскоўскага тэатра імя Ленінскага камсамола («Ленкам») (1973—2019).

Заслужаны дзеяч мастацтваў Расіі (1977), Народны артыст СССР (1991). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1987) і трох Дзяржаўных прэмій Расійскай Федэрацыі (1992, 1997, 2002). Поўны кавалер ордэна «За заслугі перад Айчынай». Герой Працы Расійскай Федэрацыі (2018).

Біяграфічныя звесткі

Нарадзіўся ў 1933 годзе ў Маскве. Пасля заканчэння інстытута некалькі гадоў займаўся рэжысурай у розных маскоўскіх тэатрах, а ў 1973 годзе стаў галоўным рэжысёрам Маскоўскага тэатра імя Ленінскага камсамола (з 1990 «Ленком»).

Творчасць

Паставіў спектаклі: «Іваноў» А. Чэхава (1973), «"Юнона" і "Авось"» А. Вазнясенскага і А. Рыбнікава (1980), «Тры дзяўчыны ў блакітным» Л. Петрушэўскай (1985), «Памінальная малітва» паводле Шолам-Алейхема, «Мудрэц» паволле А. Астроўскага (абодва 1989), «Вар'яцкі дзень, або Жаніцьба Фігаро» П. Бамаршэ (1993) і інш. Драматычным творам імкнуўся надаць сугучную сучасным праблемам трактоўку; спектаклі выразныя структурай, часта насычаны музыкай і танцам.

Як кінарэжысёр стварыў фільмы ў тым ліку па творах Рыгора Горына і Яўгена Шварца, а таксама па ўласных сцэнарыях^[4]. Самыя вядомыя яго стужкі — тэлефільмы: «Звычайны цуд» (1978), «Той самы Мюнхаўзен» (1979), кінафільм «Забіць дракона» (1989) і інш.

Прэміі і ўзнагароды

• Дзяржаўная прэмія СССР, 1987
• Дзяржаўная прэмія Расіі, 1992

Зноскі

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).