| Марат Радыкавіч Ахметшын | |
|---|---|
| руск.: Марат Радикович Ахметшин, татар.: Марат Радик улы Әхмәтшин | |
 | |
| Дата нараджэння | 27 чэрвеня 1980 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 3 чэрвеня 2016 (35 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Прыналежнасць | Расія |
| Род войскаў | Узброеныя сілы Расійскай Федэрацыі і артылерыя |
| Званне | капітан |
| Бітвы/войны | Ваенная аперацыя Расіі ў Сірыі |
| Узнагароды і званні |
   |
Марат Радыкавіч Ахметшын (руск.: Марат Радикович Ахметшин, татар.: Марат Радик улы Әхмәтшин; 27 чэрвеня 1980, Елізава, Камчацкая вобласць, РСФСР, СССР — 3 чэрвеня 2016, Пальміра, Тадмар, Сірыя) — расійскі афіцэр, артылерыст, удзельнік баявых дзеянняў у Сірыі, Герой Расійскай Федэрацыі (2016).
Біяграфія
Марат Ахметшын нарадзіўся 27 чэрвеня 1980 года ў Елізава Камчацкай вобласці ў сям’і патомных вайскоўцаў. Дзед Марата быў ваенным мараком, бацька — ваенным лётчыкам.
У 1997 годзе скончыў сярэднюю школу № 113 у Казані, пасля чаго паступіў у Казанскае вышэйшае артылерыйскае камандна-інжынернае вучылішча (з 1998 года — Казанскі філіял Ваеннага артылерыйскага ўніверсітэта), якое скончыў у чэрвені 2002 года.
Пасля вучылішча накіраваны ў 58-ю армію Паўночна-Каўказскай ваеннай акругі, дзе прызначаны камандзірам гаўбічнага самаходна-артылерыйскага ўзвода, які размяшчаўся ў Кабардзіна-Балкарыі. Праз год, у чэрвені 2003 года, прызначаны камандзірам гаўбічнай самаходна-артылерыйскай батарэі. У 2005 годзе праведзены ў капітаны. У снежні 2009 года прызначаны памочнікам камандзіра батальёна па артылерыі.
З 2005 па 2009 год неаднаразова накіроўваўся ў Цхінвал (Паўднёвая Асеція) у склад міратворчага кантынгенту Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі.
У ліпені 2009 года прызначаны камандзірам гаўбічнай артылерыйскай батарэі (г. Гюмры, Рэспубліка Арменія). У чэрвені 2010 года ў сувязі з расфармаваннем часці звольніўся з ваеннай службы ў запас.
У снежні 2015 года вярнуўся на ваенную службу і прызначаны начальнікам разведкі штаба гаўбічнага самаходна-артылерыйскага дывізіёна Заходняй ваеннай акругі.
Вясной 2016 года камандзіраваны ў Сірыйскую Арабскую Рэспубліку ў склад расійскага ваеннага кантынгенту. 3 чэрвеня 2016 года ў раёне горада Пальміра падчас бою з баевікамі ІДІЛ атрымаў шматлікія раненні, ад якіх памёр у шпіталі.
Пахаваны 6 чэрвеня 2016 года ў вёсцы Атабаева Лаішаўскага раёна Рэспублікі Татарстан.
Указам Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі ад 23 чэрвеня 2016 года капітану Ахметшыну «за мужнасць і гераізм пры выкананні спецыяльных задач» пасмяротна прысвоена званне Героя Расійскай Федэрацыі. 31 жніўня ў Казанскім крамлі адбылося ўручэнне медаля «Залатая Зорка» сям’і героя.
Памяць
Казанскай сярэдняй школе № 113 прысвоена імя Героя Расійскай Федэрацыі Марата Ахметшына, на будынак устаноўлена мемарыяльная дошка. У снежні 2018 года ў будынку школы адкрыты бюст Марата Ахметшына[1].
Узнагароды
- Герой Расійскай Федэрацыі (2016/06/23, пасмяротна)
- Медаль «За ўмацаванне баявой садружнасці» (2006)
- Медаль «За адзнаку ў вайсковай службе» 3-й ступені (2008)
Сям’я
У Марата Ахметшына засталіся жонка, Гузель Равілеўна Ахметшына, і трое дзяцей — Зарына, Амір і Раліна.
Зноскі
- ↑ В Казани открыли бюст Героя России Марата Ахметшина. Министерство обороны Российской Федерации (10 снежня 2018). Архівавана з першакрыніцы 10 снежня 2018. Праверана 10 снежня 2018.
- ↑ В Татарстане открыли памятник Герою России капитану Марату Ахметшину, погибшему при выполнении воинского долга в Сирии. Министерство обороны Российской Федерации (21 верасня 2017). Архівавана з першакрыніцы 2 лістапада 2017. Праверана 2 лістапада 2017.
Спасылкі
- Антон Бочаров. Герой Российской Федерации Ахметшин Марат Радикович. Герои страны. Архівавана з першакрыніцы 2 лістапада 2017. Праверана 1 снежня 2018.
- Ирина Плотникова.. Подвиг казанского капитана в Сирии: «Марат Ахметшин остался один против 200 игиловцев и дал бой». Реальное время (11 студзеня 2017). Архівавана з першакрыніцы 12 студзеня 2017. Праверана 12 студзеня 2017.
- 9 декабря — День воинской Славы Российской Федерации, День Героев, День георгиевских кавалеров и кавалеров Солдатской Славы (ордена). Республиканская общественная организация ветеранов (инвалидов) «Союз ветеранов Республики Татарстан» (9 снежня 2016). Архівавана з першакрыніцы 12 студзеня 2017. Праверана 12 студзеня 2017.
- Школа № 113 получила право называться именем Героя России Марата Ахметшина (татар.). Республиканская общественная организация ветеранов (инвалидов) «Союз ветеранов Республики Татарстан» (13 снежня 2016). Архівавана з першакрыніцы 12 студзеня 2017. Праверана 12 студзеня 2017.
- Дарья Ходик.. Неземная любовь. Жизнь и подвиг капитана Ахметшина, погибшего в Сирии. Еженедельник «Аргументы и Факты» № 3 (17 студзеня 2017). Архівавана з першакрыніцы 3 красавіка 2017. Праверана 3 красавіка 2017.