Мануэль Бульнес
прэзідэнт Чылі 18 верасня 1841 — 18 верасня 1851
Папярэднік	Хасэ Хаакін Прыета[d]
Пераемнік	Мануэль Монт
Нараджэнне	25 снежня 1799(1799-12-25)[1][2] Кансепсьён, Concepción[d], правінцыя Кансепсьён, вобласць Біа-Біа[d], Чылі
Смерць	18 кастрычніка 1866(1866-10-18)[2] (66 гадоў) Сант’яга, правінцыя Сант’яга, Чылі
Бацька	Manuel Bulnes Quevedo[d]
Жонка	Enriqueta Pinto Garmendia[d]
Дзеці	Manuel Bulnes Pinto[d] і Gonzalo Bulnes[d]
Веравызнанне	каталіцтва
Партыя	Кансерватыўная партыя[d]
Адукацыя	Нацыянальны інстытут імя генерала Хасэ Мігеля Карэры[d]
Дзейнасць	палітык, ваенны
Аўтограф
Званне	Генерал-фельдмаршал
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мануэль Бульнес Прыета (ісп.: Manuel Bulnes Prieto; 25 снежня 1799, Кансепсьён, Чылі — 18 кастрычніка 1866, Сант’яга, Чылі) — чылійскі ваенны і палітычны дзеяч, прэзідэнт Чылі з 1841 па 1851 гады.

Удзельнічаў у вайне за незалежнасць ад Іспаніі.

Удзельнічаў у 1829 годзе ў рэвалюцыі супраць ліберальнага ўрада, а затым у вайне супраць Перу-балівійскай канфедэрацыі, выйграў Юнгайскую бітву ў Андрэса дэ Санта Круса 20 студзеня 1839 года, пасля чаго быў абвешчаны нацыянальным героем Чылі.

Быў прызначаны міністрам прэзідэнтам Хасэ Хаакінам Прыета, і неўзабаве пасля гэтага, быў кандыдатам у прэзідэнты на выбарах 1841 года, якія выйграў.

Зноскі