Макс Фасмер
ням.: Max Vasmer
Імя пры нараджэнні	ням.: Max Julius Friedrich Vasmer
Род дзейнасці	мовазнавец, выкладчык універсітэта
Дата нараджэння	28 лютага 1886(1886-02-28)[1][2]
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя[3]
Дата смерці	30 лістапада 1962(1962-11-30)[3][1][…] (76 гадоў)
Месца смерці	Заходні Берлін, Германія
Месца пахавання	Evangelischer Kirchhof Nikolassee[d]
Грамадзянства	Германія  Расійская імперыя  Веймарская рэспубліка  Трэці рэйх  ФРГ
Жонка	Цэзарыя Бадуэн дэ Куртэнэ[d]
Месца працы	Лейпцыгскі ўніверсітэт HU Berlin Свабодны ўніверсітэт Берліна
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт
Член у	Акадэмія навук СССР Аўстрыйская акадэмія навук Пруская акадэмія навук Венгерская акадэмія навук Акадэмія навук і літаратуры ў Майнцы Расійская акадэмія навук Акадэмія навук ГДР Саксонская акадэмія навук[d] (1 кастрычніка 1925) Імператарскае Рускае археалагічнае таварыства[d] Каралеўская акадэмія славеснасці, гісторыі і антыкварыяту[d] Саксонская акадэмія навук[d] Шведская каралеўская акадэмія навук Дацкая каралеўская акадэмія навук[d]
Узнагароды і прэміі
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Макс Юліус Фрыдрых Фасмер (ням.: Max Julius Friedrich Vasmer, русіфікаваная форма — Максіміліян Раманавіч Фасмер; 28 лютага 1886, Санкт-Пецярбург — 30 лістапада 1962, Заходні Берлін) — рускі і нямецкі лінгвіст, лексікограф, славіст і балканіст. Замежны член-карэспандэнт АН СССР (1928). Брат расійскага і савецкага нумізмата-ўсходазнаўца Р. Р. Фасмера.

Асноўныя працы вучонага прысвечаны даследаванню славянскіх моў (моўныя кантакты славян з іншымі народамі: грэкамі, іранцамі, цюркамі, фіна-ўграмі і інш.); гісторыі рассялення славянскіх, балтыйскіх, іранскіх, фіна-вугорскіх народаў ва Усходняй Еўропе, вывучэнні ўсходнееўрапейскай антрапаніміі і тапаніміі, уплыву славянскіх моў на албанскую і інш. Вынікам яго шматгадовых даследаванняў з’явіўся этымалагічны слоўнік рускай мовы (т. 1-10 — самая вялікая па ахопе матэрыялу праца, якая асвятляе этымалогію рускай мовы).

Зноскі