| Славутасць | |
| Лютэранская царква | |
|---|---|
| руск.: Лютеранская церковь | |
 Лютэранская царква ў Таганрогу ў пачатку XX стагоддзя | |
| 47°13′00″ пн. ш. 38°55′24″ у. д. | |
| Краіна |
 Расія |
| Горад | Таганрог |
| Канфесія | лютэранства |
| Дата заснавання | 1864 год |
| Дата скасавання | 1923 |
 |
|
Лютэранская царква — культавае збудаванне, якое было заснавана ў Таганрогу ў 1864 годзе і праіснавала да 1923 года[1].
Гісторыя
Лютэранскае грамадства вырашыла заснаваць у Таганрогу царкву для ўласных патрэб. У 1864 годзе для гэтага была набытая пляцоўка на куце Мікалаеўскай вуліцы і Кампенгаўзенскага завулка[2][3]. Кошт пляцоўкі і будынкаў на ім склаў 4600 рублёў. У той час мясцовасць, якая атачала пляцоўку, не адрознівалася шчыльнай забудовай. У суседніх кварталах размяшчалася каля 2-3 дамоў, паблізу былі гандлёвыя рады[1]. Сама царква была аточана зараснікамі бэзу[2]. Будынак майстэрскай сталі выкарыстоўваць як Евангелічна-Пратэстанцкі малітоўны дом[1].
Пры адкрыцці царквы ў Таганрогу жылі 84 чалавекі пратэстанцкага веравызнання[2]. З іх — 53 мужчыны і 31 жанчына. Гэта былі службоўцы пасольстваў, працаўнікі заводаў, рамеснікі і гандляры. Царкву наведвалі дырэктары многіх таганрогскіх прадпрыемстваў з жонкамі і дзецьмі, у тым ліку заснавальнік броварнага завода ў Таганрогу Хрысціян Фрыдрыхавіч Біле з сям'ёй, дырэктар гарбарні Эміль Фэйт з жонкай Вольгай Тэсэн.
Былую майстэрню паступова сталі ўладкоўваць і прыстасоўваць для правядзення набажэнстваў. Працы для гэтага вяліся ўвесь час. Да 1887 года памяшканне было моцна перароблена. Змяніўся выгляд многіх дваровых будынкаў, а ўнутранае памяшканне былой сталярнай майстэрні акультурылі: фасад будынкі зараз зачыняла чыгунная рашотка з варотамі. З правага боку ад царквы месцаваўся будынак царкоўна-прыходскай школы — яго можна ўбачыць і ў XXI стагоддзі. Металічны слупок ад агароджы, выкананы ў гатычным стылі, быў таксама захаваны — яго можна ўбачыць паблізу існага будынка абутковай фабрыкі.
Многія змены з будынкам лютаранскай царквы адбыліся ў 1879 годзе, калі пастарам стаў пробст Мікалай Штраус. У гэты час мастак Шкітко напісаў і ахвяраваў для царквы абраз «Хадню па водах». Мікалай Штраус працягваў служыць у цэрквы і ў пачатку XX стагоддзя. Ён праводзіў службы не толькі для жыхароў Таганрога, але і для жыхароў найблізкіх паселішчаў — бо таганрогская Лютэранская царква была адзінай у акрузе[1]. У 1923 годзе царква перастала існаваць[3].