Тэніс
Лэйла Фернандэс
англ.: Leylah Fernandez
Нарадзілася 6 верасня 2002(2002-09-06)[1] (21 год)
Грамадзянства  Канада
Рэзідэнцыя Бойнтан-Біч, ЗША
Рост 168 см
Прафесійная кар’ера 2019 — ц.ч.
Вядучая рука левая
Удар злева двухручны
Трэнер(ы) Хорхэ Фернандэс (бацька)
Прызавыя грошы 786 772 $
Адзіночны разрад
Вынікі (в/п) 166–104[1]
Тытулы 2 WTA, 1 ITF
Найвышэйшы рэйтынг 13 (8 жніўня 2022)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія 2-і раўнд (2023)
Францыя 1/4 фіналу (2022)
Уімблдан 2-і раўнд (2023)
ЗША фінал (2021)
Парны разрад
Вынікі (в/п) 65–46[1]
Тытулы 2 ITF
Найвышэйшы рэйтынг 21 (12 чэрвеня 2023)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія 3-і раўнд (2021)
Францыя фінал (2023)
Уімблдан 1-ы раўнд (2021)
ЗША 3-і раўнд (2021)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Апошняе абнаўленне: 6 ліпеня 2023 года

Лэ́йла А́ні Ферна́ндэс (фр.: Leylah Annie Fernandez; 6 верасня 2002, Манрэаль, Канада) — канадская тэнісістка. Фіналістка аднаго турніру Вялікага шлема ў адзіночным разрадзе (Адкрыты чэмпіянат ЗША 2021) і аднаго турніру Вялікага шлема ў жаночым парным разрадзе (Адкрыты чэмпіянат Францыі 2023), пераможца двух турніраў WTA ў адзіночным разрадзе, член нацыянальнай зборнай у Кубку Білі Джын Кінг.

Былая першая ракетка свету ў юніёрскім рэйтынгу, пераможца аднаго юніёрскага турніру Вялікага шлема ў адзіночным разрадзе (Адкрыты чэмпіянат Францыі — 2019), фіналістка аднаго юніёрскага турніру Вялікага шлема ў адзіночным разрадзе (Адкрыты чэмпіянат Аўстраліі — 2019).

Спартыўная кар’ера

Юнацкая кар’ера

Лэйла Фернандэс пачала вучыцца тэнісе пад кіраўніцтвам свайго бацькі, Хорхэ (былога футбаліста[2]), які перабраўся ў Канаду з Эквадора ў дзяцінстве[3]. Малодшая сястра Лэйлы, Б’янка Жолі, таксама актыўна займаецца тэнісам. Дзіцячая тэнісная кар’ера Лэйлы, у адрозненне ад многіх маладых канадскіх тэнісістаў, развівалася па-за рамкамі падрыхтоўчай праграмы Федэрацыі тэніса Канады. У Манрэалі яе трэніраваў трэнер з Бельгіі Франсіска Санчэс; аднак калі сям’я перабралася ў Фларыду, з ёй зноў працаваў Хорхе (пазней сям’я атрымала фінансаванне ад федэрацыі, і за навучанне Лэйлы ўзяўся трэнер Дэйв Райнберг[3]). У 15 гадоў Фернандэс упершыню згуляла на юніёрскім турніры Вялікага шлема — Адкрытым чэмпіянаце Францыі. Там яна дайшла да паўфіналу, прайграўшы будучай чэмпіёнцы Коры Гаўф. Гэтую паездку ў Парыж фінансавала не федэрацыя, а прыватны фонд. Толькі ў 2019 годзе Лэйла атрымала стыпендыю на паездку на спаборніцтвы[4].

На пачатку 2019 года Фернандэс стала фіналісткай Адкрытага чэмпіянату Аўстраліі ў адзіночным разрадзе сярод дзяўчын, падняўшыся пасля гэтага на чацвёртую пазіцыю ў юніёрскім рэйтынгу ITF, а ў чэрвені заваявала тытул на Адкрытым чэмпіянаце Францыі. Яна стала першай прадстаўніцай Канады, якая заваявала адзіночны юніёрскі тытул на «Ралан Гарос» (до гэтага канадцы перамагалі на Уімблдане і Адкрытым чэмпіянаце ЗША) і першай з 2004 года, у каго атрымалася выйграць гэты турнір, займаючы першае месца ў пасеве[5]. За шэсць матчаў у Парыжы Фернандэс не аддала суперніцам ніводнага сэта[2].

Пачатак прафесійных выступленняў

У прамежку паміж юніёрскімі турнірамі Вялікага шлема Фернандэс упершыню выступіла за зборную Канады ў Кубку Білі Джын Кінг. У сваёй дэбютнай сустрэчы ў Прасцеёве (Чэхія) 16-гадовая Лэйла саступіла 19-гадовай Маркеце Вандроўшавай[6]. У верасні 2019 года канадка дабралася да першага месца ў юніёрскім рэйтынгу ITF, але да гэтага часу яна ўжо спыніла ўдзельнічаць у турнірах для дзяўчын (Адкрыты чэмпіянат Францыі стаў апошнім яе турнірам на юніёрскім узроўні)[7]. За другую палову сезона Фернандэс заваявала тры тытулы ў турнірах жаночага цыклу ITF, перамогшы як у адзіночным, так і ў парным разрадзе ў Гаціно (Квебек), а затым выйграўшы турнір з прызавым фондам 60 000 долараў у Сагнэ ў пары з Меладзі Колар.

На пачатку 2020 года на Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі ўпершыню ў кар’еры прабілася ў асноўную сетку дарослага турніру Вялікага шлема, але ў першым крузе прайграла Лорэн Дэвіс. У лютым у матчы Кубка Федэрацыі супраць зборнай Швейцарыі здабыла перамогу над 5-й ракеткай свету Беліндай Бенчыч, у адсутнасць Б’янкі Андрэеску, прынёсшы такім чынам адзінае ачко зборнай Канады[8]. У канцы таго ж месяца Фернандэс, якая займала 190-е месца ў рэйтынгу, дайшла да фіналу міжнароднага турніру ў Акапулька, перамогшы на шляху трох суперніц з першай сотні. З пераможцай Адкрытага чэмпіянату Аўстраліі Сафіяй Кенін канадка сустрэлася ў другім крузе Адкрытага чэмпіянату ЗША, прайграўшы ў двух сэтах. Пасля гэтага яна, абыграўшы саперніц, якія займалі ў рэйтынгу 36-е і 47-е месца, дайшла да трэцяга кола ў Адкрытым чэмпіянаце Францыі, дзе яе спыніла 11-я ракетка свету Петра Квітава. Канцоўку сезона Фернандэс правяла ў турнірах ITF, дзе выступала ў пары з малодшай сястрой Б’янкай, у тым ліку пабываўшы ў фінале ў Шарм-эш-Шэйху. У сярэдзіне верасня Лэйла ўвайшла ў лік ста наймацнейшых тэнісістак свету ў адзіночным разрадзе, а да канца года дасягнула ў рэйтынгу 88-га месца, у парах ж яе становішча ў канцы трэцяй сотні практычна не змянілася.

2022—2023

Увясну 2022 года Фернандэс другі раз запар заваявала тытул у Мантэрэі. У фінале яна перамагла калумбійку Камілу Асорыя ў трох сэтах, у апошнім з якіх прайгравала 4:1 па геймах, а затым адыграла пяць матчболаў[9]. На Адкрытым чэмпіянаце Францыі канадка дайшла да чвэрцьфіналу, абыйграўшы дзвюх сеяных суперніц, і да жніўня дасягнула 13-га месца ў рэйтынгу. Аднак на Адкрытым чэмпіянаце ЗША яна не змагла наблізіцца да мінулагодняга поспеху, прайграла ўжо ў другім коле і скончыла сезон на 40-й пазіцыі. У канцы года са сборнай Канады ўдзельнічала ў фінальным турніры Кубка Білі Джын Кінг, дзе ў групе перамагла з лікам 6:0, 6:0 прадстаўніцу Італіі Федэрыку Трэвізан, але затым саступіла швейцарскай тэнісістцы Беліндзе Бенчыч. Швейцаркі ў выніку і заваявалі Кубак.

У 2023 годзе асноўныя поспехі Фернандэс прыйшліся на парны разрад. У пары з амерыканкай Бетані Матэк-Сандс яна дайшла да фіналу турніру базавай катэгорыі ў Оклендзе, а затым з Тэйлар Таўнсенд — таксама да фіналу прэм’ер-турніру ў Маямі, дзе яны прайгралі аднаму з наймацнейшых тандэмаў свету Коры Гаўф-Джэсіка Пегула. На Адкрытым чэмпіянаце Францыі Фернандэс і Таўнсенд абыйгралі пасеяных восьмымі Габрыэлу Даброўскі і Луізу Стэфані ў трэцім раўндзе і ўзялі рэванш у Гаўф і Пегулы ў паўфінале, але ў фінале прайгралі ў трох сэтах несеянай пары — былой першай ракетцы свету Се Шувэй і Ван Сіньюй[10].

Выніковае месца ў рэйтынгу WTA паводле гадоў

Год Адзіночны
рэйтынг		 Парны
рэйтынг
2022 40 76
2021 24 74
2020 88 293
2019 209 296
2018 487 981
2017 728

Выступленні на турнірах

Крыніцы

  1. 1 2 3 4 WTA website
  2. 1 2 Canada’s Leylah Annie Fernandez wins French Open girls’ title (англ.). SportsNet (8 чэрвеня 2019). Праверана 29 лістапада 2019.
  3. 1 2 Jamie Ross. Rising Canadian tennis star Leylah Annie Fernandez eyeing bigger things after a year full of firsts (англ.). The Globe and Mail (2 жніўня 2019). Праверана 29 лістапада 2019.
  4. ↑ Stephanie Myles. Big week for Canada’s Fernandez family (англ.). Tennis.life (18 красавіка 2019). Праверана 29 лістапада 2019.(недаступная спасылка)
  5. ↑ Pat Hickey. Laval's Leylah Annie Fernandez wins French Open junior singles title (англ.). Montreal Gazette (9 чэрвеня 2019). Праверана 29 лістапада 2019.
  6. ↑ Canada drops pair to begin Fed Cup tie against top-ranked Czechs (англ.). CBC (20 красавіка 2019). Праверана 29 лістапада 2019.
  7. ↑ Профіль Архівавана 7 жніўня 2018. (англ.) на сайце юніёрскага тура ITF
  8. ↑ Laval's Leylah Fernandez pulls off upset but Canada out at Fed Cup Finals (англ.). CTV (8 лютага 2020). Праверана 27 лютага 2020.
  9. ↑ Elias Laradi. Leylah Fernandez Fights Past Osorio To Defend Monterrey Title (англ.). Ubitennis (7 сакавіка 2022). Праверана 15 чэрвеня 2023.
  10. ↑ Canada's Fernandez and partner Townsend come up short in French Open doubles final (англ.). Sportsnet (11 чэрвеня 2023). Праверана 15 чэрвеня 2023.
  11. ↑ Пачала турнір з кваліфікацыі.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.