Лу́жына — адносна невялікае скапленне вадкасці, у большасці выпадкаў вады у паглыбленнях на паверхні зямлі альбо ў няроўнасцях якога-небудзь пакрыцця (тратуар, праезжая частка дарогі і г. д.).

Лужыны ўтвараюцца, напрыклад, пасля дажджу альбо ў выніку таяння снегу і могуць існаваць некалькі гадзін альбо дзён, да той пары, пакуль вадкасць не прасачыцца пад зямлю альбо не выпарыцца. Але бываюць і лужыны, якія існуюць заўсёды, бо ўтвараюцца ва ўпадзінах, дзя няма натуральна сцёка. Поперачныя памеры і глыбіня лужынв могуць быць рознымі (даўжыня — ад некалькіх сантыметраў да дзясяткаў метраў) у залежнасці ад надвор'я і рельефа мясцовасці.