Лошыца
Характарыстыка
Даўжыня 9,2 км
Вадацёк
Выток  
 • Месцазнаходжанне каля жылога раёна Малінаўка
 • Каардынаты 53°51′16″ пн. ш. 27°26′58″ у. д.
Вусце Свіслач
 • Каардынаты 53°50′59″ пн. ш. 27°34′49″ у. д.
Размяшчэнне
Водная сістэма Свіслач → Бярэзіна → Дняпро → Чорнае мора
Краіна
Рэгіён Мінск
physical
Лошыца (рака)
Лошыца (рака)
physical
выток
выток
вусце
вусце
— выток, — вусце
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ло́шыца — рака ў Мінску, правы прыток Свіслачы. Пачатак — мікрараён Малінаўка, вусце — рака Свіслач у раёне Мінскага камвольнага камбіната. Даўжыня 9,2 км[1].

Назва

Назва ракі Лошыца (пазнейшая памяншальная форма ад пярвейшага *Лоша) балцка-літоўскага паходжання. Рэчкі з такімі назвамі таксама ў басейнах Сажа, Прыпяці, Дзясны[2].

Як і назвы літоўскіх рэк тыпу Laš-upis, рачная назва Лоша можа быць звязаная або з літоўскім lašas «кропля», lašėti «капаць», lašmuo «месца ў возеры, дзе ўцякае ці выцякае рэчка», або з літоўскім lašis «ласось», lašėti «блішчэць». Дакладна з першым значэннем звязаная назва літоўскай ракі Lašmuo[3].

Пры гэтым сама балцкая назва ласося вытворная ад значэння «капаць», бо матываваная блішчэннем, стракатасцю — «заплямленасцю» лускі, што мае на сабе чырванавата-карычневыя плямы[4].

Назва Лоша (> Лошыца) магла значыць як «Ціхаплынная (рака)», так і «Ласасіная (рака)» або нават «Блішчастая (рака)».

Гідраграфія

У раёне мікрараёна Брылевічы зліваецца са сваім левым прытокам — ракой Мышкай. У мікрараёне Курасоўшчына ўтварае вадасховішча Лошыца, на беразе якога размешчаны парк Курасоўшчына. У сярэднім цячэнні ракі ў межах Мінска створаны 2 сажалкі[1].

Распрацоўваецца план рэканструкцыі Лошыцкай воднай сістэмы, які прадугледжвае стварэнне водна-паркавай сістэмы, якая стане зонай адпачынку для жыхароў Мінска[5].

Заўвагі

  1. 1 2 река Лошица Архівавана 18 жніўня 2014. (бел.)
  2. ↑ В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 194.
  3. ↑ A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 182.
  4. ↑ В. Н. Топоров. Прусский язык. L. Москва, 1990. С. 109.
  5. ↑ Водно-зеленая ландшафтно-рекреационная зона вдоль рек Лошица и Мышка

Літаратура

  • Ло́шыца // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — С. 353. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).
  • Ло́шыца // Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — С. 225. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.