Лазар Майсеевіч Кагановіч
Сцяг Міністр прамысловасці будаўнічых матэрыялаў СССР
3 верасня 1956 10 мая 1957
Папярэднік Павел Аляксандравіч Юдзін
Пераемнік Іван Аляксандравіч Грышманоў
Сцяг Старшыня Дзяржаўнага камітэта Савета міністраў СССР па працы і заработнай плаце
24 мая 1955 6 чэрвеня 1956
Папярэднік Пасада заснавана
Пераемнік Аляксандр Пятровіч Волкаў
Сцяг Член Прэзідыума ЦК КПСС
16 кастрычніка 1952 29 чэрвеня 1957
Сцяг Старшыня Дзяржаўнага камітэта Савета міністраў СССР па матэрыяльна-тэхнічным забеспячэнні народнай гаспадаркі
9 студзеня 1948 10 кастрычніка 1952
Папярэднік Пасада заснавана
Пераемнік Іван Рыгоравіч Кабаноў
Сцяг Першы сакратар ЦК КП(б) Украіны
3 сакавіка 1947 26 снежня 1947
Папярэднік Мікіта Сяргеевіч Хрушчоў
Пераемнік Мікіта Сяргеевіч Хрушчоў
Сцяг Міністр прамысловасці будаўнічых матэрыялаў СССР
19 сакавіка 1946 6 сакавіка 1947
Папярэднік Пасада заснавана
Пераемнік Сямён Захаравіч Гінзбург
Сцяг Народны камісар шляхоў зносін СССР
26 лютага 1943 20 снежня 1944
Папярэднік Андрэй Васільевіч Хрулёў
Пераемнік Іван Уладзіміравіч Кавалёў
Сцяг Народны камісар нафтавай прамысловасці СССР
12 кастрычніка 1939 3 ліпеня 1940
Папярэднік Пасада заснавана
Пераемнік Іван Карнеевіч Седзін
Сцяг Народны камісар шляхоў зносін СССР
5 красавіка 1938 25 сакавіка 1942
Папярэднік Аляксей Венедыктавіч Бакулін
Пераемнік Андрэй Васільевіч Хрулёў
Сцяг Народны камісар цяжкай прамысловасці СССР
22 жніўня 1937 24 студзеня 1939
Папярэднік Валерый Іванавіч Межлаўк
Пераемнік Пасада скасавана
Сцяг Народны камісар шляхоў зносін СССР
28 лютага 1935 22 жніўня 1937
Папярэднік Андрэй Андрэевіч Андрэеў
Пераемнік Аляксей Венедыктавіч Бакулін
Сцяг Старшыня Камісіі партыйнага кантролю УКП(б)
10 лютага 1934 28 лютага 1935
Папярэднік Ян Эрнеставіч Рудзутак як старшыня ЦКК РКП(б) — УКП(б)
Пераемнік Мікалай Іванавіч Яжоў
Сцяг Першы сакратар Маскоўскага гарадскога камітэта УКП(б)
25 лютага 1931 16 студзеня 1934
Папярэднік Карл Янавіч Баўман
Пераемнік Мікіта Сяргеевіч Хрушчоў
Сцяг Першы сакратар Маскоўскага абласнога камітэта УКП(б)
22 красавіка 1930 7 сакавіка 1935
Папярэднік Карл Баўман
Пераемнік Мікіта Хрушчоў
Сцяг Генеральны сакратар ЦК КП(б) Украіны
7 красавіка 1925 14 ліпеня 1928
Папярэднік Эмануіл Іонавіч Квірынг
Пераемнік Станіслаў Вікенцьевіч Касіёр

Нараджэнне 10 (22) лістапада 1893[1]
Смерць 25 ліпеня 1991(1991-07-25)[2][3][…] (97 гадоў)
Месца пахавання
Веравызнанне атэізм
Партыя РКП(б) (з 1911-1961)
Член у
Дзейнасць дзяржаўны дзеяч, рэвалюцыянер, палітык
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
Герой Сацыялістычнай Працы  — 1943
Ордэн Леніна  — 1935Ордэн Леніна  — 1943Ордэн Леніна  — 1943Ордэн Леніна  — 23.1.1948
Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга  — 1936
Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»
Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»
Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»
Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»
Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Лазар Майсеевіч Кагановіч (руск.: Лазарь Моисеевич Каганович; 10 (22) лістапада 1893, вёска Кабаны, цяпер Чарнобыльскі раён, Кіеўская вобласць, Украіна — 25 ліпеня 1991) — расійскі рэвалюцыянер, савецкі дзяржаўны і партыйны дзеяч, блізкі паплечнік Сталіна. Кандыдат у члены ЦК РКП(б) (1923—1924), член ЦК партыі (1924—1957), член Аргбюро ЦК УКП(б) (1924—1925, 1928—1946), сакратар ЦК УКП(б) (1924—1925 , 1928—1939), кандыдат у члены Палітбюро ЦК УКП(б) (1926—1930), член Палітбюро (Прэзідыума) ЦК (1930—1957).

Біяграфія

Нарадзіўся ў беднай яўрэйскай сям’і. У 13-гадовым узросце з’ехаў у пошуках заробку ў горад Кіеў, дзе ўладкаваўся на гарбарны завод. 1911 залучаны ў рэвалюцыйны рух старэйшым братам Міхаілам. Член РСДРП (б) з 1911 года. Прымаў актыўны ўдзел у працы прафсаюза гарбароў.

У 1915 годзе Лазар Кагановіч арыштаваны і высланы ў родную вёску Кабаны, пасля чаго перайшоў на нелегальнае становішча і разам з жонкай Марыяй перабраўся ў Юзаўку (з 1924 года — горад Данецк), дзе пасля Лютаўскай рэвалюцыі стаў намеснікам старшыні Юзаўскага Савета і старшынёй саюза гарбароў.

Вясной 1917 года Кагановіч па заданні партыі накіраваны ў войска для прапагандысцкай працы. У сакавіку-красавіку 1917 года ён старшыня ваеннай арганізацыі бальшавікоў у Самары. У чэрвені 1917 гады прымае ўдзел у пасяджэннях Усерасійскай канферэнцыі ваенных арганізацый пры ЦК РСДРП (б) у Петраградзе, дзе яго абіраюць у склад Усерасійскага бюро ваенных арганізацый.

Пасля вяртання з войска, Кагановіча зноў арыштоўваюць і накіроўваюць на фронт, але ў Гомелі намаганнямі мясцовых бальшавікоў яго вызваляюць, і са жніўня 1917 года ён становіцца ў Гомелі старшынёй Палескага камітэта РСДРП (б), што адыграла значную ролю ў прыходзе бальшавікоў да ўлады у Гомелі і Магілёве.

Пасля Вялікай Кастрычніцкай сацыялістычнай рэвалюцыі Л. М. Кагановіч становіцца адным з арганізатараў стварэння Чырвонай Арміі: у 1918 годзе ён камісар арганізацыйна-агітацыйнага аддзела Усерасійскай калегіі па арганізацыі Чырвонай Арміі, што дазволіла яму ўсталяваць асабістыя сувязі з шэрагам вядомых бальшавікоў.

У сярэдзіне лета 1918 года Кагановіч накіраваны ў Ніжні Ноўгарад, які стаў прыфрантавым горадам у сувязі з прасоўваннем частак чэхаславацкага корпуса. Тут, з мая 1918 г. па жнівень 1919 года, ён займаў пасады старшыні Ніжагародскага губернскага Камітэта РКП (б) і губернскага Выканаўчага Камітэта.

Кіраўнік партыйнай арганізацыі Масквы і вобласці (1930—35). У 1925—28 і ў 1947 1-ы сакратар ЦК КП(б) Украіны. У 1935—44 нарком шляхоў зносін, з 1938 намеснік старшыні СНК СССР. У Вялікую Айчынную вайну член Дзяржаўнага камітэта абароны (з 1942) і ваеннага саветаў шэрагу франтоў. Намеснік старшыні СНК (1944—46) і СМ СССР (1946—57).

Нясе асабістую адказнасць за масавыя рэпрэсіі 1930 — пач. 1950-х гадоў[4].

У 1957 годзе абвешчаны членам «антыпартыйнай групы», зняты з усіх пасад. У 1961 годзе выключаны з КПСС.

Зноскі

  1. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  2. Lasar Moissejewitsch Kaganowitsch // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Lazar Moisejevitsj Kaganovitsj // Store norske leksikon — 1978. — ISSN 2464-1480
  4. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).

Спасылкі


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.