Кінеты́чная эне́ргія – скалярная велічыня, якая колькасна характарызуе рух цела. Кінетычная энергія вызначаецца як работа, якую трэба здзейсніць над целам, каб перавесці яго ў дадзены стан са стану спакою.

Такім чынам:

${\displaystyle W_{kin}=A_{s,s_{0}}=\int \limits _{s_{0}}^{s}{\vec {F}}d{\vec {r}}=\int \limits _{s_{0}}^{s}(m{\vec {a}})({\vec {v}}dt)=m\int \limits _{s_{0}}^{s}{\frac {d{\vec {v}}}{dt}}{\vec {v}}dt=m\int \limits _{s_{0}}^{s}vdv=m\left({\frac {v_{2}^{2}}{2}}-{\frac {v_{1}^{2}}{2}}\right)={\frac {mv_{2}^{2}}{2}}-{\frac {mv_{1}^{2}}{2}}.}$

Паколькі, па вызначэнні кінетычнай энергіі, ${\displaystyle v_{1}=0}$ (пачатковы стан – стан спакою), маем:

${\displaystyle W_{kin}={\frac {mv^{2}}{2}}.}$

Такім чынам, кінетычная энергія колькасна роўная палавіне здабытку масы цела на квадрат яго скорасці. З гэтай формулы таксама вынікае, што кінетычная энергія залежыць ад выбранай сістэмы адліку.

Формулу для работы можна запісаць так:

${\displaystyle A={\frac {mv_{2}^{2}}{2}}-{\frac {mv_{1}^{2}}{2}}=W_{kin,2}-W_{kin,1}.}$

Гэта значыць, што работа, зробленая над целам, роўная змяненню яго кінетычнай энергіі.

Гл. таксама

• Патэнцыяльная энергія
• Закон захавання энергіі
• Хаос
• Энтальпія
• Негэнтрапія
• Тэрмадынаміка
• Кінетычны рухавік