Кэці Патэрсан
Дата нараджэння	1981[1]
Месца нараджэння	Глазга, акруга Сіці-оф-Глазга[d], Стратклайд, Шатландыя, Вялікабрытанія
Грамадзянства	Вялікабрытанія
Род дзейнасці	мастачка, installation artist
Вучоба	Школа прыгожых мастацтваў Фелікса Слейда[d] Edinburgh College of Art[d]
Мастацкі кірунак	сучаснае мастацтва[d]
Узнагароды	South Bank Sky Arts Award[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кэці Патэрсан (англ.: Katie Paterson, нар. 1981) — мастачка з Глазга (Шатландыя),^[2][3] пастаянна пражывае ў Берліне. Яе творы пабудаваны вакол пераклада, алегласці і маштаба.^[4][5] Патэрсан мае ступень бакалаўра ў Эдынбургскім каледжы мастацтваў (2004) і ступень магістра ў Школе ізаляцыйных мастацтваў Фелікса Слейда (2007).^[5] Ганаровы член Эдынбургскага ўніверсітэта (2013).^[6]

Працы

Патэрсан рэалізавала некалькі праектаў, звязаных з раставаннем ледавікоў; у яе выпускным творы для мастацкай школы «Ватнайёкюдль» быў нумар мабільнага тэлефона, падключаны да мікрафона, пагружанага ў лагуну пад самым вялікім ледавіком Еўропы. Іншыя працы на гэтую тэму ўключаюць Langjökull, Snaefellsjökull, Soheimajökull, у якіх гукавы ландшафт раставання ледавікоў быў створаны шляхам вырабу пласцінак з лёду, які складаецца з адталай вады ледавіка.^[7]

Пры працы над адным з праектаў Кэці стварыла карту 27000 вядомых мёртвых зорак.^{[8][9][10][11]} Іншы праект «Гісторыя Цемры» ўяўляе сабой серыю слайдаў і фатаграфій касмічнай пустэчы, «пранумараваных і з указаннем адлегласці ад Зямлі ў светлавых гадах.»^[12]

У актыве Патэрсан ёсць персанальныя выставы ў Галерэі сучаснага мастацтва ў Оксфардзе, у галерэі Kettle’s Yard у Кембрыджы,^[13] у Галерэі Mead, Уорыкскім Цэнтры мастацтваў,^[14] у іншых галерэях і мастацкіх цэнтрах Лондана, Вены, Сеула.^[15][16][17]

У жніўні 2014 года Патэрсан пачала праект «Бібліятэка будучыні», разлічаны на 100 гадоў. Ёю былі высаджаны 1000 соснаў у лясным масіве Нордмарка ў Осла. Кожны год у гэтым месцы ў зямлю будуць закопваць рукапіс новага рамана аднаго з сучасных пісьменнікаў. У 2114 годзе хвоі вырастуць, і з іх можна будзе зрабіць паперу для друку ста раманаў, рукапісы якіх будуць тады ж вынятыя з зямлі.^{[2][18][19][20][21][22][23][24][25][26][27][28][29][30][31][32]} Першым «закапаным» у рамках праекта аўтарам стала Маргарэт Этвуд.^[33]

Узнагароды

• Прэмія South Bank Sky Arts Award 2014 года ў галіне выяўленчага мастацтва
• Ганаровы член Універсітэта Эдынбурга (2013)
• Прэмія «Дух Шатландыі» 2014^[34]

Крыніцы