Крысціян Бемер Анфінсен
Christian Boehmer Anfinsen
Крысціян Бемер Анфінсен (1969)
Дата нараджэння	26 сакавіка 1916(1916-03-26)[1][2][…]
Месца нараджэння	Манесен[d], акруга Уэстмарленд[d], Пенсільванія, ЗША
Дата смерці	14 мая 1995(1995-05-14)[3][4][…] (79 гадоў)
Месца смерці	Рандалстаўн[d], Балтымар, Мэрыленд, ЗША[5]
Грамадзянства	ЗША[3][6]
Род дзейнасці	біяхімік, хімік, выкладчык універсітэта, біяфізік
Навуковая сфера	біяхімія
Месца працы	Універсітэт Джонса Хопкінса Гарвардскі ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар філасофіі
Альма-матар	Пенсільванскі ўніверсітэт Каледж Суортмара[d] Гарвардская медыцынская школа[d] (1943) Monessen High School[d]
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Папская акадэмія навук[7]
Узнагароды	грант Гугенхайма Нобелеўская прэмія па хіміі (1972) honorary doctorate of the University of Las Palmas, Gran Canaria[d] (1996) член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Крысціян Бемер Анфінсен (англ.: Dr. Christian Boehmer Anfinsen, Jr.; 26 сакавіка 1916, Манесен, Пенсільванія, ЗША — 14 мая 1995) — амерыканскі біяхімік, член Нацыянальнай АН ЗША, Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук (1958), замежны член Дацкага каралеўскага таварыства (1964). Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (1972).

Біяграфія

Крысціян Бемер Анфінсен нарадзіўся 26 сакавіка 1916 года ў маленькім мястэчку Монесен на поўдзень ад Пітсбурга, штат Пенсільванія. Яго бацька, Крыстал Бемер Анфінсен, быў інжынер-механікам. Ён і яго жонка, Сафія Расмусен Анфінсен, былі нарвежскімі імігрантамі. Пражыўшы некалькі гадоў у мястэчку Шарлеруа ў Пенсільваніі, у 1920-х гадах сям'я пераехала ў Філадэльфію. У 1933 Анфісен быў прыняты па стыпендыі ў Каледж Свартмара, дзе ён вывучаў хімію. Пасля атрымання ступені бакалаўра па хіміі ў 1937 годзе, Анфінсен працягнуў навучанне ва ўніверсітэце Пенсільваніі, каб атрымаць ступень магістра па арганічнай хіміі ў 1939 годзе. У той жа час ён працаваў асістэнтам. У 1939 г. Амерыканска-Скандынаўскі фонд прысудзіў яму стыпендыю на распрацоўку новых метадаў аналізу хімічных структур ферментаў у лабараторыі Карлсберга ў Капенгагене. Небяспечная абстаноўка, якая склалася ў Еўропе з-за пачатку Другой Сусветнай Вайны, прымусіла яго ў вярнуцца ў Злучаныя штаты ў 1940 годзе.

З 1950 года — загадчык лабараторыі клетачнай фізіялогіі і метабалізму ў Нацыянальным кардыялагічным інстытуце, Нацыянальныя інстытуты аховы здароўя ЗША, (Бетэсда, штат Мэрыленд). У 1954 годзе Фонд Ракфелера фінансаваў новы візіт Анфінсена ў Капенгаген, дзе ён працаваў у Карлсбергскай лабараторыі на працягу года. З 1958 член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук. У 1958—1959 гадах Анфінсен паехаў працаваць у Інстытуце Вейцмана, Рэхавот, Ізраіль.

У 1962 годзе, знаходзячыся ў Гарвардскім універсітэце з рабочым візітам, атрымаў прапанову ўзначаліць дэпартамент хіміі і ў 1963 годзе быў прызначаны кіраўніком лабараторыі біяхіміі Нацыянальнага інстытута па даследаванні артрыту і метабалізму, дзе і працаваў да 1981 года. У 1979 прыняў іўдаізм і кінуў паліць. У 1982—1995 гадах — прафесар біяхіміі ва ўніверсітэце Джонса Хопкінса.

Зноскі