Кроп агародны

Кроп агародны.
Агульны выгляд квітнеючай расліны.
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Anethum graveolens L., 1753

Сінонімы

Сістэматыка
на Віківідах
Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  29584
NCBI  40922
EOL  584995
GRIN  t:3412
IPNI  837530
TPL  kew-2638934

Кроп[3] (Anethum) — монатыпны род аднагадовых травяністых раслін сямейства парасонавых. Адзіны від — кроп духмяны, або агародны, або пахучы (Anethum graveolens)[4][3].

У дзікай прыродзе расліны сустракаюцца ў паўднёва-заходняй і цэнтральнай Азіі; як агародная расліна распаўсюджана паўсюдна.

Распаўсюджанне і экалогія

У дзікай прыродзе расце ў Малой Азіі, Паўночнай Афрыцы, Іране, Гімалаях. Культывуецца — паўсюдна на ўсіх кантынентах.

Для паспяховай культывацыі неабходна цёплае ці спякотнае лета і шмат сонечнага святла. Насенне жыццяздольнае на працягу 3-10 гадоў. Расліны, якія гадуюцца на насенне для наступнага высаджвання, не варта размяшчаць побач з фенхелем, бо гэтыя два віды могуць даваць гібрыды.

Батанічнае апісанне

Батанічная ілюстрацыя з кнігі О. В. Тамэ «Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz», 1885

Сцябло адзіночнае, прамое, галінастае або простае, вышынёй 40—120 см, з тонкімі разорамі, без пушынак, цёмна-зялёнае, у верхняй частцы галінастае, паміж галінамі выгнутае.

Лісце 3—4-пёрае, яйкападобнае, дзелькі апошняга парадку лінейна-ніткападобныя.

Парасоны буйныя, дыяметрам да 15 см, 20—50-прамянёвыя. Кветкі сабраны ў невялікія парасоны дыяметрам 2—9 см. Зубцы каробачкі кароткія; пялёсткі жоўтыя; падслуппе светла-жоўтае, падушкападобнае; слупкі вельмі кароткія, падчас красавання прамыя, пазней адагнутыя.

Насенне яйкападобнае або эліптычнае, 3—5 мм у даўжыню і 1,5—3,5 мм у таўшчыню.

Квітнее ў чэрвені—ліпені. Плады спеюць у ліпені—жніўні.

Зноскі

  1. ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. 1 2 Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 15. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. ↑ Назва Кроп духмяны згодна з Я. П. Шмярко, І. П. Мазан. Лекавыя расліны ў комплексным лячэнні. — Мн: Навука і тэхніка, 1989. — С. 388. — 399 с. — ISBN 5-343-00120-3.

Літаратура

  • G. Vogel: Handbuch des speziellen Gemüsebaues. Verlag Eugen Ulmer, Stuttgart 1996, ISBN 3-8001-5285-1, S. 1026—1034.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.