Конрад Швабскі (ням.: Konrad der Staufer; каля 1135 — 9 лістапада 1195) — пфальцграф Рэйнскі ў 1156—1195  гадах, з дынастыі Гогенштаўфенаў. Сын Фрыдрыха Аднавокага, герцага Швабіі і яго другой жонкі Агнэс Саарбрукенскай. У яго быў адзінакроўны брат Фрыдрых I Барбароса, імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі.

У 1156 годзе імператар Фрыдрых I Барбароса перадаў Конраду ва ўладанне Пфальцграфства Рэйнскае і прызначыў яго фогтам манастыра Шонау ў Одэнвальдзе. Пры Конрадзе Гайдэльберг (каля якога знаходзіўся манастыр) пачаў развівацца як горад. Ад шлюбу з Ірмінгард Хенебергскай Конрад атрымаў ва ўладанне Лоршскі манастыр.

Сям’я

Конрад быў жанаты першым шлюбам на дачцэ Готфрыда I, графа Шпонгайма, якая памерла каля 1160 года. Іх адзіны сын памёр каля 1188 года.

Каля 1160 года Конрад ажаніўся з Ірмінгард (пам. 1197), дачкой Бертольда I, графа Хенеберга. Дзеці:

• Фрыдрых (пам. 1189);
• Конрад (пам. 1186);
• Агнэс (1176 — 9/10 мая 1204); муж: са снежня 1193 / студзеня 1194 Генрых V Старэйшы, пфальцграф Рэйнскі ў 1195—1212 гадах, герцаг Браўншвайг-Люнебурга з 1213 года.

Конрад і абедзве яго жонкі былі пахаваны ў манастыры Шонау. Сыны Конрада не выжылі, і ўсе ўладанні перайшлі да яго дачкі Агнэс і яе мужа Генрыха Вельфа, які стаў пфальцграфам пад імем Генрых V.

Зноскі