Кветкавыя расліны

Кветка магноліі
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Magnoliophyta Cronq., Takht. & W.Zimm., 1966

Сінонімы
  • Anthophyta
  • Angiospermae Lindl. (P.D.Cantino & M.J.Donoghue)
Класы

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  18061
NCBI  3398
EOL  282

Кве́ткавыя (Magnoliophyta), або Пакрытанасе́нныя[1] (Angiospermae) — аддзел раслін, найбольш дасканалая і самая шматлікая група сучаснага расліннага свету.

Асаблівасці біялогіі

Марфалагічная разнастайнасць кветкавых вельмі вялікая. Будова вегетатыўных і генератыўных органаў у іх дасягае вялікай складанасці, тканкі характарызуюцца высокай ступенню спецыялізацыі.

У параўнанні з іншымі вышэйшымі раслінамі пакрытанасенныя маюць больш дасканалую анатамічную будову: у ксілеме — сапраўдныя сасуды-трахеі, у флаэме (лубё) — клеткі-спадарожніцы. Семязародкі (семязавязі) размешчаны ў поласці завязі. Гаметафіты спрошчаныя і развіваюцца хутчэй за голанасенныя. Характэрная асаблівасць пакрытанасенных — двайное апладненне (адзін з 2 сперміяў зліваецца з яйцаклеткай, а другі — з 2 палярнымі ядрамі зародкавага мяшка). Пасля апладнення развіваецца зародак, заключаны ў семя, якое знаходзіцца ў плодзе (адсюль назва).

Пашырэнне

Кветкавыя — адзіная група раслін, здольная да ўтварэння складаных шмат’ярусных супольнасцяў.

Аддзел пакрытанасенных падзяляецца на два класы — двухдольныя і аднадольныя. Налічваецца больш за 450 сямействаў. Прадстаўлены дрэвамі, кустамі, травамі, наземнымі, воднымі, эпіфітамі, сапратрофамі, паразітамі, насякомаеднымі раслінамі.

Паходжанне і эвалюцыя

3-за адсутнасці пераканаўчых выкапнёвых продкавых форм пакрытанасенных няма агульнапрынятай гіпотэзы аб іх паходжанні і эвалюцыі. Першаснымі пакрытанасеннымі былі, верагодна, дрэвавыя расліны з вечназялёным лісцем і двухполымі кветкамі. Эвалюцыя ішла шляхам шырокай адаптыўнай радыяцыі вельмі хуткімі тэмпамі. Самыя старажытныя выкапнёвыя рэшткі адносяць да раннемелавога перыяду, але дзякуючы высокай эвалюцыйная пластычнасці ў сярэдзіне мелавога перыяду пакрытанасенныя займаюць дамінуючае становішча. Вялікую ролю ў іх эвалюцыі адыгралі насякомыя-апыляльнікі.

Гл. таксама

Зноскі

  1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 144. — 160 с. 2 350 экз.

Літаратура

  • Пакрытанасенныя / [В. І. Парфёнаў і інш.]. — Мінск: Народная асвета, 1981. — 188, [2] с. — (Наша прырода).
  • Пакрытанасенныя // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).
  • Пакрытанасенныя расліны, кветкавыя расліны // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. Мн.: БелЭн, 1995. — С. 550. — 800 с. 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.