Кветкавыя расліны | ||||||||||
Кветка магноліі | ||||||||||
Навуковая класіфікацыя | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Міжнародная навуковая назва | ||||||||||
Magnoliophyta Cronq., Takht. & W.Zimm., 1966 | ||||||||||
Сінонімы | ||||||||||
| ||||||||||
Класы | ||||||||||
|
Кве́ткавыя (Magnoliophyta), або Пакрытанасе́нныя[1] (Angiospermae) — аддзел раслін, найбольш дасканалая і самая шматлікая група сучаснага расліннага свету.
Асаблівасці біялогіі
Марфалагічная разнастайнасць кветкавых вельмі вялікая. Будова вегетатыўных і генератыўных органаў у іх дасягае вялікай складанасці, тканкі характарызуюцца высокай ступенню спецыялізацыі.
У параўнанні з іншымі вышэйшымі раслінамі пакрытанасенныя маюць больш дасканалую анатамічную будову: у ксілеме — сапраўдныя сасуды-трахеі, у флаэме (лубё) — клеткі-спадарожніцы. Семязародкі (семязавязі) размешчаны ў поласці завязі. Гаметафіты спрошчаныя і развіваюцца хутчэй за голанасенныя. Характэрная асаблівасць пакрытанасенных — двайное апладненне (адзін з 2 сперміяў зліваецца з яйцаклеткай, а другі — з 2 палярнымі ядрамі зародкавага мяшка). Пасля апладнення развіваецца зародак, заключаны ў семя, якое знаходзіцца ў плодзе (адсюль назва).
Пашырэнне
Кветкавыя — адзіная група раслін, здольная да ўтварэння складаных шмат’ярусных супольнасцяў.
Аддзел пакрытанасенных падзяляецца на два класы — двухдольныя і аднадольныя. Налічваецца больш за 450 сямействаў. Прадстаўлены дрэвамі, кустамі, травамі, наземнымі, воднымі, эпіфітамі, сапратрофамі, паразітамі, насякомаеднымі раслінамі.
Паходжанне і эвалюцыя
3-за адсутнасці пераканаўчых выкапнёвых продкавых форм пакрытанасенных няма агульнапрынятай гіпотэзы аб іх паходжанні і эвалюцыі. Першаснымі пакрытанасеннымі былі, верагодна, дрэвавыя расліны з вечназялёным лісцем і двухполымі кветкамі. Эвалюцыя ішла шляхам шырокай адаптыўнай радыяцыі вельмі хуткімі тэмпамі. Самыя старажытныя выкапнёвыя рэшткі адносяць да раннемелавога перыяду, але дзякуючы высокай эвалюцыйная пластычнасці ў сярэдзіне мелавога перыяду пакрытанасенныя займаюць дамінуючае становішча. Вялікую ролю ў іх эвалюцыі адыгралі насякомыя-апыляльнікі.
Гл. таксама
Зноскі
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 144. — 160 с. — 2 350 экз.
Літаратура
- Пакрытанасенныя / [В. І. Парфёнаў і інш.]. — Мінск: Народная асвета, 1981. — 188, [2] с. — (Наша прырода).
- Пакрытанасенныя // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).
- Пакрытанасенныя расліны, кветкавыя расліны // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 550. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.