Славутасць | |
Кафедральны сабор Хельсінкі | |
---|---|
Helsingin tuomiokirkko | |
60°10′13″ пн. ш. 24°57′08″ у. д. | |
Краіна | Фінляндыя |
Горад | Хельсінкі, Unioninkatu 29 |
Канфесія | Евангелічна-лютэранская царква Фінляндыі |
Епархія | Diocese of Helsinki[d] |
Архітэктурны стыль | класіцызм |
Архітэктар | К. Л. Энгель |
Дата заснавання | 1851, 1852[1], 1830[2] і 1818[2] |
Будаўніцтва | 1830—1852 гады |
Стан | Дзейнічае |
|
|
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Кафедральны сабор Хельсінкі (фінск.: Helsingin tuomiokirkko, шведск.: Helsingfors domkyrka) — галоўная царква Хельсінкскай епархіі Евангелічна-лютэранскай царквы Фінляндыі і хатняя царква абшчыны вернікаў сабора. Знаходзіцца ў Хельсінкі ў раёне Круунунхака на Сенацкай плошчы.
Будаўніцтва сабора вялося па праекце Карла Людвіга Энгеля ў 1830—1852 гадах, паралельна з будаўніцтвам у Пецярбургу Ісакіеўскага сабора, з якім Мікалаеўскі мае шмат агульнага.
Храм быў урачыста адкрыты 15 лютага 1852 года. Сабор прысвечаны Святому Мікалаю[3] — нябеснаму заступніку імператара Мікалая I, які тады валадарыў, і атрымаў назву царква Св. Мікалая (фінск.: Nikolainkirkko).
Пасля таго як у 1917 годзе Фінляндыя стала незалежнай, храм атрымаў назву Суўркірка (фінск.: Suurkirkko, Вялікая царква).
У 1959 годзе была ўтворана Хельсінкская дыяцэзія, пасля чаго храм стаў звацца Хельсінкскім саборам (фінск.: Helsingin tuomiokirkko).
Штогод 6 снежня, у Дзень незалежнасці Фінляндыі, апоўдні ў саборы праходзіць экуменічнае набажэнства з удзелам прэзідэнта рэспублікі і членаў Дзяржаўнага савета.
Зноскі
- ↑ Buildings in Helsinki
- 1 2 https://hkm.finna.fi/Record/hkm.HKMS000005:00000spo
- ↑ Eino Jutikkala, Kauko Pirinen, Paul Sjöblom. A history of Finland, С. 176
Спасылкі
- http://www.helsinginkirkot.fi/fi/kirkot/tuomiokirkko Архівавана 2 ліпеня 2017.