Карл фон Трыр | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ням.: Karl von Trier | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Зігфрыд фон Фейхтванген | ||||||
Пераемнік | Werner von Orseln[d] | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
1265[1][2] |
||||||
Смерць |
11 лютага 1324 |
||||||
Месца пахавання | Царква Св. Кацярыны, Трыр | ||||||
Веравызнанне | каталіцтва | ||||||
Член у | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Карл Бесарт фон Трыр (ням.: Karl Bessart von Trier; каля 1265, Трыр — 11 лютага 1324, Трыр) — 16-ы вялікі магістр Тэўтонскага ордэна з 1311 па 1324 год.
Біяграфія
Нарадзіўся каля 1265 года ў Трыры ў дваранскай сям’і фон Эрэн. Двое яго братоў, двое пляменнікаў і бацька таксама былі членамі Ордэна, прычым бацька ўступіў у яго ўжо ў пажылым узросце. Для свайго часу Карл быў высокаадукаваным чалавекам, валодаў замежнымі мовамі і добрымі дыпламатычнымі здольнасцямі. Паводле слоў храніста Пятра з Дуйсбурга, ён быў настолькі красамоўны, што яго прамовамі заслухоўваліся нават яго ворагі[3].
Напачатку 1290-х гадоў займаў пасаду комтура Бавуара ў графстве Шампань, пазней быў накіраваны ў Бейлівік. У 1304 годзе быў прызначаны вялікім комтурам, гэта значыць намеснікам вялікага магістра Зігфрыда фон Фейхтвангена ў Венецыі. У якасці яго пераемніка ўлетку 1311 года Карл фон Трыр быў выбраны новым вялікі магістрам і пераехаў у новую рэзідэнцыю Ордэна замак Марыенбург пад Данцыгам.
Кіраванне Карла фон Трыра было адзначана ўнутранымі разладамі і знешнімі войнамі. Ён імкнуўся захаваць дружалюбныя адносіны з суседзямі, акрамя язычнікаў-літоўцаў, аднак бесперапынная вайна з вялікім князем літоўскім Гедзімінам развівалася не занадта ўдала для Ордэна. Няўдачы ў барацьбе з язычнікамі, а таксама правядзенне радыкальных рэформаў у адміністрацыйнай і духоўнай сферах стварылі ўмовы для фарміравання апазіцыі. Не паляпшаў сітуацыю і суровы голад 1315 года.
Асноўнымі праціўнікамі вялікага магістра былі вялікі комтур Ота фон Лютэнберг і вялікі гаспітальер Фрыдрых фон Вільдэнберг, якія ў 1317 годзе арганізавалі сход ордэнскага капітула, пасля якога Карл фон Трыр быў вымушаны падаць у адстаўку і пакінуць Прусію.
На баку фон Трыра выступіў Папа Рымскі Ян XXII, які асудзіў рашэнне капітула і загадаў склікаць новы. 12 сакавіка 1318 года на генеральным капітуле ў Эрфурце Карл пагадзіўся прыняць пасаду вялікага магістра зноў, аднак у Прусію так і не вярнуўся.
Апошнія гады ён пражыў у Трыры, дзе і памёр 11 лютага 1324 года. Пахаваны ў царкве Св. Кацярыны ў Трыры.
Зноскі
- ↑ Karl von Trier // NUKAT — 2002.
- ↑ Karl von Trier // MAK
- ↑ Петр из Дусбурга. Хроника земли Прусской / Пер. В. И. Матузовой. — М.: Ладомир, 1997. — С. 170.
Літаратура
- Lohmeyer K. Karl (Hochmeister des Deutschen Ordens) // Allgemeine Deutsche Biographie. — Band 38. — Leipzig: Duncker & Humblot, 1894. — S. 606 f.
- Conrad K. Karl von Trier. In: Udo Arnold (Hrsg.): Die Hochmeister des Deutschen Ordens 1190—1994. — Marburg: Elwert, 1998. — ISBN 3-7708-1104-6 .
- Nieß U. Hochmeister Karl von Trier: (1311—1324). Stationen einer Karriere im Deutschen Orden. — Marburg: Elwert, 1992. — ISBN 3-7708-0976-9.
Спасылкі
- Петр из Дусбурга. Хроника земли Прусской / Пер. В. И. Матузовой. — М.: Ладомир, 1997. — С. 170.