Караль Юзаф Сапега
польск.: Karol Józef Sapieha
Караль Юзаф Сапега. А. Мірыс, XVIII ст.
Караль Юзаф Сапега. А. Мірыс, XVIII ст.
Герб «Ліс»
Герб «Ліс»
пісар польны літоўскі
1 верасня 1730 — 20 чэрвеня 1748
Папярэднік Міхал Юзаф Сапега
Пераемнік Міхал Казімір Агінскі
23-і ваявода берасцейскі
20 чэрвеня 1748 — 20 сакавіка 1768
Папярэднік Ян Міхал Салагуб
Пераемнік Ян Антоні Гараін
Нараджэнне 20 сакавіка 1698(1698-03-20)[1] ці 2 мая 1699(1699-05-02)[1]
Смерць 20 сакавіка 1768(1768-03-20)[2][1]
Род Сапегі
Бацька Уладзіслаў Юзафат Сапега[3]
Маці Крысціна з Сангушкаў[d][3]
Жонка Марыяна з Фірлеяў[d][3]
Узнагароды
ордэн Белага арла ордэн Святога Станіслава
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кароль Юзаф Сапега (да 1718 — 20 сакавіка 1768, горад Вішніцы Берасцейскага ваяводства) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Пісар польны літоўскі (1730—1748), ваявода берасцейскі (з 1748)[4]. Кавалер Ордэна Белага Арла (1766).

Біяграфія

З коданскай лініі роду Сапегаў гербу «Ліс», сын Уладзіслава Юзафата і Крысціны з Сангушкаў. Меў брата Ігнація.

Абіраўся паслом на соймы[5]. На элекцыі 1733 падтрымаў Станіслава Ляшчынскага[6], аднак неўзабаве перайшоў на бок Аўгуста Саса. На элекцыі 1763 падтрымаў Станіслава Аўгуста Панятоўскага.

Па смерці брата апекваўся пляменнікамі, распачаў шэраг працэсаў датычна іх маёмасці.

Зноскі

  1. 1 2 3 Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VIII, Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2020. — С. 204. — ISBN 978-83-65880-89-5
  2. ↑ Karol Józef Sapieha // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
  3. 1 2 3 4 Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 100. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
  4. ↑ ЭнцВКЛ 2005.
  5. ↑ Анатоль Грыцкевіч. Сапегі Архівавана 19 снежня 2021. // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
  6. ↑ Jerzy Dunin-Borkowski, Mieczysław Dunin-Wąsowicz. Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. — Lwów, 1910. S. 35.

Літаратура

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.