Канстытуцыя Рэспублікі Таджыкістан — асноўны закон Таджыкістана, прынятая 6 лістапада 1994 года, складаецца са 100 артыкулаў. Прадугледжвае унітарызм, моцную прэзідэнцкую ўладу, статус таджыкскага мовы як дзяржаўнай і рускай як мовы міжнацыянальных зносін, аўтаномію Горна-Бадахшанскай вобласці. Папраўкі могуць уносіцца шляхам рэферэндуму; ўносіліся ў 1999 (усталяваўшы двухпалатны парламент замест аднапалатнага) і 2003 (павялічыўшы тэрмін паўнамоцтваў прэзідэнта) гадах. Не падлягаюць змене рэспубліканская форма праўлення, тэрытарыяльная цэласнасць, дэмакратычная, прававая, свецкая і сацыяльная сутнасць дзяржавы (арт. 100.)

Гісторыя

За час існавання Таджыкскай ССР былі прынятыя чатыры Канстытуцыі: у 1929, 1931, 1937 і 1978 гадах.

Канстытуцыя Таджыкскай АССР 1929

Канстытуцыя Таджыкскай ССР 1931

Была прынятая IV з'ездам Саветаў рэспублікі 24 лютага 1931 года.

Канстытуцыя Таджыкскай ССР 1937

Трэцяя канстытуцыя была прынята 1 сакавіка 1937 г. Надзвычайным 6-м з'ездам Саветаў Таджыкскай ССР.

Канстытуцыя Таджыкскай ССР 1978

Прынята Вярхоўным Саветам Таджыкскай ССР на восьмай сесіі 14 красавіка 1978 г.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.