Кана́л (ад лац.: canalis - труба, жолаб) - выцягнутае, штучна абмежаваная прастора, прызначаная для арганізацыі сувязі, перадачы ці перасоўвання чаго-небудзь:

• Канал, гідраграфія — штучнае рэчышча для вады, якое ладзіцца для сувязі паміж воднымі аб'ектамі (моры, рэкі, азёры), для водазабеспячэння, меліярацыі і іншых мэт.

• Канал (сувязі) — сукупнасць прылад, аб'яднаных лініяй сувязі (правадной, тэлевізійнай, перадачы дадзеных і іншымі).
  • Кабель-канал — электратэхнічны выраб у выглядзе замкнёнага профіля прамавугольнага перасячэння.
  • Інфрачырвоны канал — асяроддзе перадачы інфармацыі.
  • Утоены канал — камунікацыйны канал, які перасылае інфармацыю метадам, які першапачаткова быў для гэтага не прызначаны.
  • Элементарны лічбавы канал.

• Тэлеканал — канал вяшчання тэлекампаніі на вызначанай частаце.
  • Першы канал — беларускі дзяржаўны тэлеканал.

• У анатоміі:
  • Заднепраходны канал — назва вузкай часткі прамой кішкі.
  • Мочаспускальны канал — трубчасты орган, што злучае мачавы пузыр з навакольным асяроддзем.
  • Вольфаў канал — канал тулававай ныркі ў пазваночных жывёл.

• У камп'ютарнай графіцы:
  • Альфа-канал — пасля каналаў з колерамі задае ўзровень празрыстасці.

• Канал (прастора) — вузкая доўгая полая прастора ўсярэдзіне чаго-небудзь: канал рулі гарматы, маслаправодны канал.
• Канал (сродак) — шлях, сродак для дасягнення чаго-небудзь.

• Фільмы:
  • Канал (фільм).

• У праграмаванні:
  • Найменны канал — метад узаемадзеяння паміж працэсамі.
  • Ананімны канал.

• Канал (IRC) — найменная група карыстачоў у сетках IRC, кожны ўдзельнік якой атрымлівае паведамленні, адпраўленыя ў дадзены канал.