Калеб Кушынг
англ.: Caleb Cushing
23-і генеральны пракурор ЗША[d] 7 сакавіка 1853 — 4 сакавіка 1857
Папярэднік	John J. Crittenden[d]
Пераемнік	Джэрэмайя С. Блэк
Нараджэнне	17 студзеня 1800(1800-01-17)[1] Salisbury[d], акруга Эсэкс[d], Масачусетс, ЗША
Смерць	2 студзеня 1879(1879-01-02)[1] (78 гадоў) Ньюберыпорт[d], акруга Эсэкс[d], Масачусетс, ЗША
Месца пахавання	Highland Cemetery[d][2]
Бацька	Джон Ньюмарч Кушынг[d][3]
Партыя	Нацыянальная рэспубліканская партыя[d] Дэмакратычная партыя ЗША Партыя вігаў
Член у	Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук
Адукацыя	Гарвардскі ўніверсітэт
Дзейнасць	палітык, суддзя, адвакат, дыпламат, пісьменнік, юрыст
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера	дыпламатыя[4], палітыка[4] і права[4]
Аўтограф
Узнагароды	член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Калеб Кушынг (англ.: Caleb Cushing; 17 студзеня 1800 — 2 студзеня 1879) — амерыканскі дзяржаўны дзеяч.

Біяграфія

Сын багатага караблебудаўнікі з штата Масачусетс. У 13 гадоў паступіў у Гарвардскі універсітэт, скончыў яго ў 17-гадовым узросце, з 1824 займаўся юрыдычнай практыкай. У 1825—1834 (а таксама і ў далейшым у розныя гады) быў дэпутатам кангрэса штата з перапынкам у 1829—1831 — гэтыя гады Кушынг правёў у Іспаніі, прысвяціўшы затым гэтаму падарожжу кнігу «Успаміны пра Іспанію» (англ. «Reminiscences of Spain», 1833).

У 1835 пачынаецца кар'ера Кушынга як федэральнага палітыка. У 1835—1843 ён сенатар. У 1843—1845 надзвычайны і паўнамоцны амбасадар ЗША ў Кітаі (ў 1844 заключыў першы дзяржаўны дагавор паміж ЗША і Кітаем). У 1853—1857 Генеральны пракурор ЗША. У далейшым Кушынг выконваў шэраг складаных дыпламатычных місій, у тым ліку быў удзельнікам дэлегацыі ЗША на перамовах у Калумбіі аб пракладцы Панамскага канала (1868) і на пасяджэнні міжнароднага трыбунала ў Жэневе па справе «Алабамы» (1871). Нарэшце, у 1874—1877 Кушынга быў надзвычайным і паўнамоцным паслом ЗША ў Іспаніі.

Юрыдычны і дыпламатычны вопыт Кушынга быў вялікі, але яго палітычная пазыцыя заўсёды адрознівалася непаслядоўнасць: так, падчас Грамадзянскай вайны ён падтрымаў Поўнач, хоць да гэтага выступаў супраць адмены рабства. Менавіта вядомая непасьлядоўнасьць Кушынга выклікала недавер да яго шматлікіх амерыканскіх палітыкаў, у выніку чаго ён не быў ў 1874 зацверджаны на пасаду суддзі Вярхоўнага суда ЗША.

Акрамя згадвальных Іспанскіх успамінаў, Кушынгу належыць яшчэ некалькі кніг, у тым ліку «Агляд апошняй рэвалюцыі ў Францыі» (англ. «Review of the late Revolution in France», 1833) і кніга пра Вашынгтонскім дагаворы (англ. «The Treaty of Washington», 1873).

Зноскі