| Кайзэрвальд | |
|---|---|
| Кайзервальд | |
 | |
| 49°50′44″ пн. ш. 24°03′23″ у. д. | |
| Краіна | |
| Горад | Львоў |
| Адміністрацыйны раён горада | Лычакіўскі раён |
| Першае згадванне | ХVIII ст. |
| Ранейшы статус | маёнтак, лес |
| Год уключэння ў межы горада | ХІХ ст. |
| Ранейшыя назвы | Алембекаўская Пасіка, Ланшаніўка |
 |
|
Кайзэрвальд (укр.: Кайзерва́льд) — мясцовасць у Лычакіўскім раёне Львова, абмежаваная вуліцамі М. Крываноса, Апрышкіўскай, М. Лысенка, Піскавой, І. Крып’якэвыча, Старазнэсэнскай, А. Доўбуша, Мітрапаліта Лыпкіўскага.
Размяшчэнне
Кайзэрвальд — гэта пераважна ўзгорыстая мясцовасць, усеяная шматлікімі ярамі, далінкамі, а таксама густым лесам. Разам з Лысай гарой і Высокім Замкам, ад якога ён аддзелены толькі Апрышкіўскай дарогай, Кайзэрвальд стварае досыць доўгі лясісты хрыбет у межах Львоўскага плато, вышыня якога месцамі перавышае 400 метраў над узроўнем мора. Зараз тэрыторыю Кайзэрвальда займае парк «Знэсіння» і Музей народнай архітэктуры і побыту імя Клімента Шаптыцкага.
Гісторыя
Раней гэтая мясцовасць, якая тады ўключала ў сябе маёнтак і лес Алембекаўская Пасіка, называлася з XVIII ст. Ланшаніўкай. Абедзве назвы паходзяць ад прозвішчаў уладальнікаў: да XVIII ст. Кайзэрвальд быў уласнасцю багатай львоўскай сям’і Алембекаў, а потым яго выкупіла багатая львоўская сям’я Лангшамп дэ Бэр’е (фр.: de Longchamps Bérier).
Назва «Кайзэрвальд» (ням.: Kaiserwald) узнікла ў сярэдзіне ХІХ ст. і даслоўна з нямецкай мовы перакладаецца як «Кайзераўскі (г. зн. імператарскі) лес». Прычына яе ўзнікнення ў тым, што імператар Аўстра-Венгрыі Франц Іосіф падчас візіту ў Львоў аглядаў гэтую лясістую мясцовасць, і яна яму вельмі спадабалася. Падчас свайго наступнага візіту ў Львоў імператар зноў наведаў яе. У гонар гэтага візіту ў лесе нават была ўсталяваная скульптура.
З 1908 па 1914 гг. на Кайзэрвальдзе дзейнічаў першы на тэрыторыі Украіны лунапарк са шматлікімі атракцыёнамі і летнімі рэстаранамі.
У пачатку 1960-х гг. у гарадской улады ўзнікла ідэя ператварыць Кайзэрвальд у ландшафтны парк. Тут запланавалі стварыць зоны адпачынку, Пеўчае поле, музей народнай архітэктуры, лыжны трамплін і трасу для бабслея. Таксама хацелі ўсталяваць велічны і манументальны помнік Тарасу Шаўчэнку. У 1966 г. у рамках гэтага праекта быў адкрыты Музей народнай архітэктуры і побыту, які ў 2016 г. атрымаў імя мітрапаліта Клімента Шаптыцкага.
