Зігфрыд фон Фейхтванген
ням.: Siegfried von Feuchtwangen
Ксілаграфічнае выява Зігфрыда фон Фейхтвангена. Hennenberger C. Erklerung der Preussischen größern Landtaffel oder Mappen. — Konigsberg, 1595. — S. 374.
Ксілаграфічнае выява Зігфрыда фон Фейхтвангена. Hennenberger C. Erklerung der Preussischen größern Landtaffel oder Mappen. — Konigsberg, 1595. — S. 374.
Сцяг15-ы вялікі магістр Тэўтонскага ордэна
1303 — 1311
Папярэднік Готфрыд фон Гогенлоэ
Пераемнік Карл фон Трыр
Нараджэнне XIII стагоддзе
Смерць 5 сакавіка 1311
Месца пахавання
Веравызнанне каталіцтва
Член у
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Зігфрыд фон Фейхтванген (ням.: Siegfried von Feuchtwangen; да 1273 — 5 сакавіка 1311, Замак Марыенбург) — 15-ы вялікі магістр Тэўтонскага ордэна з 1303 па 1311 год.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Фойхтвангене, у Сярэдняй Франконіі. Прадстаўнік таго ж роду, што і 13-ы вялікі магістр Конрад фон Фейхтванген.

Пра ўступленне Зігфрыда ў Ордэн нічога не вядома, таксама застаюцца тайнай першыя гады яго службы. Першая згадка пра яго датеца толькі 1298 годам, калі ён ужо займаў пасаду ландмайстра Ордэна ў Германіі і комтура Вены.

У 1303 годзе, пасля адстаўкі генеральным капітулам Готфрыда фон Гогенлоэ, Зігфрыд быў выбраны вялікім магістрам. Пасля падзення ў 1291 годзе апошняй хрысціянскай цвярдыні ў Святой Зямлі — Акры, якая была з 1271 года рэзідэнцыяй тэўтонскіх рыцараў, Ордэн быў пераведзены ў Еўропу і быў на грані разладу. Пасля свайго абрання вялікім магістрам Зігфрыд фон Фейхтванген адразу ж накіраваўся ў новую «сталіцу» Ордэна Венецыю. У 1307 годзе падвергся рэпрэсіям Ордэн Храма, што таксама не спрыяла паляпшэнню стабільнасці сярод крыжакоў. Лічыцца, што Зігфрыд быў залежны ад ордэнскага капітула, аднак фактычна ён знаходзіўся пад уплывам толькі ландмайстраў Ордэна ў Прусіі Конрада Закса і Генрыха Плоцке.

У 1308 годзе па просьбе князя куяўскага, а пасля караля польскага Уладзіслава Лакетка тэўтонцы захапілі кантралюемы Брандэнбургам Данцыг. Уладзіслаў адмовіўся выплаціць Ордэну абяцаную суму ў якасці кампенсацыі за горад, у выніку чаго крыжакі адмовіліся вярнуць горад Польшчы. У 1309 годзе паміж Ордэнам і Брандэнбургам быў заключаны Солдзінскі дагавор, паводле якога крыжакі атрымалі амаль усю Памерэлію з Данцыгам за 10 000 марак срэбра. З гэтага часу Ордэн стаў галоўным ворагам Польшчы.

З-за нестабільнай сітуацыі ў Еўропе, у 1309 годзе Ордэн быў пераведзены ў Прусію. Новай сталіцай тэўтонцаў стаў Марыенбург (польск.: Мальбарк). Ужо ў Прусіі была праведзена рэформа кіравання Ордэнам, быў прыняты так званы «Закон 40 артыкулаў» (ням.: 40-Artikel-Gesetz).

Зігфрыд фон Фейхтванген сканаў 5 сакавіка 1311 года ў Марыенбургу. Пахаваны ў саборнай царкве Святой Тройцы ў Кульмензе[1].

Памяць

Бронзавы помнік у Мальбарку

Зноскі

  1. ↑ Петр из Дусбурга. Хроника земли Прусской / Пер. В. И. Матузовой. — М.: Ладомир, 1997. — С. 170.

Літаратура

  • Borchert F. Die Hochmeister des Deutschen Ordens in Preußen erschienen // Preußischen Allgemeinen Zeitung. — am 12. — Mai 2001. (ням.)
  • Naubert C.B. Conrad und Siegfried von Feuchtwangen, Großmeister des deutschen Ordens / Herausgeber: Sylvia Kolbe. — Engelsdorfer Verlag, 2008. — ISBN- 3869010436. — 229 s. (ням.)
  • Nieß U. Siegfried von Feuchtwangen. I. Udo Arnold. Die Hochmeister des Deutschen Ordens 1190—1994. — Marburg: Ellwert-Verlag, 1998. — ISBN 3-7708-1104-6. (ням.)
  • Pizuński P. Poczet wielkich mistrzów krzyżackich. — Gdańsk, 2003. ISBN 83-909057-7-9. (польск.)
  • Uhlich W. Der Beitrag der Hochmeister Konrad und Siegfried von Feuchtwangen zur Geschichte des Deutschen Ordens. — Feuchtwangen: Stadtarchiv, 1990. (ням.)

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.