Зефір | |
---|---|
Названа ад | Зефір[1] |
Матэрыял | бавоўна[1][2] |
Метад вырабу | палатно[2][1] |
Зефір[3] (стар.-грэч.: Ζέφυρος) — шчыльная і трывалая баваўняная тканіна з тонкай пражы высокай якасці. Назва тканіны з намёкам на вецер па ідэі вытворцаў падкрэслівала яе лёгкасць[4].
Зефір валодае гладкай паверхняй і шаўкавістым бляскам. Выконваецца з тэкстыльным арнаментам у дробную палоску або клетку з каляровых або патоўшчаных нітак асновы або ўтка. Акрамя стракататканага зефіру выпускаўся таксама адбелены і каляровы. Тканіна добра сціраецца[5]. Акрамя таго, зефірам таксама называлі ваўняную тканіну з вышэйшых гатункаў воўны. З баваўнянага зефіру шылі ў асноўным летнія мужчынскія кашулі. Мужчынскія кашулі з ваўнянога зефіру лічыліся самымі якаснымі. Акрамя мужчынскіх кашуль з зефіру шылі жаночыя каўнерыкі, рукаўчыкі і сукенкі.
У М. А. Булгакава ў «Белай гвардыі» ў белую зефірную кашулю з камізэлькай быў апрануты Міхаіл Сямёнавіч. Вызначэнне «зефір» дадавалі да назваў іншых відаў тканін, каб паказаць на іх высокую якасць, напрыклад, драп-зефір.
Зноскі
- 1 2 3 Tortora P. G., Merkel R. S. zephyr // Fairchild's Dictionary of Textiles — Fairchild Fashion Media, 1996. — P. 647.
- 1 2 zephyr // Textile Terms and Definitions — 7 — 1975. — P. 223.
- ↑ Зефир // Толковый словарь живого великорусского языка / авт.-сост. В. И. Даль. — 2-е изд.. — СПб.: Типография М. О. Вольфа, 1880—1882.
- ↑ Р. М. Кирсанова 1995.
- ↑ Краткая энциклопедия домашнего хозяйства 1960.
Літаратура
- Андреева Р. П. Зефир // Энциклопедия моды. — СПб.: Издательство «Литера», 1997. — С. 176. — ISBN 5-86617-030-2.
- Кирсанова Р. М. Зефир // Костюм в русской художественной культуре 18 — первой половины 20 вв.: Опыт энциклопедии / под ред. Т. Г. Морозовой, В. Д. Синюкова. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1995. — С. 107. — 383 с.: ил. с. — 50 000 экз. — ISBN 5-85270-144-0.
- Зефир // Краткая энциклопедия домашнего хозяйства / под ред. А. И. Ревина. — М.: Советская энциклопедия, 1960. — Т. 1. — С. 211. — 770 с.
- Зефир // Товарный словарь / И. А. Пугачёв (главный редактор). — М.: Государственное издательство торговой литературы, 1957. — Т. II. — Стб. 983—985. — 567 с.