Эквадор
Мянушкі	Трыкалор (ісп.: La Tri)
Канфедэрацыя	КАНМЕБОЛ (Паўднёвая Амерыка)
Федэрацыя	Эквадорская федэрацыя футбола
Галоўны трэнер	Фелікс Санчэс
Капітан	Энер Валенсія[d]
Найбольшая колькасць гульняў	Іван Уртада (168)
Найлепшы бамбардзір	Энер Валенсія (40)
Хатні стадыён	Эстадыа Алімпіка Атаўальпа
Код ФІФА	ECU
Асноўная форма Рэзервовая форма
Рэйтынг ФІФА
Дзеючы	71 ▼11 (23 лістапада 2017)[1]
Найвышэйшы	10 (ліпень 2012)
Найніжэйшы	63 (май 1998)
Першая гульня
Балівія 1:1 Эквадор  (Багата, Калумбія; 8 жніўня 1938)
Самая буйная перамога
Эквадор 6:0 Перу  (Кіта, Эквадор; 22 чэрвеня 1975)
Самае буйное паражэнне
Аргенціна 12:0 Эквадор  (Мантэвідэа, Уругвай; 22 студзеня 1942)
Чэмпіянат свету
Колькасць удзелаў	4 (Упершыню 2002)
Найлепшы вынік	1/8 фіналу (2006)
Кубак Амерыкі
Колькасць удзелаў	29 (Упершыню 1939)
Найлепшы вынік	4 месца (1959, 1993)
Залаты кубак КАНКАКАФ
Колькасць удзелаў	1 (Упершыню 2002)
Найлепшы вынік	групавы этап (2002)

Зборная Эквадора па футболе прадстаўляе Эквадор на міжнародных турнірах па футболе. Кантралюецца Федэрацыяй футбола Эквадора. Да нядаўняга часу, зборная Эквадора разам са зборнай Венесуэлы лічылася самай няўдалай камандай у Паўднёвай Амерыцы. Аднак, у апошнія гады каманда пачала прагрэсаваць і здолела ўпершыню прайсці кваліфікацыю на чэмпіянат свету 2002 года. І другі раз запар на чэмпіянат свету ў Германіі, дзе ўвайшла ў лік 16 лепшых, прайграўшы зборнай Англіі. Станам на верасень 2016 года зборная Эквадора займае 19-е месца ў рэйтынгу ФІФА.

Крытыкі каманды часам прыпісваюць яе поспехі складанасці ў акліматызацыі для іншых каманд пры гульні ў Кіта (на вышыні 2600 метраў над узроўнем мора).

Гісторыя

Хоць у апошні час у гульні зборнай назіраецца прыкметны прагрэс, у XX стагоддзі камандзе не ўдалося нічога дамагчыся на міжнароднай арэне.

Упершыню Эквадор прымаў удзел у кваліфікацыі да чэмпіянату свету 1962, але не змог прайсці Аргенціну, пацярпеўшы паражэнне ў двух сустрэчах. Каманда была блізкая да траплення на чэмпіянат 1966 года, аднак ёй ізноў не пашанцавала ў апошніх матчах. У адборачным турніры да чэмпіянату свету 2002 Эквадор сенсацыйна заняў другое месца, саступіўшы толькі Аргенціне і абышоўшы Бразілію на 1 ачко. Агусцін Дэльгада з 9 галамі заняў у спісе бамбардзіраў 2 месца, саступіўшы толькі аргенцінцу Эрнан Крэспа. У той камандзе лідарамі былі Алекс Агінага, Іван Каўедэс, Іван Уртада і Улісес дэ ла Крус, а трэніраваў яе калумбіец Эрна Дарыа Гомес. Хоць каманда і не змагла на чэмпіянаце пераадолець групавую стадыю, ёй атрымалася абыграць 1:0 дастаткова моцную зборную Харватыі, якая заняла 3-е месца на папярэднім чэмпіянаце свету.

Няўдалая гульня на Кубку Амерыкі 2004 у Перу прывяла да адстаўкі Гомеса, якога змяніў іншы калумбіец, Луіс Суарэс. Ён прывёў каманду да трэцяга месца ў кваліфікацыйным раундзе да чэмпіянату свету 2006. У Германіі Эквадор выйшаў з групы, абыграўшы Польшчу і Коста-Рыку, а ў 1/8 фіналу саступіў Англіі з лікам 1:0.

У 2007 годзе маладзёжная зборная Эквадора ўпершыню ў сваёй гісторыі выйграла Панамерыканскія гульні. У тым жа годзе галоўны трэнер гэтай каманды Сікста Вісуэтэ замяніў Суарэса ў якасці кіраўніка нацыянальнай зборнай. Вісуэтэ пакінуў пасаду ў 2010 годзе, пасля таго як Эквадор не здолеў прабіцца на чэмпіянат свету 2010. З 2010 па 2014 год зборную ўзначальваў Рэйнальда Руэда, які вывеў каманду на чэмпіянат свету 2014 у Бразіліі, дзе Эквадор заняў трэцяе месца ў групе, прайграўшы Швейцарыі (1:2), перайграўшы Гандурас (2:1) і згуляўшы ўнічыю з Францыяй (1:1).

Пасля чэмпіянату свету 2014 галоўным трэнерам зноў стаў Вісуэтэ, якога ў 2015 годзе замяніў Густава Кінтэрас.

Найлепшым вынікам зборнай на Кубку Амерыкі было 4 месца ў 1993 годзе.

Выступы на чэмпіянатах свету

• 1930—1998 — не кваліфікавалася
• 2002 — групавы этап
• 2006 — 1/8 фіналу
• 2010 — не кваліфікавалася
• 2014 — групавы этап
• 2018 — не кваліфікавалася
• 2022 — групавы этап

Крыніцы

Спасылкі

• Футбольная Асацыяцыя Эквадора (ісп.)
• Зборная Эквадора на сайце ФІФА Архівавана 6 ліпеня 2013. (англ.)