Дыябаз з калекцыі Нацыянальнага музея (Прага)

Дыяба́з — старажытная вулканічная (магматычная) горная парода.

Асноўную частку дыябазу складаюць мінералы аўгіт і лабрадор. Па хімічнаму складу блізкі да базальту. Для дыябаза ўласціва нізкае ўтрыманне крэменязёму. Колер — ад цёмна-зялёнага да чарнага.

Для дробназярністага дыябазу характэрны вялікая цвёрдасць і ўстойлівасць да сцірання. Цвёрдасць па шкале Моаса — 6—7 адзінак.

Дыябаз выкарыстоўваецца для вырабу сталоў вымяральных прыбораў і прылад, патрабуючых вялікай дакладнасці, паверачных пліт. Таксама выкарыстоўваецца ў архітэктуры, будаўніцтве і выяўленчым мастацтве.

Літаратура

• Соломахо В. Л., Томилин Р. И., Цитович Б. В., Юдовин Л. Г. Справочник конструктора-приборостроителя. Проектирование. Основные нормы. — Мн.: Вышэйшая школа, 1988. — С. 119. — 272 с. — 16 600 экз. — ISBN 5-339-00091-5. (руск.)

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Дыябаз