Другая кніга летапісаў (דִּבְרֵי־הַיָּמִים)
Ілюстрацыя да 1 раздзела другой кнігі Летапісаў
Раздзел:	Гістарычныя
Мова арыгінала:	старажытнаяўрэйская
Мясцовасць:	Ізраіль, Іўдзея
Папярэдняя (праваслаўе):	Першая кніга летапісаў
Наступная:	Кніга прарока Ездры
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Друга́я кні́га ле́тапісаў (іўр.: דִּבְרֵי־הַיָּמִים Дзіўрэй га-Ямім Бэт), Другая кні́га хронікі (стар.-грэч.: Β΄ Χρονικών, лац.: Liber II Paralipomenon)  — кніга Старога Запавету і Танаху. Разам з першай часткай складаюць Параліпаменан.

Падзеі ў Другой кнізе Летапісаў апісаныя паралельна прыведзеным у першай і другой кнігах Цароў, аднак з іншага пункту гледжання. Акцэнт зроблены на духоўны свет і культ, а не на палітычнае жыццё царства.

Кніга падзеленая на 36 раздзелаў. Першыя 9 з іх апісваюць дзейнасць Саламона. Шмат месца нададзена будаўніцтву Храма, потым урачыстасцям яго асвячэння, малітве Саламона і Божаму абяцанню ў адказ на малітву цара.

Пасля падзелу царстваў большая ўвага нададзеная паўднёвай частцы, у якой валадараць нашчадкі Давіда. Цары Іўдзеі ацэньваюцца за іхнюю вернасць Запавету і тое, наколькі яны адпавядаюць той мадэлі ўлады, што пакінуў Давід.

Пераклады

• Другая кніга Летапісаў у перакладзе Васіля Сёмухі
• 2 Кніга Летапісу ў перакладзе Яна Станкевіча і Майсея Гітліна
• 2-я Кніга Хронікаў у перакладзе Біблейскага таварыства ў Рэспубліцы Беларусь
• 2-я Кніга Летапісаў у перакладзе Антонія Бокуна

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Другая кніга летапісаў