Дзьмухавец

Цвіценне дзьмухаўцоў у маі
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Taraxacum F.H.Wigg., 1780


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  36199
NCBI  49743
EOL  49106
GRIN  g:11886
IPNI  11243

Дзьмухавец, Дмухавец[3], Адуванчык[4] (Taráxacum) — род шматгадовых травяністых раслін сямейства Астравыя (Asteraceae).

Назва

Назва Taraxácum паходзіць ад лацінізацыі арабскай (tharakhchakon) або персідскай (talkh chakok) назвы іншай складанакветнай расліны.

Апісанне

Дзьмухавец — расліна з галінастым, стрыжневым коранем таўшчынёй каля 2 см і даўжынёй каля 60 см, у верхняй частцы пераходзіць у кароткае шматгаловае карэнішча.

Лісце голае, перыста-надрэзанае або суцэльнае, сабранае ў прыкаранёвую разетку.

Кветаносная стрэлка сакавітая, цыліндрычная, полая ўсярэдзіне, заканчваецца адзіночным кошыкам язычковых ярка-жоўтых кветак.

Усе часткі расліны ўтрымліваюць густы белы малочнападобны сок.

Цвіце дзьмухавец ў маі, плоданасіць пачынае сямянкамі з белым чубком з чэрвеня.

Пашырэнне

Пашыраны ў халодных і ўмераных паясах зямнога шара, за выключэннем высакагорных раёнаў і арктычных шырот. На Беларусі расце адуванчык лекавы (Taraxacum officinale).

Віды

Дзьмухаўцы, якіх існуе звыш двух тысяч апаміктычных мікравідаў і каля сямідзесяці так званых «буйных» ці зборных відаў.

Некаторыя віды
  • Taraxacum acricorne Dahlst.
  • Taraxacum alatum H.Lindb.
  • Taraxacum albescens Dahlst.
  • Taraxacum angustisectum H.Lindb.
  • Taraxacum angustisquameum Dahlst. ex H.Lindb.
  • Taraxacum assurgens Markl.
  • Taraxacum aurosulum H.Lindb.
  • Taraxacum bessarabicum (Hornem.) Hand.-Mazz.
  • Taraxacum canoviride Puol.
  • Taraxacum commixtum G.E.Haglund
  • Taraxacum cordatum Palmgr.
  • Taraxacum crassipes H.Lindb.
  • Taraxacum crispifolium H.Lindb.
  • Taraxacum croceiflorum Dahlst.
  • Taraxacum curvilobatum Sahlin
  • Taraxacum dahlstedtii H.Lindb.
  • Taraxacum dilatatum H.Lindb.
  • Taraxacum dissimile Dahlst.
  • Taraxacum distantilobum H.Lindb.
  • Taraxacum distinctum H.Lindb.
  • Taraxacum ekmanii Dahlst.
  • Taraxacum erythrospermum Andrz. ex Besser
  • Taraxacum euoplocarpum Markl.
  • Taraxacum falcatum Brenner
  • Taraxacum fasciatum Dahlst.
  • Taraxacum fulvum Raunk.
  • Taraxacum geminatum G.E.Haglund
  • Taraxacum haematicum H.Øllg. & Wittzell
  • Taraxacum haematopus H.Lindb.
  • Taraxacum hamatilobum Dahlst.
  • Taraxacum hollandicum Soest
  • Taraxacum hybernum Steven
  • Taraxacum insigne M.P.Christ. & Wiinst.
  • Taraxacum isophyllum G.E.Haglund
  • Taraxacum karelicum H.Lindb. & Markl.
  • Taraxacum kjellmanii Dahlst.
  • Taraxacum kok-saghyz L.E.Rodin Кок-сагыз
  • Taraxacum laciniosum Dahlst.
  • Taraxacum laticordatum Markl.
  • Taraxacum latisectum H.Lindb.
  • Taraxacum leucoglossum Brenner
  • Taraxacum linguicuspis H.Lindb.
  • Taraxacum litorale Raunk.
  • Taraxacum longisquameum H.Lindb.
  • Taraxacum maculatum Jord.
  • Taraxacum marginatum Dahlst.
  • Taraxacum marklundii Palmgr.
  • Taraxacum maurostigma Markl.
  • Taraxacum microcranum Markl. ex Markl.
  • Taraxacum mimulum Dahlst. ex H.Lindb.
  • Taraxacum obliquilobum Dahlst.
  • Taraxacum ostenfeldii Raunk.
  • Taraxacum pallidulum H.Lindb.
  • Taraxacum pannulatum Dahlst.
  • Taraxacum paucijugum Markl.
  • Taraxacum pectinatiforme H.Lindb.
  • Taraxacum penicilliforme H.Lindb.
  • Taraxacum planum Raunk.
  • Taraxacum platypecidum Diels
  • Taraxacum proximum (Dahlst.) Raunk.
  • Taraxacum pseudofulvum H.Lindb.
  • Taraxacum pulchrifolium Markl.
  • Taraxacum pycnolobum Dahlst.
  • Taraxacum reinthalii Markl.
  • Taraxacum serotinum (Waldst. & Kit.) Fisch.
  • Taraxacum stellare Markl.
  • Taraxacum sublaciniosum Dahlst. & H.Lindb.
  • Taraxacum tenebricans (Dahlst.) H.Lindb.
  • Taraxacum tenellisquameum Markl. ex Markl.
  • Taraxacum tenuilobum (Dahlst.) Dahlst.
  • Taraxacum tinctum Markl.
  • Taraxacum triangulare H.Lindb.
  • Taraxacum zhukovae Tzvelev

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 128. — 160 с. 2 350 экз.
  4. Напісанне Дзьмухавец, Адуванчык у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.6. Мн., 1998, С.126

Літаратура

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.