| Дзмітрый Канстанцінавіч Зяленін | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 21 кастрычніка (2 лістапада) 1878[1] ці 2 лістапада 1878[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 31 жніўня 1954[2][1] (75 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | антраполаг, мовазнавец, краязнавец, пісьменнік, збіральнік народных казак |
| Навуковая сфера | этнаграфія |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Вядомыя вучні | Nina Gagen-Torn[d] |
| Член у |
|
| Узнагароды |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg.png.webp){kind=small}
Дзмітрый Канстанцінавіч Зяленін (2 лістапада 1878, сяло Люк, Заўялаўскі раён, Удмурція — 31 жніўня 1954, Ленінград) — расійскі і савецкі этнограф.
Навуковая дзейнасць
У развіцці ўсходне-славянскай фалькларыстыкі прыкметную ролю адыгралі зборнікі казак, складзеныя Зяленіным і яго думкі пра значэнне рускіх прыпевак, пра эстэтычныя магчымасці гэтага фальклорнага жанру. Этнаграфічныя працы Зяленіна прысвечаны, галоўным чынам, матэрыяльнай культуры і вераванням усходніх славян. Яго працы атрымалі прызнанне не толькі ў СССР, але і за мяжой. У 1946 г. Зелін быў абраны замежным членам Балгарскай АН. Узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга і медалямі.
Зноскі
- 1 2 3 Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век / под ред. О. В. Богданова
- ↑ Зеленин Дмитрий Константинович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
- ↑ Зеленин Дмитрий Константинович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.