Дактрына Ніксана (англ.: Nixon Doctrine) была вылучана прэзідэнтам Ніксанам 25 ліпеня 1969 на прэс-канферэнцыі на востраве Пракапака. Згодна з гэтай дактрынай, ЗША абавязваліся і ў далейшым удзельнічаць у забеспячэнні абароны сваіх саюзнікаў і заяўлялі аб сваім праве вызначаць маштабы, формы і сферы свайго ўмяшання ў рэгіянальныя падзеі, кіруючыся сваімі нацыянальнымі інтарэсамі. Адным з паказчыкаў павароту ў знешняй палітыцы павінна было стаць паступовае вывядзенне амерыканскіх войскаў з В’етнама^[1]. ЗША павінны былі пачаць перакладаць мерапрыемствы па абароне сваіх саюзнікаў на іх саміх, дапамагаць весці вайну, але не ваяваць самастойна. У пасланні прэзідэнта Ніксана Кангрэсу 18 лютага 1970 гэтая дактрына, звязаная з пагрозай пашырэння савецкага ўплыву ў краінах Азіі, атрымала далейшае развіццё як кіруючы прынцып палітыкі ЗША і ў іншых рэгіёнах.

Зноскі

Літаратура

• Jennings, Richard M. The Thrust of the Nixon Doctrine. // Military Review. — February 1972. — Vol. 52 — No. 2 — P. 3-9 — ISSN 0026-4148.