Гліцын
Выява хімічнай структуры
Выява малекулярнай мадэлі
Агульныя
Хім. формулаC₂H₅NO₂
Тэрмічныя ўласцівасці
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS56-40-6
PubChem750
Рэг. нумар EINECS200-272-2
SMILES
ChemSpider730

Гліцын (амінавоцатная кіслата, амінаэтанавая кіслата) — найпростая аліфатычная амінакіслата, адзіная амінакіслата, якая не мае аптычных ізамераў. Назва гліцыну паходзіць ад стар.-грэч. γλυκύς, glycis — салодкі, з-за саладкавага смаку амінакіслаты.

Гэтак жа завецца лекавы прэпарат, які складаецца з гліцыну і дапаможных рэчываў (метылцэлюлоза водарастваральная, магнію стэарат). Гліцынам («глицин-фота», параоксіфенілгліцын) таксама часам называюць п-гідраксіфеніламінавоцатную кіслату, праяўляльнае рэчыва ў фатаграфіі.

Гліцын уваходзіць у склад бялкоў, клетачных абалонак бактэрый і інш. Сустракаецца ў жывых арганізмах у свабодным стане. Удзельнічае ў біясінтэзе пурынаў, крэатэіну, парфірынаў і інш. З’яўляецца крыніцай аміннага азоту ў рэакцыях пераамініравання.

Вытворнымі гліцыну з’яўляюцца гіпуравая, гліколевая кіслоты.

Гл. таксама

Літаратура

  • Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд., исправл.. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 142. — 864 с. — 150 600 экз. — ISBN 5-85270-002-9. (руск.)

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.