Георгі Міхайлаў Дзімітраў
балг.: Георги Михайлов Димитров
Сцяг1-ы Генеральны сакратар ЦК БКП
11 жніўня 1948 — 2 ліпеня 1949
Пераемнік Ввлка Чарвенкоў
Сцяг1 (44)-ы Старшыня Савета міністраў НРБ
23 лістапада 1946 — 2 ліпеня 1949
Папярэднік Кіман Георгіеў
Пераемнік Васіл Калараў
Сцяг Кіраўнік Міжнароднага аддзела ЦК ВКП(б)
27 снежня 1943 года — 29 снежня 1945 года
Папярэднік пасада заснавана
Пераемнік Міхаіл Суслаў
Сцяг Генеральны сакратар Выканаўчага камітэта Камуністычнага інтэрнацыянала
1935 год — 15 мая 1943 года
Папярэднік пасада заснавана
Пераемнік пасада скасавана
Нараджэнне 18 чэрвеня 1882(1882-06-18)
Кавачаўцы (цяпер Пернікская вобласць), Княства Балгарыя
Смерць 2 ліпеня 1949(1949-07-02) (67 гадоў)
Барвіха, Маскоўская вобласць, СССР
Месца пахавання
Жонка Ljubica Ivošević Dimitrov[d]
Дзеці Міця (1936—1943)
Партыя БКП
Дзейнасць палітык, прафсаюзны дзеяч, друкар
Узнагароды
Ордэн Леніна  — 1945
Ордэн «9 верасня 1944 года» 1 ступені
Ордэн «9 верасня 1944 года» 1 ступені
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Георгі Міхайлаў Дзімітроў (балг.: Димитро́в Гео́рги Миха́йлов[1]; 18 чэрвеня 1882, сяло Кавачаўцы, цяпер Пернікская вобласць, Балгарыя — 2 ліпеня 1949, Барвіха пад Масквой) — дзеяч балгарскага і міжнароднага камуністычнага руху.

Яго звалі «балгарскі Ленін»[2] і правадыром балгарскага народа, пасля смерці ў эпоху сацыялізма ў Балгарыі яму быў пабудаваны маўзалей у Сафіі накшталт ленінскага.

Зноскі

  1. ↑ Димитров Георги Михайлов // Большой Энциклопедический словарь. — 2000.
  2. ↑ Энрике Листер Болгарский Ленин Архівавана 31 студзеня 2011. ИАА Коминформ 19.06.2009

Літаратура

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
  • Кореньков А. Георгий Димитров / Кореньков А. — М.: Госполитиздат, 1962. — 93 с.
  • Курелла А. Димитров против Геринга: По материалам Г. Димитрова о Лейпцигском процессе 1933 г. / Пер. с нем. Г. Я. Рудого. — М.: Прогресс, 1966. — 325 с.
  • Болдырев С. Н. Трижды приговоренный…: Повесть о Георгии Димитрове. — М.: Политиздат, 1968. (Пламенные революционеры) — 414 с., ил.
  • Георгий Димитров. Биографический очерк. М., Политиздат, 1973. — 271 стр.
  • Хаджиниколов В. Георгий Димитров и советская общественность. 1934—1945 / Сокр. пер. с болг. А. Н. Киршевской и А. М. Коренькова. Под ред. В. П. Груздевой. — М.: Прогресс, 1975. — 296 с.: Фотогр.
  • Воспоминания о Георгии Димитрове / Сост. В. Н. Гребенников. — М.: Политиздат, 1982. — 350 с.: ил.
  • Камен Калчев Димитров. Жизнь замечательных людей, Молодая гвардия, 1962 г.
  • Annoté par Gaël Moullec Dimitrov, Journal (1933—1949), 1505 p., 2005 ISBN 2-7011-3856-6 (фр.)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.