Георгій Станіслававіч Таразевіч
Старшыня Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР
29 лістапада 1985 — 28 ліпеня 1989
Папярэднік Іван Палякоў
Пераемнік Мікалай Дземянцей
Надзвычайны і паўнамоцны пасол РБ у Польшчы
1994 — 1995
Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка
Папярэднік Уладзімір Сянько
Пераемнік Віктар Бурскі
Нараджэнне 17 ліпеня 1937(1937-07-17)
Смерць 21 сакавіка 2003(2003-03-21) (65 гадоў)
Месца пахавання
Нацыянальнасць беларус
Партыя
Член у
Адукацыя
Навуковая ступень кандыдат тэхнічных навук
Дзейнасць дыпламат, палітык, інжынер
Узнагароды
ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Дружбы народаў Ордэн «Знак Пашаны»

Георгій Станіслававіч Таразевіч (17 ліпеня 1937, Слабада, цяпер Мядзельскі раён — 21 сакавіка 2003, Мінск) — савецкі і беларускі палітычны дзеяч.

Біяграфія

Георгій Таразевіч нарадзіўся 17 ліпеня 1937 года ў вёсцы Слабада Віленскага ваяводства Польшчы, цяпер Мядзельскага раёна Мінскай вобласці. У 1959 годзе ён скончыў Львоўскі політэхнічны інстытут па спецыяльнасці «інжынер-геадэзіст», праз дзесяць гадоў абараніў кандыдацкую дысертацыю (кандыдат тэхнічных навук).

Праца

Партыйная кар’ера

  • 1972—1973 — другі сакратар Савецкага райкама КПБ г. Мінска.
  • 1973—1977 — першы сакратар Савецкага райкама КПБ г. Мінска.
  • 1977—1980 — другі сакратар Мінскага гаркама КПБ.
  • 1980—1983 — старшыня выканкама Мінскага гарадскога Савета народных дэпутатаў.
  • 1983—1985 — першы сакратар Мінскага гаркама КПБ.

З 29 лістапада 1985 па 28 ліпеня 1989 Старшыня Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР.

Уваходзіў у Вярхоўны Савет СССР, дзе ўзначальваў дзве камісіі: па міжнацыянальных адносінах і планава-бюджэтную. Пабываў у шматлікіх гарачых пунктах: у Нагорным Карабаху, Тбілісі, Баку, Вільні.

Давераная асоба Міхаіла Гарбачова. Выконваў пры ім функцыі свайго роду пасла па адмысловых даручэннях у гарачых пунктах.

У незалежнай Беларусі

Пасля атрымання Беларуссю незалежнасці вярнуўся на Радзіму. Быў першым намеснікам Міністра замежных спраў, Надзвычайным і Паўнамоцным Паслом у Польшчы (1994—1995). Негатыўна паставіўся да правядзення майскага рэферэндума 1995 года. Адкрыта выказаўся ў абарону нацыянальнай сімволікі і беларускай мовы. У чэрвені 1995 года распараджэннем Прэзідэнта Беларусі вызвалены ад абавязкаў. Быў сябрам Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі (Народнай Грамады), старшынёй яе Цэнтральнай Рэвізійнай Камісіі. У лютым 1998 года ўвайшоў у Нацыянальны выканаўчы камітэт, створаны беларускай апазіцыяй. Стаў старшынёй камітэта па нацыянальных і рэлігійных адносінах Нацыянальнага выканаўчага камітэта.

З выступленняў Георгія Таразевіча ў друку:

Я прывык казаць людзям праўду, тое, што думаю. За гэта меў у жыцці нямала непрыемнасцяў. І з апошняй маёй пасады пасла Беларусі ў Польшчы вызвалілі «ў сувязі з пераходам на іншую работу». Толькі вось якая гэтая работа, нават сам не ведаю і па сённяшні дзень… З аднаго боку, апынацца ў такой сітуацыі непажадана, а з другога — сумленне перад людзьмі чыстае, што на мой погляд, больш важна… [1].

Памёр 21 сакавіка 2003 года ў Мінску. Георгія Таразевіча пахавалі на Усходніх могілках у Мінску.

Зноскі

  1. ↑ Інтэрв’ю Г. С. Таразевіча «…Затое сумленне чыстае» // «Рэгіянальная газета», 24 лістапада 1995 года, № 31, стар. 2.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.