Тэорыя імавернасцей |
---|
|
У тэорыі імавернасцей геаметрычная імавернасць — мадэль імавернаснай прасторы для задач, у якіх прастора элементарных падзей ёсць некаторым падмноствам прасторы [1] .
Азначэнне
Няхай і мае канечны дадатны -мерны аб’ём, які пазначым праз . Праз пазначым некаторую σ-алгебру вымерных па Лебегу падмностваў . За імавернасць падзеі прымаецца лік
дзе праз пазначаны -мерны аб’ём (мера Лебега) мноства .
Адпаведнасць геаметрычнай імавернасці аксіёмам неадмоўнасці, нармаванасці і злічонай адытыўнасці вынікае з прыведзенага вышэй азначэння імавернасці падзеі і ўласцівасцей меры Лебега.
Выкарыстанне
Геаметрычная імавернасць служыць мадэллю для задач, дзе часціца выпадкова кідаецца на мноства і каардынаты падзення раўнамерна размеркаваныя па гэтым мностве.
Прыклады
Задача Бюфона
Адзін з прыкладаў выкарыстання геаметрычнай імавернасці — задача Бюфона[1] .
На гарызантальную паверхню, разлінееную паралельнымі прамымі на адлегласці паміж сабой кідаецца іголка даўжынёй , . Патрабуецца знайсці імавернасць таго, што іголка перасячэ якую-кольвек прамую.
Развязанне
Становішча іголкі можна параметрызаваць значэннямі і , дзе — адлегласць паміж цэнтрам іголкі і бліжэйшай прамой, а — вугал паміж іголкай і прамымі. Параметры і незалежныя адзін ад аднаго, таму за прастору элементарных падзей можна прыняць прамавугольнік .
З ілюстрацыі відаць, што іголка перасякае прамую тады і толькі тады, калі . Такім чынам, падзея перасячэння адпавядае мноству . Знойдзем плошчу мноства , палічыўшы інтэграл
Па формуле геаметрычнай імавернасці знаходзім