У тэорыі імавернасцей геаметрычная імавернасць — мадэль імавернаснай прасторы для задач, у якіх прастора элементарных падзей ёсць некаторым падмноствам прасторы [1]:24-25.

Азначэнне

Няхай і мае канечны дадатны -мерны аб’ём, які пазначым праз . Праз пазначым некаторую σ-алгебру вымерных па Лебегу падмностваў . За імавернасць падзеі прымаецца лік

дзе праз пазначаны -мерны аб’ём (мера Лебега) мноства .

Адпаведнасць геаметрычнай імавернасці аксіёмам неадмоўнасці, нармаванасці і злічонай адытыўнасці вынікае з прыведзенага вышэй азначэння імавернасці падзеі і ўласцівасцей меры Лебега.

Выкарыстанне

Геаметрычная імавернасць служыць мадэллю для задач, дзе часціца выпадкова кідаецца на мноства і каардынаты падзення раўнамерна размеркаваныя па гэтым мностве.

Прыклады

Задача Бюфона

Ілюстрацыя да задачы Бюфона

Адзін з прыкладаў выкарыстання геаметрычнай імавернасці — задача Бюфона[1]:26-27.

На гарызантальную паверхню, разлінееную паралельнымі прамымі на адлегласці паміж сабой кідаецца іголка даўжынёй , . Патрабуецца знайсці імавернасць таго, што іголка перасячэ якую-кольвек прамую.

Развязанне

Становішча іголкі можна параметрызаваць значэннямі і , дзе  — адлегласць паміж цэнтрам іголкі і бліжэйшай прамой, а  — вугал паміж іголкай і прамымі. Параметры і незалежныя адзін ад аднаго, таму за прастору элементарных падзей можна прыняць прамавугольнік .

З ілюстрацыі відаць, што іголка перасякае прамую тады і толькі тады, калі . Такім чынам, падзея перасячэння адпавядае мноству . Знойдзем плошчу мноства , палічыўшы інтэграл

Па формуле геаметрычнай імавернасці знаходзім

Зноскі

  1. 1 2 Звяровіч Э. І., Радына А. Я. Элементы тэорыі імавернасцей. — Мінск: Беларусь, 2013. — ISBN 978-985-01-1043-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.