Вялікае Княства Літоўскае

У пісьмовых крыніцах вёска згадваецца ў XIV ст. як маёнтак у Лагойскім удзельным княстве. У 1395 годзе вялікі князь літоўскі Вітаўт падараваў Гасцілавічы віленскаму ваяводзе Войцеху Манівіду, што ў 1407 годзе было пацверджана навечна.

Пасля смерці Манівіда ў 1424 годзе вёска перайшла да яго сына Яна (Івашкі) Манівідавіча, а пасля да Войцеха Янавіча Манівіда. На ім мужчынская лінія Манівідаў скончылася. Праз шлюб з Ядвігай Манівід — сястрой апошняга Манівідавіча — спадчыннікам паловы вялізных уладанняў Манівідаў, у там ліку і Гасцілавіч, стаў Алехна Судзімонтавіч. У 1491 годзе Гасцілавічы перайшлі ў спадчыну да яго дачкі Ядвігі. Апошняя мела дачку Ганну ад свайго першага шлюбу са Станіславам Барташавічам Монтаўтам. Гэтая Ганна пазней выйшла за пана Яна Юр’евіча Глябовіча і ўнесла яму ў пасаг бацькоўскія вотчыны. Пасля яго смерці Гасцілавічы дасталіся дачцэ Яна Глябовіча Соф’і, жонцы полацкага кашталяна Юрыя Мікалаевіча Зяновіча. Ён жа аддаў вёску ў заклад уладальніку суседняга Лагожска Васілю Цішкевічу, а той у сваю чаргу перазаклаў свайму сыну Астафію, у карыстанні якога яны і знаходзіліся ў 1567 годзе. Такім чынам Гасцілавічы апынуліся ў складзе Лагойскага графства Тышкевічаў, ва ўласнасці якіх былі да пачатку XX стагоддзя.

Паводле рэвізіі 1795 года ў вёсцы 23 двары, 170 жыхароў.

Расійская імперыя

У 19 ст. вёска, уласнасць Тышкевічаў. У 1811 годзе — 81 рэвіская душа мужчынскага полу, уладанне графа Пія Тышкевіча. У 1833 годзе вёска ў складзе маёнтка Лагойск. У 1844 годзе — 16 двароў, 102 жыхары, уласнасць графа Канстанціна Тышкевіча, мелася карчма, даход з якой складаў 90 рублёў срэбрам. У 1870 годзе — вёска, 73 рэвізскія душы мужчынскага полу, пры рацэ Гайна, у Лагойскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні.

Вяскоўцы былі прыхаджанамі Лагойскага праваслаўнага прыхода Свята-Мікалаеўскай царквы. На пачатку 20 ст. — вёска, цэнтр Гасцілавіцкай сельскай грамады, у якую ўваходзілі 18 гаспадарак, што мелі 237,4 дзесяціны зямлі. У 1912 годзе дзейнічала народнае аднакласнае вучылішча.

Найноўшы час

Рака Гайна ў в. Гасцілавічы

У 1917 годзе ў вёсцы налічвалася 44 двары, 256 жыхароў, на базе народнага вучылішча адкрыта пачатковая школа. Настаўнікам Іванам Бабкоўскім створаны першы на Лагойшчыне культурна-асветніцкі гурток. З 20 кастрычніка 1924 года вёска ў Лагойскім сельсавеце Мінскай акругі, з 20 лютага 1938 года — Мінскай вобласці. У 1930 годзе арганізаваны калгас «Прафінтэрн», працавала кузня. З 1938 года — центр калгаса «8 Сакавіка». У 1941 годзе налічвалася 90 двароў, 450 жыхароў. У Вялікую Айчынную вайну гітлераўцы знішчылі 2 двары, загубілі 4 жыхара, 15 вяскоўцаў загінулі на фронце, 11 — у партызанскай барацьбе. У 1969 годзе налічвалася 120 двароў, 391 жыхар. З 2006 года цэнтр сельскагаспадарчага прадпрыемства СК «Лагойскі».

Курганны могільнік

За 3 км на поўнач ад вёскі, ва ўрочышчы Тур’я (былы хутар), у лесе 9 насыпаў дыяметрам 8 — 10 м, вышынёй 1,2 м. Унесены ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь пад шыфрам 613В000244. Прысвоена 3 катэгорыя каштоўнасці. Ахоўваецца дзяржавай^[2].  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 613В000244