Гармонія | |
---|---|
стар.-грэч.: Ἁρμονία | |
| |
Міфалогія | старажытнагрэчаская рэлігія[d] |
Сфера ўплыву | harmony[d] |
Пол | жанчына |
Бацька | Арэс або Зеўс |
Маці | Афрадыта або Электра |
Муж | Кадм[1] |
Дзеці | Палідор[d][2], Ino[d], Agave, Ілірый, Аўтаноя, дачка Кадма і Semele[d] |
У іншых культурах | Канкордзія |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Гармонія (стар.-грэч.: Ἁρμονία) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі багіня згоды, увасабленне шчаслівага шлюбу. Дачка «процілеглых» багоў Арэса і Афрадыты[3], па іншай версіі, дачка Зеўса і Электры[4]. Жонка Кадма, маці Аўтаноі, Агавы, Іно, Семелы і Палідора, сястра Ясіёна.
Выгадавана плеядай Электрай[5]. Афіна і Гефест падарылі ёй «сукенку, афарбаваную злачыннымі саставамі» (vestis sceleribus tincta), па якой іх (sic) нашчадкі павінны былі быць апазнаны як заплямленыя злачынствам, грахоўныя[6].
Яе вяселле з Кадмам ушанавалі сваёй прысутнасцю (упершыню) усе алімпійцы. Сам Апалон гуляў на кіфары, Музы — на аўласах, іншыя ж багі ўсхвалялі шчасліўцаў прамовамі. Гермес падарыў Гармоніі ліру, Афрадыта (ці Гефест, ці Афіна) — каралі, пеплас і аўласы, Дэметра (якая лягла з Ясіёнам у полі) — ураджай пшаніцы, а Электра — свяшчэнныя абрады Вялікай Маці богаў з належнымі для гэтых абрадаў кімваламі, тымпанамі і вясёлай світай.[7]. З усіх вясельных дароў Гармоніі найбольшую вядомасць здабылі каралі (пазней вядомыя як Каралі Гармоніі), якія прынеслі ёй (і ўсім пазнейшым уладальнікам гэтага ўпрыгажэння) няшчасце[8].
Па Нону, вяселле адбылося або на Самафракіі[9], або ў возера Трытаніды[10]. У Фівах паказвалі разваліны шлюбнага палаца Гармоніі і месца на плошчы, дзе на вяселлі спявалі Музы[11], а таксама тры статуі Афрадыты, якія былі пасвячальным дарам Гармоніі і былі зроблены з драўляных упрыгажэнняў на носе карабля Кадма[12].
Пазней, ужо ў Ілірыі, калі Кадм (па яго ўласнай просьбе) быў перавернуты багамі ў змея, Гармонія ў роспачы сарвала з сябе адзенне і заклікала мужа да сябе. Кадм, абвіўшы яе голае цела, лізаў ёй вусны і лашчыў грудзі. Няўцешная Гармонія звярнулася тады да багоў, каб і яе яны ператварылі ў змяю, што і было зроблена[13].
У старажытнарымскай міфалогіі Гармоніі адпавядае Канкордзія.
У гонар Гармоніі названы астэроід (40) Гармонія, адкрыты ў 1856 годзе. Назва была абрана ў азнаменаванне заканчэння Крымскай вайны 1853—1856[14].
Зноскі
- ↑ Gantz T. Mythes de la Grèce archaïque — Paris: Éditions Belin, 2004. — P. 1390. — ISBN 978-2-7011-3067-5
- ↑ Любкер Ф. Polydorus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1076.
- ↑ Гесіёд. Тэагонія 937
- ↑ Дыядор Сіцылійскі. Гістарычная бібліятэка V, 48-49.
- ↑ Нон. Дзеянні Дыяніса III 381.
- ↑ З намёкам на шлюбную здраду Афрадыты з Гефестам. Гігін. Міфы, 148.
- ↑ Падрабязней іншых знакамітае вяселле Кадма і Гармоніі апісвае Дыядор Сіцылійскі (V, 49).
- ↑ Гармония, в мифологии // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- ↑ Нон. Дзеянні Дыяніса III 48.
- ↑ Нон. Дзеянні Дыяніса XIII 347.
- ↑ Паўсаній. Апісанне Элады IX 12, 3
- ↑ Паўсаній. Апісанне Элады IX 16, 3.
- ↑ Apollod. III, 5; Ovid. Met. IV, 563—602.
- ↑ Schmadel, Lutz D. Dictionary of Minor Planet Names. — Fifth Revised and Enlarged Edition. — B., Heidelberg, N. Y.: Springer, 2003. — P. 19. — ISBN 3-540-00238-3
Літаратура
- Гармония, в мифологии // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- Мифы народов мира. Москва, 1991-92, том 1, с.266.
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Гармонія (міфалогія)