Ганібал Гэмлін | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
англ.: Hannibal Hamlin | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Alfred Marshall[d] | ||||||
Пераемнік | James S. Wiley[d] | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Джон Кэбел Брэкінрыдж | ||||||
Пераемнік | Эндру Джонсан | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Samuel Wells[d] | ||||||
Пераемнік | Joseph H. Williams[d] | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Wyman B. S. Moor[d] | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Пераемнік | Amos Nourse[d] | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Amos Nourse[d] | ||||||
|
|||||||
Пераемнік | Lot M. Morrill[d] | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Lot M. Morrill[d] | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Пераемнік | Eugene Hale[d] | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
27 жніўня 1809[1][2] |
||||||
Смерць |
4 ліпеня 1891[1][2] (81 год) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Бацька | Cyrus Hamlin[d][3] | ||||||
Маці | Anna Livermore[d][3] | ||||||
Жонка | Ellen Hamlin[d] | ||||||
Дзеці | Чарльз Гэмлін[d], Cyrus Hamlin[d] і Hannibal Emery Hamlin[d] | ||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | палітык, дыпламат, адвакат, афіцэр | ||||||
Аўтограф | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ганібал Гэмлін (англ.: Hannibal Hamlin, 27 жніўня 1809 — 4 ліпеня 1891) — амерыканскі палітык, сенатар ад штата Мэн, 16-ы віцэ-прэзідэнт ЗША на першым тэрміне Аўраама Лінкальна ў перыяд Грамадзянскай вайны.
Пасля заканчэння мясцовых школ і Хебранскай Акадэміі Гэмлін, змяніўшы мноства прафесій, у 1833 г. прыступіў да юрыдычнай практыкі. У 1836 г. Гэмлін быў абраны ў Палату прадстаўнікоў Мэна, дзе знаходзіўся да 1841 г. У 1840 г. ён няўдала спрабаваў быць выбраным у Палату прадстаўнікоў ЗША, у якой знаходзіўся ў 1843—1847 гг. У 1848 г. ён быў абраны па вакансіі ў Сенат, а ў 1851 г. на поўны тэрмін. У той перыяд ён быў членам Дэмакратычнай партыі, і падтрымліваў кандыдатуру Франкліна Пірса на выбарах у 1852 годзе. 12 чэрвеня 1856 года Гэмлін выйшаў з Дэмакратычнай партыі і ўступіў у новаствораную Рэспубліканскую партыю. 8 студзеня 1857 г. Гэмлін стаў губернатарам Мэна, будучы абраны са значным большасцю галасоў, але ўжо 25 лютага пакінуў гэты пост і вярнуўся ў Сенат.
У 1860 г. Гэмлін быў намінаваны у віцэ-прэзідэнты ў пары з Аўраамам Лінкальнам на прэзідэнцкіх выбарах, і быў абраны, стаўшы першым віцэ-прэзідэнтам ад Рэспубліканскай партыі, а таксама ад штата Мэн. Гэмлін паказаў сябе як моцны аратар і перакананы супернік рабства. Гэмлін спрыяў прызначэнню Джозефа Хукера на пасаду камандуючага Патамакскай арміяй.