ГП-25.

ГП-25 або «Касцёр» (індэкс — 6Г15) — адназарадны 40-мм падствольны гранатамёт, прызначаны для знішчэння адкрытай жывой сілы, а таксама жывой сілы, якая знаходзіцца ў адкрытых акопах, траншэях і на зваротных скатах мясцовасці. Ужываецца ў комплексе з 7,62-мм і 5,45-мм аўтаматамі Калашнікава (АКМ, АК-74, АК-12). Ставіцца да падствольных дульна-зарадных наразных сістэм.

У ходзе Афганскай вайны паказаў сябе выдатнай зброяй, добра працуючы ў любых умовах[1].

Апісанне

Гранатамёт ГП-25 канструктыўна складаецца з трох частак: сталёвага ствала з кранштэйнам і прыцэлам, казённіка і ўдарна-спускавога механізму, сабранага ў асобным корпусе. Для пераноскі ў паходным становішчы зброя разбіраецца на дзве часткі: адну складае ствол, іншую — сабраныя разам казённік і корпус ударна-спускавога механізму. Ствол мае даўжыню 205 мм (каля 5 калібраў гранатамёта), у яго канале зроблена 12 нарэзаў правага кручэння.

Пры неабходнасці стрэл можна атрымаць з ствала з дапамогай экстрактара — адмысловага стрыжня з клавішай пад палец. Кранштэйн з агароджай служыць для мацавання гранатамёта на зброі — ён усталёўваецца на цаўё, а яго зашчапка фіксуе становішча гранатамёта пад ствалом. Наперадзе кранштэйн мае спружынны амартызатар.

Ударна-спускавы механізм куркова тыпу. Пры націску на спуск той сваім зачэпам адцягвае назад курок, сціскаючы баявую спружыну. Пры далейшым адводзе спуску назад курок зрываецца з зачэпу. Паварочваючыся, ён пасылае наперад шарнірна звязаны з ім ударнік. З левага боку корпуса размешчаны сцяжок засцерагальніка на два становішча, спецыяльная сістэма рычагоў блакуе курок пры няправільным далучэнні ГП-25 да аўтамата.

Прыцэльныя прыстасаванні ўстаноўлены на левай сценцы кранштэйна, тут жа нанесена дыстанцыйная шкала ў выглядзе дугі з дзяленнямі.

Параўнанне

У 1978 годзе былі праведзены параўнальныя выпрабаванні гранатамёта ГП-25 з стрэлам ВОГ-25 і 40-мм падствольнага гранатамёта M203 з стрэлам М-406, усталяванага на вінтоўцы М16А1. Выпрабаванні паказалі значную перавагу савецкага гранатамёта і стрэлу да яго перад аналагічнай сістэмай вытворчасці ЗША. Стрэлы ВОГ-25 і М-406 параўноўваліся стральбой па мясцовасці, дзе размяшчалася мішэнная абстаноўка, якая імітавала адкрыта размешчаную жывую сілу. Пры гэтых выпрабаваннях было выяўлена, што частата паразы мішэняў на тактычным полі ад разрыву гранаты стрэлу ВОГ-25 у 3-4 разы вышэй, чым ад разрыву аскепкавай гранаты стрэлу М-406[2].

Варыянты

  • GP-25D, вытворца — навукова-тэхнічны цэнтр «Дэльта» (Грузія). Прэзентаваны 26 мая 2012 года[3].
  • BGP-40 mm, вытворца — кампанія «Zastava Arms» (Сербія)[4].
  • UBGL, вытворца — завод «Арсенал (Балгарыя)[5].
  • ГП-25У — украінская мадэрнізацыя. У 2017 годзе ўзор прыняты на ўзбраенне ўкраінскай арміі[6].
  • ГП-30 — удасканалены гранатамёт, які мае меншую масу і больш простую канструкцыю, быў прыняты на ўзбраенне УС СССР у 1989 годзе.
  • ГП-34 — удасканалены варыянт ГП-30.

Акрамя таго, вытворчасць канструктыўнага аналага ГП-25 была асвоена ў Прыднястроўе — на Рыбніцкім помпавым заводзе (хоць некаторыя дэталі ГП-25 вырабляюць на заводзе «Прыбор» у горадзе Бендэры)[7].

Заўвагі

  1. ↑ И.К. Кассанелли. Современное огнестрельное оружие. — «Клуб Семейного Досуга», 2013. — С. 243. — 301 с. — ISBN 978-996-14-7261-6.
  2. ↑ Выстрел гранатомётный ВОГ-25 (worldweapon.RU)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 1 ліпеня 2007. Праверана 13 студзеня 2018.
  3. ↑ 40mm caliber under barrel grenade launcher GP-25D Архівавана 2 снежня 2020. // официальный сайт НТЦ "Дельта"
  4. ↑ Underbarrel grenade launcher PBG-40 mm(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 кастрычніка 2014. Праверана 24 чэрвеня 2018.
  5. ↑ 40mm UBGL Архівавана 24 чэрвеня 2018. // официальный сайт "Арсенал АД"
  6. ↑ Біла книга 2017: Збройні сили України. Київ, «Міністерство оборони України», 2018. стор.50
  7. ↑ В. М. Захаров. Военное строительство в государствах постсоветского пространства. М., РИСИ, 2011. стр.174

Літаратура

  • Руководство по 40-мм подствольному гранатомету ГП-25. - М.: Военное издательство МО СССР, 1983.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.