Ві́цебская му́льда — адмоўная тэктанічная структура, састаўная частка Аршанскай упадзіны
Выдзелена ў 1958 годзе як Аршанска-Віцебская дэпрэсія, сучасная назва з 1967 года. Авальная пакатая структура выдзяляецца ў адкладах платформавага чахла. Абмежавана на поўдні Цэнтральнааршанскім горстам, на поўначы — Веліжскай седлавінаю, на захадзе — Прыаршанскай монакліналлю Беларускай антэклізы, на ўсходзе — Ярцаўскім выступам Варонежскай антэклізы.
Распасціраецца ў субмерыдыянальным напрамку амаль на 100 км, шырыня 70—80 км. Максімальная глыбіня апускання паверхні фундамента 1671 м. Да бартоў паверхні фундамента плаўна ўздымаецца да адзнак каля -1300 м. У межах мульды сейсмічнымі даследаваннямі выяўлены лакальныя падняцці фундамента з амплітудай 50—100 м. Запоўнена Віцебская мульда адкладамі верхняга пратэразою, перакрываецца пародамі сярэдняга і верхняга дэвону, кайназою.
Пачала фарміравацца ў сярэднім рыфеі.
Літаратура
- Клімовіч І. В. Віцебская мульда // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).