Він Дызель
англ.: Vin Diesel
Дата нараджэння 18 ліпеня 1967(1967-07-18)[1][2][…] (56 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Дзеці Vincent Sinclair[d], Hania Sinclair[d] і Pauline Sinclair[d]
Адукацыя
Прафесія кінаакцёр, кінарэжысёр, кінапрадзюсар, сцэнарыст, акцёр агучвання, тэатральны акцёр, каскадзёр, акцёр
Кірунак баявік[5][6][…]
Узнагароды
IMDb ID 0004874
vindiesel.com
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Він Дызель (англ.: Vin Diesel, сапраўднае імя Марк Сінклер — англ.: Mark Sinclair; нар. 18 ліпеня 1967) — амерыканскі акцёр, кінарэжысёр, сцэнарыст і прадзюсар. Заснавальнік прадзюсарскіх кампаній One Race Films і Racetrack Records, Tigon Studios. У 2002 годзе стаў уладальнікам прэміі канала «MTV» у намінацыі «Лепшая экранная каманда» за ролю Дамініка Тарэта ў фільме «Фарсаж».

Дзяцінства

Марк Сінклер нарадзіўся 18 ліпеня 1967 года ў акрузе Аламіда, Каліфорнія, ЗША. З самага нараджэння ён разам са сваім братам-блізнюком Полам, які быў зусім не падобны на Віна, рос і гадаваўся маці Дэлар, якая была псіхіятрам і захаплялася астралогіяй. Сям’я жыла ў нью-ёрцкім шматкватэрным доме і адчувала недахоп грошай. Свайго сапраўднага бацьку будучы акцёр не ведаў. Він Дызель ніколі не казаў пра сваю нацыянальную прыналежнасць, але падкрэсліваў прыналежнасць да розных культур.

У 1970 годзе, ва ўзросце трох гадоў, у Віна Дызеля выявіліся першыя схільнасці да акцёрскай работы. Падчас наведвання цырка хлопчык ледзь было не прыняў удзел у выступе трупы, але яго спыніла маці, якая была тады з ім. Прыкладна ў гэты ж час у Віна Дызеля з’явіўся айчым Ірвін са зводнымі малодшай сястрой Самантай і малодшым братам, што адмоўна адбілася на грашовым дабрабыце. Але менавіта айчым, які працаваў кіраўніком тэатра і які выкладаў акцёрскае майстэрства ў Нью-Ёрцкім універсітэце, вельмі істотна паўплываў на фармаванне характару і імкненняў хлопчыка. Ірвін часта вадзіў сваіх дзяцей на тэатральныя прадстаўленні і прэм’еры кінафільмаў.

Дзейнасць у тэатры

" З таго часу я толькі і марыў што пра кар’еру акцёра. Праўда, часам думаю: а калі б рэжысёр усё ж такі выклікала паліцыю, чым бы я зараз займаўся?
Він Дызель аб пачатку акцёрскай кар’еры
 "

Прыход Віна Дызеля на памост адбыўся цалкам выпадкова. У 1974 годзе, калі яму было 7 гадоў, ён разам з бандай такіх жа хлапчукоў, як і ён, вырашыў прабрацца ў адзін з мясцовых тэатраў, каб пагуляць з рэквізітам. Але на памосце апынуліся людзі, якія рэпетавалі спектакль. Група з Вінам Дызелем была заўважаная рэжысёрам. Замест таго, каб выклікаць паліцыю, гэта жанчына паклікала дзяцей і, даўшы ім у рукі сцэнарый, прымусіла прачытаць тэкст па ролях. Лепш за ўсіх атрымалася ў Віна, таму жанчына прапанавала даваць 20 долараў за кожнае яго выступленне на памосце.

Неўзабаве адбылася прэм’ера першага спектакля з удзелам Віна Дызеля — «Дзверы для дыназаўра». Яго выступленне было настолькі ўдалым, што менавіта з гэтага моманту ён пачаў марыць аб кар’еры акцёра. Аж да 17 гадоў ён выступаў на памосце тэатра, удасканальваючы свае майстэрства. Шмат у чым гэтаму паспрыяў і яго айчым.

Асабістае жыццё юнага Віна Дызеля было не зусім удалым у адрозненне ад яго акцёрскай кар’еры. У дзяцінстве ён быў параўнальна высокім і меў хударлявы целасклад. Да таго ж па характары быў яшчэ і сарамлівым. Таму будучы закаханым ў школе ў адну з сваіх аднагодак, ён ніяк не адважваўся да яе падысці, у адрозненне ад свайго брата Пола, які быў вельмі папулярны на дыскатэках. Таму на працягу некалькіх гадоў Він Дызель старанна займаўся ў спартзалах.

" У працоўныя гадзіны я ў асноўным біўся і знаёміўся з дзяўчатамі, а ў непрацоўныя прыходзіў туды патанцаваць і ... пазнаёміцца ??з дзяўчатамі!
Він Дызель пра сваю працу выкідалай
 "

У 1984 годзе, дасягнуўшы ўзросту 17 гадоў, будучы акцёр зразумеў, што праца ў тэатры не прынясе яму істотных даходаў. Да гэтага часу ён быў ужо даволі здаровым дзецюком, што дазволіла яму без усялякага намагання ўладкавацца выкідалай у адзін з папулярных начных клубаў «Тунель» на Манхэтэне. Менавіта тады акцёр змяніў свае сапраўднае імя на «Він Дызель», а галаву стаў галіць нагала. За тыя тры гады працы выкідалай Він дамогся поспехаў у асабістым жыцці, а таксама паспеў паўдзельнічаць у шматлікіх бойках.

У гэты ж час Він Дызель паступіў у Хантэрскае вучылішча, дзе вывучаў англійскую мову і класічную літаратуру. Пры гэтым ён вучыўся пісаць і сцэнарыі, каб у будучыні, як казаў акцёр, выкарыстоўваць свае таленты для напісання роляў. У 1987 годзе ён кідае вучобу і надакучыўшую працу ў клубе і адпраўляецца са свайго роднага Нью-Ёрка пакараць Лос-Анджэлес, марачы стаць зоркай кіно.

Акцёрскі талент Віна Дызеля ў Галівудзе тады ніхто не ацаніў. Таму, пабыўшы некаторы час без працы і займеўшы даўгі, ён уладкаваўся на тэлебачанне ў якасці прадаўца ў тэлекраму. На працягу года працы Він Дызель добра зарэкамендаваў сябе і здолеў зарабіць трохі грошай. Пры гэтым ён старанна працаваў па 18 гадзін у дзень. Але акцёр разумеў, што прадавец і зорка кіно — гэта не адно і тое ж. Таму ён вярнуўся назад у Нью-Ёрк.

Пачатак здымак у кіно

Сваю першую ролю (эпізадычную) Він Дызель выканаў у 1990 годзе ў драме Пэні Маршал «Абуджэнне». Акцёр, які сыграў непрыкметную ролю санітара, нават не быў паказаны ў тытрах. А сам фільм пазней быў намінаваны на прэмію «Оскар».

Тады ж маці падарыла сыну кнігу «Стварэнне фільма коштам не даражэй старэнькага аўто», напісаную Рыкам Шмітам. Гэтым яна хацела як бы сказаць Віну Дызелю, што фільм можна зняць і сваімі сіламі за невялікія грошы. Акцёру спадабалася тая мысль і пасля таго, як ён старанна вывучыў кнігу, пачаў пісаць сцэнарый для поўнаметражнай стужкі «Валацугі». Але неўзабаве зразумеў, што не ў сілах скончыць працу. Таму ён пераключыўся на нешта больш простае, вырашыўшы зняць кароткаметражку. Так ў 1995 годзе ўсяго за некалькі дзён Він Дызель напісаў сцэнарый і здолеў зняць фільм «Шматаблічны» пад музыку, напісаную ім жа. Карціна была вельмі блізкая па духу самому Віну і прысвечана множнасці культур і індывідуальнасці асобы. Акрамя таго, што ён сам зняўся ў галоўнай ролі, згуляўшы Майка, ён выступіў і ў якасці прадзюсара, выдаткаваўшы на вытворчасць 20-хвіліннага фільма ўсяго 3000 долараў ЗША. Падчас здымак Він Дызель атрымліваў мноства папрокаў і негатыўных водгукаў з боку людзей, таму так і не дарабіў канчатковую версію фільма, адклаў яго на нявызначаны тэрмін. Але дзякуючы падтрымцы айчыма Він ўсё-ткі скончыў сваю кароткаметражку. Трохі пазней яна была паказана групе прыкладна з 200 чалавек у адным з кінатэатраў Манхэтэна. У выніку фільм атрымаў станоўчыя водгукі і быў паказаны на Канскім кінафэстывалі ў маі 1995 года. Праз 4 гады, 17 жніўня 1999 г., фільм выйшаў у ЗША.

Менавіта дзякуючы такому поспеху «шматаблічны» Він Дызель вярнуўся ў Лос-Анджэлес, дзе зноў пачаў працаваць тэлепрадаўцом і капіць грошы. На іх ён збіраўся экранізаваць сваю першую задумку — карціну «Валацугі». У 1996 годзе пасля 8 месяцаў руплівай працы ён разам са сваім сябрам Джонам Сэйлам назапасілі больш за 50 тысяч долараў, што дазволіла ім прыступіць да здымак фільма. Він Дызель выканаў галоўную ролю ў сваёй карціне — Рык. У пачатку 1997 года — 18 студзеня, фільм «Валацугі» быў паказаны на кінафестывалі «Сандэнс». Водгукі пра карціну апынуліся станоўчымі, таму ў Віна з’явіліся дадатковыя сродкі для раскруткі яго фільма. Аднак продажы былі не вельмі вялікія (у ЗША фільм выйшаў праз амаль 11 гадоў — 15 студзеня 2008 года). Таму, зноў адчуваючы недахоп сродкаў, Він Дызель вярнуўся ў Нью-Ёрк.

Але зусім скора з Вінам Дызелем звязаўся адзін з слуг Стывена Спілберга, які заўважыў пачаткоўца акцёра пасля прэм’еры фільма «Валацугі» на фестывалі. Аказалася, што знакаміты рэжысёр жадаў асабіста сустрэцца з ім. Пасля іх гутаркі Стывен Спілберг запрасіў Віна Дызеля зняцца ў фільме «Выратаваць радавога Раяна» пра Другую сусветную вайну з Томам Хэнксам у адной з галоўных роляў. Гэта быў першы вопыт Віна ў вялікім кіно. Падчас здымак ён хадзіў са сваёй відэакамерай і здымаў усё, што адбываецца, што вельмі ўразіла Стывена Спілберга. Па сцэнарыі, напісаным спецыяльна для Віна Дызеля, акцёр выканаў у карціне другарадную ролю — радавога Адрыяна Капарза, якога забілі ў першай палове фільма. Прэм’ера фільма адбылася 24 ліпеня 1998 года і за ўвесь час пракату ён сабраў амаль 500 мільёнаў долараў. У пачатку 1999 года карціна атрымала 11 намінацый на прэмію «Оскар», 5 з якіх выйграла. Стывен Спілберг стаў лаўрэатам як «Лепшы рэжысёр». Сам жа Він Дызель разам са сваімі таварышамі па фільме, выканаўцамі галоўных роляў, быў намінаваны на прэмію Гільдыі кінаакцёраў ЗША ў катэгорыі «Лепшае выкананне роляў групай акцёраў».

У 1999 годзе выйшаў мультфільм «Сталёвы гігант», зняты рэжысёрам Брэдам Бердам і які распавядае пра добрага, але не зразумелага людзьмі з-за сваіх гіганцкіх памераў, робата. Він Дызель агучыў галоўнага героя гэтай карціны зноў жа дзякуючы поспеху яго фільма «Валацугі». Так здарылася, што на фестывалі «Сандэнс» яго заўважыла адна з жанчын, якая працавала на Брэда Берда і дапамагала яму ў ажыццяўленні набору работнікаў. Яна прапанавала Віну Дызелю прайсці праслухоўванне перад здымкамі мультфільма. У выніку ён абышоў многіх вядомых галівудскіх акцёраў і прыняў удзел у карціне. Мультфільм быў вельмі цёпла прыняты гледачамі, але ў пракаце ён нават не акупіў сябе, сабраўшы ўсяго 23 мільёны долараў супраць 70, затрачаных на яго вытворчасць. Гэта адбылося з-за таго, што таварыства Братоў Варнераў перад прэм’ерай правяло слабую рэкламную кампанію.

Прызнанне і слава

У пачатку 2000 года выйшлі адразу тры карціны з удзелам Віна Дызеля. 30-га студзеня ізноў на кінафестывалі «Сандэнс» адбылася прэм’ера фільма Бэна Янгера, дзе акцёр зняўся ў адносна невялікай ролі брокера Крыса Варыка.

У гэты ж час на амерыканскім тэлебачанні быў паказаны фільм «Чорная дзірка», дзе Він Дызель згуляў пакуль яшчэ нікому невядомую ролю Рычарда Б. Рыдыка. 18 лютага 2000 года на экраны выйшла фантастычная карціна «Апраметная цемра», дзе акцёр выканаў галоўную ролю. Змест кіно просты. Група касмічных падарожнікаў у выніку аварыі патрапіла на невядомую планету, якую насялялі зласлівыя пачвары, якія выпаўзаюць на паверхню па начах. Аднак Він Дызель, які валодаў дастатковай харызмай, здолеў годна згуляць ліхадзея Рычарда Б. Рыдыка, які ўмеў бачыць у цемры і сталаўшага адзінай надзеяй на выратаванне тых, хто выжыў. Тым не менш здымкі праходзілі для акцёра няпроста — ён ледзь не вывіхнуў плячо, а з-за спецыяльных кантактных лінзаў, якія рабілі яго вочы святлівымі ў цемры, пашкодзіў сабе вочы. Пасля яму прыйшлося праходзіць курс рэабілітацыі ў адной з бальніц. У выніку фільму з бюджэтам у 23 мільёны долараў ўдалося больш чым у 2 разы перавысіць зборы над выдаткамі.

" Гэта так захоплівае! Я здолеў бязбольна упісацца ў іх тусоўку. Мы нават разам ўцякалі ад паліцэйскіх, калі тыя ладзілі аблавы. Калі б я там не пабываў, не адчуў усю абстаноўку гонак, то наўрад ці змог паўнавартасна выканаць ролю ліхога гоншчыка
Він Дызель пра здымкі фільма «Фарсаж»
 "

2001 год замацаваў поспех Віна Дызеля. 18 чэрвеня на амерыканскія экраны выйшаў баявік «Фарсаж» рэжысёра Роба Кохэна, дзе акцёр сыграў ролю Дамініка Тарэта, завадатара банды вулічных гоншчыкаў, якія займаюцца дробным разбоем. Таксама адну з галоўных роляў выканаў тады яшчэ невядомы Пол Уокер. З-за таго, што сцэнарый фільма быў напісаны на аснове матэрыялу, апублікаванага ў часопісе «Вайд» і які распавядае пра гонкі, якія нелегальна праводзяцца ў Лос-Анджэлесе, Віну Дызелю перад здымкамі прыйшлося адправіцца ў гэты горад, каб самому ўсё ўбачыць. Акрамя гэтага акцёр прайшоў падрыхтоўку ў школе каскадзёраў. Такі падыход да здымак не толькі акцёраў, але і рэжысёра, які здолеў годна падабраць музыку і якасна зняць усе сцэны пагоні і трукаў, дазволіў сабраць для фільма даход, ў некалькі разоў перасягнуўшы сродкі, затрачаныя на яго вытворчасць. У 2002 годзе на цырымоніі ўзнагароджання прэміяй канала «Эмціві» Він Дызель і Пол Уокер ўзнагароджаныя ў намінацыі «Лепшая экранная каманда». Акрамя гэтага Він Дызель быў намінаваны ў катэгорыі «Лепшая мужчынская роля», але прайграў Уілу Сміту, які сыграў у фільме «Алі».

За тое кіно Він Дызель палучыў свой першы заробак у памеры некалькіх мільёнаў долараў ЗША. Далей Він Дызель не захацеў зняцца ў працягу. Ён хацеў за свой удзел у кіно вялікіх грошай. Яму іх не далі, бо вытворцы думалі, што галоўнае ў кіно не ўдзел Віна Дызеля, а мноства пагонь і вялікая колькасць возаў. Вытворцы настойвалі на «танным» вяртанні акцёра ў кіно. 30 красавіка 2002 года Він Дызель адмовіўся ад удзелу ў здымках. Разам з ім адмовіўся ад удзелу Роб Кохэн. Аднак вытворцы аказаліся правыя. Кіно было знятае і выйшла на экраны летам 2003 года. Зняў фільм рэжысёр Джон Сінглтан «Падвойны фарсаж», патраціўшы 76 мільёнаў долараў ЗША, сабраў 236 мільёнаў долараў ЗША.

Працяг кар’еры

" Час пачуць голас майго пакалення. Вядома, Джэймс Бонд у свой час быў зухаватым дзецюком. Ён — бацька многіх сучасных кінашпіёнаў. Але бонды — гэта апошнія воплескі менталітэту Кларка Гейбла. Агент 007 — чалавек у фраку, а сучасная моладзь іх не носіць. Таму мой герой зусім не падобны на Бонда. Яму пляваць на ўсё, акрамя адрэналіну ў крыві. У дзяцінстве замест таго, каб рабіць школьныя заданні, ён вучыўся звышчалавечым прымхам на мотакросе
Він Дызель аб сваёй ролі ў фільме «Тры іксы»
 "

У канцы 2001 года ў Італіі адбылася прэм’ера фільма «Вышыбалы», вытворчасць якога была пачата яшчэ ў 1999 годзе і выхад некалькі разоў адкладаўся. У многіх іншых краінах карціна выйшла на шырокія экраны толькі ў 2002 годзе. Він Дызель выканаў ролю Тэйлара Рыза, сябра сына аднаго з уплывовых мафіёзных босаў Брукліна.

9 жніўня 2002 года ў ЗША і Канадзе выйшаў баявік «Тры іксы» рэжысёра Роба Кохэна. Він Дызель выканаў ролю Ксандэр Кейджа — яскравага асілка, злёгку падобнага на Джэймса Бонда. Самі здымкі фільма праходзілі ў канцы 2001 года ў Лос-Анджэлесе і Празе, а бюджэт карціны, першапачаткова ў 70 мільёнаў долараў, вырас да 120 мільёнаў. Сам удзел Віна Дызеля ў пачатку быў пад сумненнем з-за занадта вялікага ганарару ў 10 мільёнаў долараў, запытанага ім. Меркавалася на галоўную ролю запрасіць Юэна Макгрэгара. Але Роб Кохэн настаяў на тым, каб менавіта Він Дызель здымаўся ў фільме. Да таго ж акцёр (каб запалучыць такія вялікія грошы) быў прызначаны начальнікам вытворчасці карціны. У 2003 годзе акцёр быў намінаваны на прэмію канала «Эмціві» у катэгорыі «Лепшая мужчынская роля».

Наступнай работай Віна Дызеля стаў фільм «Адзіночка», які выйшаў на экраны 4 красавіка 2003 года. Акцёр сыграў Шона Ветэра, аднаго з агентаў аддзела па барацьбе з наркотыкамі, а таксама выступіў як выканаўчы прадзюсар карціны. У Віна Дызеля нават была дамоўленасць з прадпрыемствам, што здымала карціну аб тым, што калі карціна апраўдае сябе ў пракаце, то ён возьме ўдзел у працягу карціны. Але фільм не сабраў нават 54 мільёнаў долараў, выдаткаваных на яго вытворчасць.

У кастрычніку 2003 года стала вядома аб тым, што Він Дызель не будзе здымацца ў працягу фільма «Тры іксы». Яго месца заняў Айс К’юбі, а рэжысёрам другой часткі быў прызначаны Лі Тамахоры. Сам жа Він Дызель хацеў зняцца ў фільме «Хронікі Рыдыка» рэжысёра Дэвіда Туі — працягу фантастычнага баевіка «Ліхая цемра». Здымкі некалькі разоў пачыналіся на працягу 2002 года, але па некаторых прычынах зрываліся. Таму яны пачаліся 9 чэрвеня 2003 года ў Ванкуверы і скончыліся ў кастрычніку таго ж года. Фільм першапачаткова меў некалькі працоўных назваў, сярод якіх былі «Рыдык» і «Ліхая цемра 2: Хронікі Рыдыка». Він Дызель таксама стаў прадзюсарам карціны, як і многіх іншых фільмаў, дзе ён здымаўся. «Хронікі Рыдыка» выйшлі ў пракат 11 чэрвеня 2004 года. Пракат фільма быў не занадта паспяховым, фільм здолеў толькі адбіць сродкі, затрачаныя на вытворчасць. Меркаванні крытыкаў і гледачоў з нагоды фільма падзяліліся прыкладна пароўну: адны лічылі яго вартым працягам «Ліхая цемра», а іншыя — няўдалым. Тым не менш у 2005 годзе Він Дызель атрымаў намінацыю «Горшая мужчынская роля» на прэмію «Залатая маліна».

Таксама ў 2004 годзе адначасова з карцінай «Хронікі Рыдыка» выйшлі мультфільм «Хронікі Рыдыка: Цёмная лютасць» і гульня на прыстаўцы, дзе Він Дызель прыняў удзел у агучцы постаці Рычарда Б. Рыдыка. У 2005 годзе гульня ганаравалася прэміі канала «Эмціві» у намінацыі «Найлепшая відэагульня па матывах кінафільма».

" Перш чым я стаў добра зарабляць на фільмах, дастаткова доўга сам ўкладваў грошы ў кіно. Некалькі гадоў таму назапасіў некалькі тысяч долараў і замест таго, каб купіць матацыкл, як зрабілі б мае прыяцелі, зняў свой першы кароткаметражны фільм. Потым яшчэ цэлы год адкладваў грошы. І зноў замест таго каб набыць добрую машыну, усё выдаткаваў на вытворчасць паўнаметражнай карціны
Він Дызель аб сваіх фільмах
 "

У 2005 годзе Він Дызель сыграў у фільме неўласцівага яму жанру — сямейнай камедыі «Лысы нянька: Спецзаданне». Акцёр выканаў ролю Шэйн Вулфа — былога марскога пяхотніка, які ахоўваў (які працуе на ўрад ЗША) навукоўца і пецярых яго дзяцей. Пракат фільма быў паспяховым: яму ўдалося пераадолець выдаткі на вытворчасць і сабраць каля 200 мільёнаў долараў.

У 2006 годзе выходзяць дзве карціны з удзелам акцёра. У першай з іх — камедыйнай драме «Прызнайце мяне вінаватым» Сідні Люмета, паказанай на міжнародным Берлінскім кінафестывалі 16 лютага 2006 года, Він Дызель сыграў ролю гангстара Джэкі Дзі Норшыя. А 16 чэрвеня ў ЗША адбылася доўгачаканая прэм’ера трэцяй часткі фарсажу — «Трайны фарсаж: Такійскі візг». Да гэтага прайшлі чуткі пра тое, што Він Дызель зноў выканае адну з галоўных роляў. Але якое было здзіўленне гледачоў, калі ў цэнтры сюжэта апынуўся Шон Босуэлл, якога сыграў Лукас Блэк. Він Дызель з’явіўся толькі ў самым канцы фільма ў эпізадычнай ролі. Ён не быў нават пазначаны ў тытрах.

У 2007 годзе Він Дызель узяў перапынак у сваёй акцёрскай кар’еры. Хоць яшчэ ў чэрвені 2005 года было абвешчана аб тым, што акцёр выканае ролю Хітмена ў аднайменным фільме па папулярнай камп’ютарнай гульні. Але ў канцы 2006 года Він Дызель адмовіўся ад удзелу ў праекце, і яго месца заняў Цімаці Оліфант. Фільм выйшаў на экраны 21 лістапада 2007 года. Рэжысёрам стаў Ксаверыя Хэнс, а Він Дызель выступіў у якасці выканаўчага прадзюсара.

" Я збіраўся зрабіць шматмоўную версію" Ганібала-Заваёўніка". У старажытныя часы не ўсе гаварылі па-грэчаску; рымляне - на латыні, галлы - на старафранцузскай, картагеняне - на мове, для якой я магу выкарыстоўваць мальційскую мову ...
Він Дызель пра фільм «Ганібал»
 "

Адной з прычын, па якой Він Дызель адмовіўся ад ролі Хітмена, бо яна так падыходзіць яму па марах шматлікіх гледачоў, з’яўляецца тое, што ён быў заняты здымкамі ў буйнабюджэтным фантастычным баявіку «Вавілон нашай эры» рэжысёра Мацьё Касовіца, знятага сумесна ЗША і Францыяй. Акцёр выканаў ролю Туропа — найміта, нанятага для суправаджэння маладой жанчыны з Расіі ў ЗША і ён не здагадваецца, што яна не чалавек, а штучна ўзгадаваная істота са штучным інтэлектам і пры тым цяжарнай двума зародкамі новага віду чалавека, якіх хоча займець да сябе кіраўнік буйной карпарацыі. Прэм’ера фільма ў ЗША была прызначаная на 29 жніўня 2008 года. Фільм стаў сур’ёзным камерцыйным правалам, не акупіліся і палова расходаў на кіно.

9 красавіка 2009 года выйшаў крымінальны баявік «Фарсаж 4» рэжысёра Джастына Ліна, дзе галоўныя ролі выканалі Він Дызель, Пол Вокер і Джордана Брустар. Здымкі пачаліся 21 лістапада 2007 года. Яны праходзілі ў Лос-Анджэлесе, Мексіцы і Дамініканскай Рэспубліцы. Він Дызель выступіў таксама прадзюсарам карціны. Да гэтага на экраны выходзіць драма «Бандыты» — перадгісторыя фільма «Фарсаж 4». Здымкі фільма таксама праходзілі ў Дамініканскай рэспубліцы, такім чынам Він ўнёс уклад у кінематограф гэтай краіны. Гэты кароткаметражны баявік быў зняты самім Вінам Дызелем, як свайго роду рэкламны ход, для славы фільмаў «Фарсаж». Гэты кароткаметражны фільм распавядае пра тое, як галоўныя героі пазнаёміліся і аб пачатку іх крымінальнай кар’еры па вырабніцтву аўтацыстэрн, якія перавозяць гаруча-змазачныя матэрыялы.

Акрамя гэтага, ў 2008 годзе было аб’яўлена аб здымках гістарычнага фільма «Ганібал-заваёўнік», зняць які сабраўся сам акцёр, згуляўшы пры гэтым галоўную ролю Ганібала Барка — аднаго з найвялікшых ваявод старажытнасці. Гэту карціну Він Дызель марыў зняць ужо даўно. Першыя чуткі з’явіліся яшчэ ў 2003 годзе. Былі праблемы з грашыма (210 мільёнаў долараў), а ў 2006 годзе акцёр наведаў Іспанію для падрабязнага вывучэння месцаў здымак.

У 2010 годзе пачалася праца над фільмам «Фарсаж 5». У сюжэт вярнуліся ўсе героі каманды Дамініка Тарэта. Здымкі праходзілі ў Рыа-дэ-Жанейра. Сусветная прэм’ера фільма адбылася 15 красавіка 2011 года ў Рыа-дэ-Жанейра. Він Дызель выступіў таксама прадзюсарам карціны.

Праз 2 гады выйшаў наступны фільм — «Фарсаж 6», які стаў працягам «Фарсажу 5». Здымкі праходзілі ў асноўным на тэрыторыі Вялікабрытаніі, а таксама ў Лос-Анджэлесе, Глазга і на Канарскіх астравах. Він Дызель зноў сыграў адну з галоўных роляў, а таксама выступіў адным з прадзюсараў.

7 мая 2013 года ў Лондане адбылася сусветная прэм’ера. У верасні 2013 года пачаліся здымкі Фарсажу 7. Аднак у лістападзе здымкі спыніліся ў сувязі з гібеллю акцёра Пола Уокера. Работа над фільмам спачатку спынілася, а пазней аднавілася вясной 2014 года. Фільм выйшаў 9 красавіка 2015 года. У красавіку 2015 года пасля выхаду Фарсажу 7 ён аб’явіў пра выхад наступнага фільма — Фарсаж 8 на 14 красавіка 2017 года.

Він Дызель з’яўляецца ўладальнікам зоркі на Галівудскай алеі славы.

Асабістае жыццё

На здымках фільма «Фарсаж» у 2001 годзе Він Дызель зблізіўся з актрысай Мішэль Радрыгес, якая таксама брала ўдзел у карціне. Яны закахаліся адзін у аднаго і на працягу некалькіх месяцаў іх раман быў бездакорным. Неўзабаве іх адносіны былі разарваныя па прычынах, у асноўным якія зыходзілі ад Мішэль Радрыгес, якая лічыла, што яны не падыходзяць адзін аднаму. Він Дызель знешне спакойна перанёс разрыў.

Наступнай дзяўчынай акцёра стала чэшская мадэль Паўла Харбкова, якая выканала эпізадычную ролю ў баявіку «Тры іксы». Іх адносіны завязаліся ўжо пасля выхаду фільма ў 2002 годзе. Але, як і мінулы раман, гэты аказаўся таксама нядоўгім для Віна Дызеля. Прычынай разрыву паслужылі частыя паездкі акцёра на здымкі.

2 красавіка 2008 года Він Дызель стаў бацькам. Яго сяброўка, мексіканская фотамадэль Палома Хіменес нарадзіла яму дачку Ханію Райлі. У верасні 2010 года ў Паломы і Віна нарадзіўся сын Вінцэнт Сінклер. 16 сакавіка 2015 года нарадзілася другая дачка, якую назвалі Палін, у гонар загінулага Пола Уокера.

Зноскі

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.