Вінаро́бства — прыгатаванне віна шляхам спіртавога браджэння з вінаграду, а таксама з соку пладоў і ягад.

Тэхналагічныя працэсы вырабу вінаграднага віна падзяляюць на першаснае вінаробства (перапрацоўка вінаграду, прыгатаванне вінаматэрыялаў) і другаснае вінаробства (апрацоўка і вытрымка вінаматэрыялаў з мэтай надання ім пэўнага смаку, букета, паху і стабільнасці). Асноўны працэс першаснага вінаробства  — спіртавое браджэнне сусла, у якое ўводзяць чыстую культуру дражджэй; браджэнне можа адбывацца і на прыродных дражджах, якія ёсць у вінаградзе. Для прыгатавання мацаванага і дэсертнага віна разам з сокам зброджваюць ці настойваюць і здробнены вінаград. Для сухіх він сусла зброджваюць поўнасцю, для паўсухіх, моцных і дэсертных — часткова.

Найбойльш эфектыўныя для вытрымкі і захоўвання віна вінныя падвалы ці вінасховішчы — наземныя памяшканні з кандыцыяніраваннем паветра. Пры вытрымцы праводзяць даліўку, пераліўку, асвятленне, фільтрацыю, купаж, ахаладжэнне і інш. аперацыі, у выніку якіх віно набывае зададзеныя якасці.

У раёнах, дзе вырошчваюць вінаград, на працягу тысячагоддзяў існуе непрамысловае вінаробства. У хатніх умовах вырабляюць пераважна ардынарныя віны мацункам 9—12 %.

У прамысловасці для вытворчасці віна выкарыстоўваюць паточныя высокапрадукцыйныя лініі перапрацоўкі вінаграду, устаноўкі бесперапыннага браджэння, аўтаматызаваныя лініі разліву.

Гл. таксама

Літаратура

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.