Ві́мперг (ням.: Wimperg) — высокі востраканечны дэкаратыўны франтон, які завяршае парталы і аконныя праёмы гатычных будынкаў. Поле вімперга звычайна упрыгожвалася ажурнай або рэльефнай разьбой, вяршыню — выявай крыжакветнай расліны; па краях вімперга аздабляецца каменнымі пластычнымі дэталямі.
Шырока выкарыстоўваўся ў архітэктуры Заходняй Еўропы ў XII — пач. XVI ст. На Беларусі пашыраны ў архітэктурных стылях рэнесансу і неаготыкі (канец XVIII— пач. XX ст.). У афармленні парталаў выкарыстоўваўся ў спрошчаным выглядзе: поле заставалася плоскае або аздаблялася накладной дэкаратыўнай аркатурай ці разеткай у цэнтры, як, напрыклад, у Троіцкім касцёле ў Гервятах. Стылізаваныя вімпергі завяршаюць парталы Лагішынскага Петрапаўлаўскага касцёла і інш.
Гл. таксама
Літаратура
- Вімперг. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вімперг