Віктар Васільевіч Золатаў
руск.: Ви́ктор Васи́льевич Зо́лотов
Director of the National Guard of Russia[d]
з 5 красавіка 2016

Нараджэнне 27 студзеня 1954(1954-01-27) (70 гадоў)
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць целаахоўнік
Ваенная служба
Прыналежнасць Расія
Род войскаў Пагранічныя войскі КДБ СССР[d], KGB, Федэральная служба аховы Расійскай Федэрацыі[d], Presidential Security Service[d], Унутраныя войскі МУС Расіі[d] і Федэральная служба войскаў нацыянальнай гвардыі
Званне
Генерал арміі
Генерал арміі
Камандаваў Presidential Security Service[d], Унутраныя войскі МУС Расіі[d] і Федэральная служба войскаў нацыянальнай гвардыі
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віктар Васільевіч Золатаў (нар. 27 студзеня 1954, Сасаў, Разанская вобласць, РСФСР, СССР) — расійскі ваенны дзеяч, дырэктар Федэральнай службы войскаў нацыянальнай гвардыі Расійскай Федэрацыі — галоўнакамандуючы войскамі нацыянальнай гвардыі Расійскай Федэрацыі з 5 красавіка 2016 года, генерал арміі (2015).

Першы намеснік Міністра ўнутраных спраў — галоўнакамандуючы ўнутранымі войскамі МУС Расіі (2014—2016). Начальнік Службы бяспекі Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі — намеснік дырэктара ФСО Расіі (2000—2013).

6 красавіка 2018 г. ўключаны ў санкцыйны спіс ЗША ў ліку 17 чыноўнікаў і 7 бізнесменаў з Расіі[1].

Абвінавачванні ў карупцыі

23 жніўня 2018 г. палітык Аляксей Навальны апублікаваў на сваім сайце расследаванне, у якім сцвярджалася, што кіраўніцтва Расгвардыі закупляе для харчавання сваіх супрацоўнікаў прадукты па завышаных цэнах, дзе галоўным абвінавачаным фігураваў Віктар Золатаў[2]. Неўзабаве пасля гэтага ў ведамстве Расгвардыі назвалі гэта фальсіфікацыяй, палічыўшы расследаванне «няўдалым эксперыментам», у якім «хутчэй свядома» не ўлічваліся фактары вытворчасці тавару[3]. Праз два тыдні кіраўнік Расгвардыі Віктар Золатаў выпусціў сврй відэазварот, у якім ён прапанаваў Навальнаму дуэль і паабяцаў зрабіць з апазіцыянера «сакавітую адбіўную», паказаўшы, што заснавальнік Фонда барацьбы з карупцыяй дапусціў у дачыненні да яго «абразлівыя паклёпніцкія выдумкі», якія «не прынята проста так дараваць»[4][5].

18 верасня 2018 г. аб закупках абмундзіравання для войск нацыянальнай гвардыі па завышаных цэнах паведаміла выданне «Собеседник»[6].

У пачатку кастрычніка 2018 г. стала вядома, што закупкі ведамства, якое ўзначальвае Золатаў, праверыць Ваенная пракуратура. Пад свой асабісты кантроль расследаванне ўзяў Галоўны ваенны пракурор В. Г. Пятроў[7].

18 кастрычніка 2018 г. Навальны, які знаходзіўся пад арыштам з 25 жніўня па 14 кастрычніка, прыняў выклік Золатава і выбраў месца і «зброю»: дэбаты ў прамым эфіры аднаго з федэральных тэлеканалаў або на яго YouTube-канале, даўшы Золатаву тыдзень на адказ[8]. Золатаў 19 кастрычніка адмовіўся ўдзельнічаць у дэбатах, заявіўшы, што запрашаў Навальнага на «спартовае спаборніцтва»[9].

Зноскі

  1. США ввели санкции против семи российских олигархов и 17 чиновников из «кремлевского списка» (руск.). Meduza (6 красавіка 2018). Праверана 6 красавіка 2018.
  2. Картошечка Росгвардии (руск.)
  3. Девяткина, М., Солопов, М., Кокорева, М.. Росгвардия назвала фальсификацией расследование Навального о госзакупках (руск.). РБК (31 жніўня 2018). Праверана 7 лістапада 2018.
  4. Калюков, Е., Романов, В.. Глава Росгвардии пообещал сделать из Навального «отбивную» (руск.). РБК (11 верасня 2018). Праверана 7 лістапада 2018.
  5. Рыклин, А.. Слезая с сатисфакции (руск.). Новая газета (12 верасня 2018). Праверана 7 лістапада 2018.
  6. Ежов, С.. Тайное золото Золотова. У генерала Росгвардии затерялся еще миллиард (руск.). Собеседник (18 верасня 2018). Праверана 7 лістапада 2018.
  7. Главой Росгвардии занялся главный военный прокурор (руск.). Pasmi.ru (1 кастрычніка 2018). Праверана 7 лістапада 2018.
  8. Навальный вызвал главу Росгвардии Золотова на дебаты на федеральном телеканале (руск.)(недаступная спасылка). Новая газета (18 кастрычніка 2018). Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2018. Праверана 7 лістапада 2018.
  9. Золотов отказался от дебатов с Навальным (руск.). РБК (19 кастрычніка 2018). Праверана 7 лістапада 2018.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.